Miejsce prawa stosunku pracy w systemie norm prawa pracy. Prawo stosunku pracy - jt. indywidualne prawo pracy, należące do centralnych obszarów prawa pracy; jako dyscyplina prawna jest związana niemal z wszystkimi gałęziami prawa, a zwłaszcza z prawem cywilnym - art. 300 KP - w sprawach nieuregulowanych w KP, stosuje się odpowiednio przepisy KC, jeśli nie są sprzeczne z zasadami prawa pracy.
Prawem pracy jest ogół norm regulujących stosunek pracy umownie podporządkowany oraz inne stosunki prawne życiowo związane z jej występowaniem, które razem składają się na status pracowniczy. Do norm związanych z prawem stosunku pracy należą: - przepisy normujące umowy o przygotowaniu do zawodu;
- przepisy normujące zawarcie umowy o pracę
- przepisy normujące spółdzielczy stosunek pracy
- normy kt. do prawa pracy przyszły z PA:
- przepisy dotyczące sporów pracy; przepisy o ochronie pracy; o nadzorze nad przestrzeganiem przepisów prawa pracy; oraz problematyka związków zawodowych i ubezpieczeń społecznych;
Podobny zakres prawa pracy ustala W Jaśkiewicz.
Kryterium przedmiotowe : polega na grupowaniu norm prawa pracy na określone działy:
Prawo stosunku pracy; 2. Prawo regulujące status osób poszukujących zatrudnienia; 3. Zbiorowe prawo pracy; 4. Prawo sądowe (spory o pracę) 5. Prawo nadzoru i kontroli przestrzegania prawa pracy; 6. Prawo działalności socjalnej; 7. Prawo administracji pracy; 8. Prawo ubezpieczeń społecznych;
Obszary te nie zawsze są odrębne, często się krzyżują Zbiorowe prawo pracy: To zespół norm regulujących prawa i interesy grupowe pracowników i pracodawców, kt. adresatami są podmioty kolektywne - zw. zawodowe; przedstawicielstwo pracowników; organy samorządu przedsiębiorstw państwowych; pracodawcy;
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)