Mikołaj z Kuzy - „O oświeconej niewiedzy”

Nasza ocena:

5
Pobrań: 154
Wyświetleń: 1617
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
Mikołaj z Kuzy - „O oświeconej niewiedzy”   - strona 1 Mikołaj z Kuzy - „O oświeconej niewiedzy”   - strona 2

Fragment notatki:

Mikołaj z Kuzy - „O oświeconej niewiedzy” (księgi: I, II) Bóg jako coincidentia oppositorum ; via negativa ; docta ignorantia ; Według Mikołaja Bóg jest coincidentia oppositorum , niepojmowalną syntezą przeciwieństw w jedynym i absolutnie nieskończonym bycie. Należy sobie jednak uświadomić, że człowiek nie posiada pozytywnego zrozumienia tego, co to znaczy. Rzeczy poznajemy poprzez ich porównywanie, a nieskończony Bóg nie jest podobny do żadnej skończonej rzeczy (Boga nie można zdefiniować obcymi terminami, bo Sam jest Swoją własną definicją i miarą). Dlatego Mikołaj kładzie nacisk na drogę zaprzeczenia ( via negativa ), u podstaw której stoi twierdzenie, że rozum dyskursywny nie może wniknąć w boską naturę. Pod względem pozytywnej wiedzy o Bogu nasze umysły są w stanie niewiedzy, ale niewiedzy oświeconej, wynikającej z uświadomienia sobie nieskończoności i transcendencji Boga.
droga afirmatywna i komplikacje z nią związane; Propagując via negativa , Mikołaj nie odrzucał w całości pozytywnej drogi poznania Boga, drogi afirmacji. Dokonujemy pozytywnych stwierdzeń o Bogu (jak na przykład, że jest nieskończoną jednością i źródłem wielorakości we wszechświecie) i mamy do tego prawo, lecz nie istnieje żadne pozytywne stwierdzenie o boskiej naturze, które nie wymagałoby zastrzeżenia negatywnego. Rozwój wiedzy na temat Boga i świata jest nieskończony, ale tak samo nieskończony dystans dzielić nas będzie zawsze od prawdy.
trzy teologie Mikołaja z Kuzy; „kolisty” charakter teologii Mikołaja; Teologia negatywna jest więc wyższa od teologii pozytywnej. Od tych obydwu jest natomiast wyższa teologia łącząca, za pośrednictwem której uznajemy Boga za coincidentia oppositorum . Przymioty, które słusznie orzekamy o Bogu, zbiegają się w niepojęty sposób w Jego istocie - na tym polega „kolisty” charakter teologii Mikołaja.
trzy stopnie ludzkiego poznania; Istnieją trzy stopnie ludzkiego poznania. Zmysły ( sensus ) po prostu stwierdzają. Rozumowanie dyskursywne, czyli dodanie zaprzeczenia do tego stwierdzenia możliwe jest dzięki rozumowi ( ratio ). Może nas ono jednak doprowadzić tylko do przybliżonej wiedzy o Bogu (analogia geometryczna - wielokąt wpisany w koło). Najwyższe możliwe poznanie Boga osiągnięte być może władzą intelektu ( intellectus ), który zaprzecza przeciwstawności rozumu, a tym samym ujmuje Boga jako coincidentia oppositorum (kolejne analogie geometryczne).
Bóg jest miarą wszystkich rzeczy; Bóg jest nie tylko Swoją własną definicją, ale i definiuje wszystko pozostałe, będąc źródłem i zachowaniem wszystkiego - jest miarą rzeczy (Jedność-Bóg - absolutna miara; Równość-Chrystus - to, co jest mierzone; Zespolenie-Duch Święty - akt mierzenia). W tym sensie jest we wszystkim, będąc

(…)

… we wszechświecie). Punkt ten wydaje się świadczyć za przejściem od drogi negatywnej do drogi pozytywnej w mówieniu o Bogu. A jednak Mikołaj wciąż wskazuje na niepoznawalność owego possest i jego niewspółmierność ze stworzeniem.
Bóg a świat; doktryna ściągnięcia i rozciągnięcia
Mikołaj bywał wielokrotnie oskarżany o panteizm w odniesieniu do swojej teorii stosunków zachodzących między Bogiem i światem. Stwierdza…
… „ściągnięcia”, a Bóg - duszą świata. Bóg jest maksymalny i konkretny, świat - konkretny i maksymalny (pewny gradualizm).
Świat jest wieczny (choć stworzony) i nieograniczony przestrzennie. Jako taki, stanowi obraz boskiej wieczności i może być nazwany „nieskończonym”. Cztery są rodzaje bytów u Mikołaja - są nimi przejawy Boga we wszechświecie: Forma form, Byt bytów, Zasada oraz Istota Rzeczy.

... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz