To tylko jedna z 4 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
NASTĘPSTWA KRYZYSU W STREFIE EURO I DLA INTEGRACJI
Od 2008 roku, kiedy to niesławny bank Lehman Brothers ogłosił swoją upadłość, w Europie zapanował chaos gospodarczy. Strefa euro pogrążyła się w kryzysie zadłużeniowym. Pojawiły się liczne pytania i wątpliwości co do przyszłości nie tylko samej waluty euro, ale całej Unii Europejskiej. Mimo, iż ciężko odpowiedzieć nam na pytanie jaka będzie owa przyszłość, to na tą chwilę możemy wskazać szereg następstw, które do tej pory pozostawił po sobie kryzys, zarówno dla strefy euro, jak i integracji w ramach UE. Na początek warto zauważyć, że kryzys uwidocznił wiele problemów obecnych w mechaniźmie funkcjonowania instytucjii Unii Europejskiej. Przede wszystkim brak odpowiednich procedur, które powinny być uruchamiane w razie nastąpienia zaistniałej sytuacji kryzysowej. Takie procedury posiadają np. Stany Zjednoczone. Powinny one zostać opracowane już w momencie tworzenia systemu euro i powinny być wykorzystywane automatycznie z chwilą wystąpienia tego rodzaju trudności. Zbędne byłyby wtedy debaty szefów państw czy szczyty ministrów finansów, co niewątpliwie opóźnia pomoc i powiększa kryzys, przez co zdecydowanie zwiększa koszty przezwyciężania go i może doprowadzić do upadku euro.
Utrzymujący się europejski kryzys zadłużenia przyczynił się także do pogorszenia sytuacji życiowej obywateli wielu krajów Unii Europejskiej. Bezrobocie w UE wzrosło średnio o 10,2 % i jest to najwyższa stopa bezrobocia od piętnastu lat. Najgorzej pod tym względem prezentują się Grecja i Hiszpania. Według Europejskiego Urzędu Statystycznego bezrobocie wśród greckiej młodzieży wzrosło aż do 50%. Znamienne dla społeczeństwa europejskiego są też liczne cięcia budżetowe (obcinanie pensji, zmniejszanie emerytur itp.). Rodzi to powszechne niezadowolenie oraz brak zaufania dla członków Unii, czego wyraz miał ostatnio miejsce w Portugalii, gdzie ponad stu portugalskich intelektualistów i artystów uznało Angelę Merkel za persona non grata, odmawiając niemieckiej Kanclerz poparcia dla jej polityki finansowej, która zakłada radykalne obniżanie deficytu. Jak zostało wspomniane na początku, przyszłość strefy euro wydaje się być niepewna, zwłaszcza jeśli brać pod uwagę niedawne pomysły dotyczące wyjścia Grecji ze strefy euro. Warto tu przytoczyć wypowiedź Charles'a Dallary, szefa Instytutu Finansów Międzynarodowych: - Jeśli ktoś myśli, że Europa i światowa gospodarka są przygotowane na wyjście Grecji ze strefy euro lepiej niech zrewiduje swój pogląd. Dallara jest jednocześnie reprezentantem banków w negocjacjach z rządem greckim w sprawie umorzenia części zobowiązań. Według szefa IFM greckie aktywa, które posiada Europejski Bank Centralny, dwukrotnie przekraczają wartość posiadanych przez niego kapitałów. Na tej podstawie Charles Dallara wieszczy niewypłacalność banku. Mówiąc w skrócie koszty ewentualnego wyjścia Grecji ze strefy euro mogą przekroczyć bilion euro, a Europejskiemu Bankowi Centralnemu grozi bankructwo. Jest to bardzo niepokojące również z perspektywy dalszej integracji, ponieważ wspólna waluta była jak dotąd bardzo istotnym (a może i najważniejszym) elementem, który zacieśniał więzy między państwami członkowskimi Unii Europejskiej poprzez wspólną politykę ekonomiczną. Jak na razie nic nie wskazuje na to, aby Grecja rzeczywiście miała wystąpić ze strefy euro, ale taki scenariusz, jeśli miałby nastąpić, mógłby oznaczać definitywny koniec wspólnej waluty.
(…)
… państwach starego kontynentu. Francis Fukuyama twierdzi, iż „nie ma co oczekiwać szybkiego zakończenia kryzysu, z którym obecnie zmaga się UE. Jego skutki mogą być odczuwalne rzez całe dekady”. Według amerykańskiego politologa i ekonomisty, źródła obecnego kryzysu w UE tkwią w złym Traktacie z Maastricht. Fukuyama przewiduje, że Grecja opuści strefę euro, a odpowiedzialność za to ponoszą Niemcy.
Polska…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)