Tematem przewodnim jest świadomość polityczna.
Porusza kwestie takie jak: funkcje świadomości, model analizy świadomości politycznej, socjalizacja polityczna, podmioty socjalizacji.
SWIADOMOŚĆ POLITYCZNA
Świadomość polityczna - całość wiedzy, emocji, motywacji, ocen, wzorów zachowań, których właścicielem jest jednostka i rożne zbiorowości społeczne.
Funkcje świadomości:
- orientacji w życiu politycznym, rozumienia go
- regulacji/praktyczna - możliwość, umiejętność postępowania w życiu politycznym, umiejętność osiągania celów
Model analizy świadomości politycznej: - 4 główne elementy: - źródła świadomości
* całokształt praktyki społecznej
* praktyczne doświadczenie podmiotów
* subiektywna aktywność jednostek
- przedmiot świadomości
* potrzeby i interesy jednostek i grup
* formy zbiorowych i indywidualnych aktywności społecznych
* mechanizmy i zasady kształtowania i realizacji potrzeb i interesów form aktywności (przynależność do partii czy organizacji politycznej, walka polityczna)
- struktura świadomości
* wiedza polityczna * emocje, oceny i wartości
* wzory zachowań politycznych Pełna postawa zawierałaby powyższe 3 elementy. Odpowiednia wiedza, skrystalizowane emocje i wartości oraz składnik behawioralny - wiedza tego jak się zachować by być skutecznym w polityce
-warstwy świadomości:
* potoczna (empiryczna) wiedza zawierająca wiele uproszczeń, stereotypów, często wpływają na nią negatywne emocje ludzi (np. polityk = złodziej) * pośrednia * teoretyczna - zobiektywizowana wiedza naukowa (np. akademicka) model idealny
W społeczeństwie przeważają warstwy 1 i 2.
Socjalizacja polityczna
Definicja Jana Szczepańskiego: przygotowywanie i permanentne przystosowywanie ludzi przez ich udział w kulturze oraz działaniach grup i organizacji do grania ról istotnych dla rozwoju tych grup/organizacji/społeczeństwa
Charakter permanentny: trwa od urodzin do śmierci jednostki. Przebiega przez działania organizacji
Celem jest granie istotnej roli dla rozwoju grup organizacji
Inna propozycja: Procesy socjalizacji zachodzą w drodze spontanicznego naśladownictwa, identyfikacji, wychowywania czy też świadomych osobistych decyzji samowychowawczych. Dokonują się dzięki interakcjom z innymi ludźmi.
Gveenstein: „Całość uczenia politycznego formalnego (szkoła) i nieformalnego (przypadkowi ludzie), zamierzonego (edukacja wewnątrzpartyjna) i niezamierzonego (jakieś wydarzenie), odbywającego się we wszystkich okresach życia, obejmująca także procesy z założenia niepolityczne, jeśli maja one jakieś znaczenie dla kształtowania się osobowości politycznej ludzi.” Niepolityczne procesy to np. religia Podmioty socjalizacji:
- psychologicznie: sama jednostka kształtuje siebie
(…)
…. religia Podmioty socjalizacji:
- psychologicznie: sama jednostka kształtuje siebie
- socjologicznie: podmiotem jest zbiorowość która wywiera silny wpływ na jednostkę. Posługuje się ona bodźcami pozytywnymi i negatywnymi (kary i nagrody). Jeśli jednostka nie podporządkowuje się mogą zaistnieć kary (ostracyzm etc)
- pośrednie: to kim jesteśmy wynika zarówno z 1 jak i 2 mechanizmu ( w różnych proporcjach). Zależny np. od siły woli człowieka, uległości
Podstawowe podmioty
1. rodzice, szkoła, mass media, organizacje, grupy rówieśnicze, autorytety, związki wyznaniowe
2. Uwarunkowania systemowe (całość instytucji politycznych: zasady, działania, które odczuwamy na swoim życiu), kulturowe i wartościowe
Cechy socjalizacji:
- często nieprzewidywalny, żywiołowy charakter
- obiektywne zróżnicowanie świadomości…
… treści)
- nierówność zasobów przeznaczonych na socjalizacje np. w 89r kampania wyborcza - dotychczasowe partie PZPR, SD, ZSL posiadają duży majątek, media etc. Mają większe zasoby niż nowe podmioty (opozycja)
- zróżnicowana dyspozycyjność podmiotów socjalizacji względem władzy. - rożny zakres kontroli władczej nad podmiotami
- przewaga podmiotów władzy w dysponowaniu mediami
- określenie stanu…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)