To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Mit i rytuał Mit - słowo uwikłane w silne konotacje potoczne, gdzie odnosi się do rzeczywistości fikcyjnej, podkreślenia nieprawdy tego, co zostało wymyślone
W tradycji antropologicznej jest świętą opowieścią, która zawsze opowiada historię sakralną, prawy darzenie, w którym biorą udział istoty boskie i która dzieje się na początku czasu,
Mitologie religijne (Adam i Ewa), Mitologie etniczne i narodowe, Mity założycielskie miast, Funkcje mitu:
- mit wypełnia ważne funkcje związane z tożsamością i solidarnością grupy,
- legitymizuje strukturę społeczną (każda zmiana systemowa, rewolucja, tworzy własną mitologię), - odpowiada na podstawowe pytania egzystencjalne, - „wiedza historyczna jest odpowiedzią na konkretne pytania, odpowiedzią która musi dać przeszłość, ale same pytania stawia i dyktuje teraźniejszość: (Ernst Cassirer), - Mito-logika: Mit odwołuje się do wiary, a nie wiedzy. Nie może być zatem racjonalnie weryfikowany. Treść mitu nie wymaga przemyśleń. Dlatego też wypełnia tak istotne funkcje związane z utrzymaniem i stabilizacją porządku społecznego. Strukturalna analiza mitu: Mity to teksty o zakodowanym znaczeniu, przekazują najistotniejsze wartości dla danej kultury za pomocą kodu binarnego - prostej dychotomii: dobre-złe, święte-świeckie, która trafia bezpośrednio do ludzi, nie potrzebuje wyjaśnień ani uzasadnień, gdyż opiera się na immanentnej cesze umysłu ludzkiego kodującej postrzeganie świata w ten właśnie sposób.
Dwa poziomy językowe:
Język przedmiotowy: zwykła narracja, często zmienna, Metajęzyk: odnosi się do struktur głębokich i przekazuje kod kulturowy, Rytuał: Słowo „rytuał” naznaczone jest pejoratywnymi konotacjami z języka potocznego, w którym terminów „rytuał” czy „zachowanie rytualne”, używa się dla określenia zachowań nieposiadających znaczenia. Odnoszą się one do działań rutynowych, mechanicznych nawyków, które mogą odbywać się podświadomie i nie przenoszą żadnych znaczeń.
W antropologii jednak zwykło się przyjmować, że rytuał jest zachowaniem znaczącym, wypełniającym wiele istotnych funkcji w życiu społecznym, szczególnie przy konsultowaniu i utrzymywaniu tożsamości społecznej grupy.
Istotną cechą rytuału jest to, że nadawcą i odbiorcą komunikatu symbolicznego jest cała społeczność.
W rytuale nie ma podziału na widzów i aktorów, publicznie odprawiony rytuał potwierdza normy i wartości.
Rytuał potwierdza w ten sposób hierarchię statusów i daje legitymizację na pełnienie ról w czasie świeckim. Jest zatem uwierzytelnieniem władzy, potwierdzeniem istniejącego statusu quo.
Rytuał musi być odgrywany stosownie do ścisłych formułowanych reguł, gdzie nie ma miejsca na niespodzianki i wszystko znajduje się pod kontrolą.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)