To tylko jedna z 4 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Mosty wstęgowe
Most przez kanał Ren - Men - Dunaj w Essing, Niemcy (rys. 6.155) [63] został wybudowany w latach 1986 -s 1987 jako konstrukcja całkowicie drewniana. Most jest położony w dolinie rzeki Alt m uhl, którą przebiega także wspomniany kanał.
Konstrukcja nośna składa się z trzech pakietów po 3 belki ze świerkowego drewna klejonego warstwowo o przekroju 22 x 65 cm (rys. 6.156). Trzy filary drewniane skonstruowano w postaci kratownic (rys. 6.157), natomiast przyczółki wykonano jako betonowe obłożone kamienną licówką. Stężenia wiatrowe dolne pomostu skłaniają sic z dwóch par stężeń tworzących literę X. Zostały one przybite gwoździami do spodu dźwigarów. We wszystkich połączeniach zastosowano gwoździe i kołki w połączeniu z elementami wykonanymi ze stali nierdzewnej oraz z żeliwa pokrytego warstwą cynku. Cała konstrukcja jest pokryta arkuszami metalizowanej cienkiej blachy. Osłona ta ma zabezpieczyć most przed wpływem wody opadowej i w konsekwencji wydłużyć czas eksploatacji mostu (rys. 6.158). Nawierzchnia pomostu jest wykonana z twardego, wodoodpornego drewna tropikalnego, natomiast poręcz zrobiono z modrzewia. Wszystkie detale zaprojektowano jako łatwo dostępne i proste do wymiany.
Most w Essing był w chwili oddania do użytku (1992 r.) i być może jest do tej pory największą, drewnianą, mostową konstrukcją wstęgową na świecie. Wymagała ona szczególnie dokładnej analizy obliczeniowej. Podstawowym celem obliczeń było zaprojektowanie jak najsmuklejszej konstrukcji, w której poprzez odpowiednie ukształtowanie geometryczne, będzie można obciążenia pionowe przekształcić w siły rozciągające. „Zwis" krzywej łańcuchowej został w ten sposób zdefiniowany, że siły w poszczególnych przęsłach osiągną w przybliżeniu tę samą wartość pod obciążeniem równomiernie rozłożonym. Maksymalna wartość obliczeniowa siły rozciągającej wyniosła około 4000 kN.
Siły normalne wywołują odkształcenia, które generują momenty zginające w dźwigarach głównych. Aby ich wartości były relatywnie małe zaprojektowano niskie w stosunku do wysokości belki, co prowadzi do niewielkiej sztywności na zginanie. W konsekwencji osiągnięto cel, jakim było przekształcenie 90% obciążeń pionowych w siły rozciągające i tylko 10% w momenty zginające.
Obciążenie wiatrem jest przenoszone przez wiatrów nice zamontowane w płaszczyznach górnej i dolnej przekroju poprzecznego i przekazywane następnie na fundamenty podpór.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)