To tylko jedna z 4 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
MYŚL EKONOMICZNA STAROŻYTNEGO RZYMU
Cywilizacja i kultura rzymska ukształtowała późniejsze koncepcje ekonomiczne Europy ( II w. p.n.e. - I w. n.e.). Podobnie jak w antycznej Grecji układ społeczno - ekonomiczny Rzymu rozwijał się w ramach niewolnictwa. Zwycięskie wojny umocniło miasto - państwo, które rozrosło się do rozmiarów ogromnego imperium. Przemiany społeczne, które zachodziły radykalnie, spowodowane były dopływem niewolników oraz taniego zboża z podbitych prowincji.
Specyficznym elementem antycznego Rzymu były latyfundia (latus - rozległy, fundus - grunt). Były to majątki ziemskie powstałe na skutek dzierżawienia gruntów państwowych, skupowania lub zagarniania za długi drobnych gospodarstw rolnych chłopów oraz nabywanie za bezcen gruntów właścicieli prześladowanych przez władzę. Latyfundia zatrudniały tysiące niewolników - najtańszej siły roboczej i powstawały również w prowincjach Rzymu.
Samo miasto rozrosło się do ogromnej wielkości i liczyło miliony mieszkańców. Należy jednak podkreślić, że duża ilość obywateli zaliczanych do plebsu żuła z jałmużny państwowej lub prywatnej. Było to możliwe tylko dzięki temu, że o ich głosy zabiegali działacze polityczni.
W Rzymie prawo miało dominujące znaczenie. Górowało ono nad etyką i narzuciło myśli ekonomicznej odmienne zasady niż to miało miejsce w Grecji. To właśnie z mocy prawa istniało niewolnictwo (mówiące narzędzie), a nie odwoływano się do naturalnej nierówności ludzi. Prawo rzymskie było bardzo ostre, a łagodził je jedynie obyczaje.
Podobnie jak w Grecji poglądy ekonomiczne rodziły się w przełomowych okresach, gdzie wprowadzano liczne reformy. Niektóre z nich całkowicie różniły się od greckich, niektóre były całkiem podobne. Wprowadzono podział ludności według kryterium zamożności i miejsca zamieszkania. Plebsowi nadano statut obywatelski, utrzymano instytucje niewolnictwa za długi. W odróżnieniu do Grecji prawo rzymskie ograniczało wysokość odsetek od pożyczanej sumy (lichwę).Dzięki podbojom powstały kolonie. Na nich osiedlali się ubodzy obywatele. Tworzyli oni nowe społeczeństwo, przyczynili się do umocnienia imperium.
Do najważniejszych dziedzin gospodarki należało przede wszystkim rolnictwo, ale również rzemiosło (produkcja metalowa i przetwórstwo), które korzystało z kwalifikacji cudzoziemców, jak i handel zagraniczny. Rzym nie dysponował wieloma zasobami o znaczeniu strategicznym. Musiał je sprowadzać. Potrzebne były również zboża (pszenica), inne płody rolne. Podpisywali oni umowy handlowe z sąsiadami, w których za towar płacili niewolnikami.
Mimo dobrze prowadzonej polityki militarnej i administracji rozległymi obszarami Rzym borykał się z problemami ekonomicznymi i społecznymi. Pojawiły się trudności w finansowaniu wojen, zalegano z wypłaceniem żołdu wojsku. Właścicieli prywatnych majątków obciążano coraz większymi opłatami, przerzucano ciężary również na prowincje. Niepowodzenia wojenne i wdzieranie się obcych ludów w granice imperium doprowadziły do spadku liczby niewolników, którzy byli podstawą taniej siły roboczej.
(…)
…).
Po trzecie, poruszane przez Arystotelesa zagadnienia nie podlegają ograniczeniom czasowym.
Jego zarys teorii wymiany i nauki o pieniądzu w połączeniu z zasadami prowadzenia gospodarstwa domowego tworzy pierwszy wzorzec opisu takiego obiektu badań, jakim jest świat zjawisk gospodarczych.
Z dziedzictwa antycznego Rzymu: -
Po pierwsze - istotne są próby wpasowania myśli ekonomicznej w system etyczny i prawny…
… majątek dobrze używać. Proponował utworzenie uniwersalnego państwa o charakterze wspólnoty. Uważał, że każde państwo specjalizuje się w produkcji konkretnych towarów, zawodach i dlatego narody muszą wymieniać się nimi, wspomagać się nawzajem. Najwybitniejszym przedstawicielem patrystyki był teolog chrześcijański św. Augustyn (354 - 430). Swoje najważniejsze koncepcje zawarł w dziele „Państwo Boże…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)