Modelowanie konceptualne-opracowanie

Modelowanie konceptualne
Faza określania wymagań: co i przy jakich ograniczeniach system ma zrobić. Wynik: zewnętrzny
opis systemu.
Faza analizy: jak system ma działać. Wynik: logiczny model systemu.
Faza projektowania: jak system ma zostać zaimplementowany. Wynik: projekt.
Strukturalne metody analizy:
– model danych – diagram encji i związków (Entity-Relationship Diagram)
– model dynamiki – diagram stanów
– model funkcjonalny – diagram przepływu danych (Data Flow Diagram)
Diagram związków i encji
Konstruktory:
– encja
● reprezentuje obiekty materialne i koncepcyjne
● musi być jednoznacznie identyfikowalna (nazwa)
● wszystkie encje wzajemnie się wykluczają
● encje silne zawierają atrybuty kluczowe
● encja słaba nie ma takich atrybutów, jest powiązana z co najmniej jedną silną encją
– atrybut
● modeluje własność encji
● zadania: identyfikacja, opis, klasyfikacja, określanie ilości lub wyrażenie stanu encji
• przykładowo: numer zamówienia – identyfikacja, typ towaru – klasyfikacja, status
płatności – wyrażenie stanu etc.
● mogą być jedno lub wielowartościowe
● mogą być kluczowe (jednoznacznie determinować encję) lub niekluczowe (ew.
kluczowe w innych encjach)
● mogą być obowiązkowe i opcjonalne
● związek
– relacja R pomiędzy n zbiorami encji E1, …, En
– posiada stopień – liczbę wiązanych encji (unarny, binarny, ternarny)
● typ asocjacji
– liczba wiązanych instancji encji
– 1:1 (np. dziekan - wydział)
– 1:n (np. wydział - student)
– m:n (np. książka – autor)
Supertyp – encja, która zawiera jedną lub więcej kategorii (subtypów) podwiązanych za pomocą
relacji; subtypu muszą się wzajemnie wykluczać.
Przykład: Pracownik może być pracownikiem etatowym lub pracownikiem na umowę zlecenie.
Diagram przepływu danych
– przedstawia graficzny model procesów w systemie – bez odniesienia kiedy i jak zostały
wykonane
– odzwierciedlają ruch danych w systemie rzeczywistym
– pozwalają patrzeć na system na różnych poziomach szczegółowości
DFD jest głównym modelem dla programów nieinteraktywnych (np. kompilatorów), których
głównym zadaniem jest obliczanie wartości funkcji. Dla systemów służących do składowania
danych (np. bazy danych) DFD jest często trywialny, gdyż celem jest składowanie danych, a nie ich
transformacja.
Na proces składają się następujące elementy:
• Terminatory — obiekty zewnętrzne stanowiące odbiorców bądź źródła danych lub
argumentów funkcji.
 reprezentują źródła lub miejsca przeznaczenia informacji, które są zewnętrzne w
stosunku do systemu (np. osoba lub inny system komputerowy)
 obiekt generujący lub przejmujący strumienie danych
• Składnice (magazyny) danych — trwałe lub tymczasowe składnice danych, które są
argumentami dla funkcji.
 reprezentują miejsca, gdzie dane są przechowywane między operującymi na nich
procesami
 są dostępne tylko dla procesów co oznacza, że magazyn nie może się łączyć
bezpośrednio z terminatorem
 przepływ do składu interpretowany jako zapis, modyfikacja lub usunięcie danych
• Procesy — (funkcje) realizują określone

(…)

… stanach reaguje w sposób jakościowo rożny na zachodzące zdarzenia
– przejście
 zmiana stanu wywołana przez zdarzenie
 przejście może być uwarunkowane spełnieniem dodatkowego warunku
– akcja
 czynność wykonywana w momencie zajścia zdarzenia
• wykonywanie obliczeń
• odłożenie słuchawki
– operacja




związana z konkretnym stanem
oznacza czynność ciągłą, wykonywaną podczas trwania stanu
operację…
... zobacz całą notatkę