To tylko jedna z 5 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Wykład VI MIEJSCA ZWIĄZANE Z WYKONYWANIEM KAR
Do połowy XIX w. w Europie kary wykonywano publicznie (prewencja generalna) w miejscach dostępnych dla jak największej liczby ludzi.
W starożytności.
Grecja:
- zrzucanie ze skał (Mały Pnyks w Atenach)
- strącanie z muru do morza (Pireus)
- na agorze (wypicie cykuty przez Sokratesa)
- Sparta
b) Rzym:
- strącenie ze Skały Tarpejskiej (wg Ustawy XII tablic)
- główne trakty komunikacyjne (ukrzyżowanie uczestników powstania Spartakusa)
- ścięcie - tylko dla obywateli rzymskich, na Forum Romanum lub Polach Marsowych
c) Izrael:
- Brama Gnojna Jerozolimy
- zwyczaj sprawdzania więźniów przed egzekucją przez sanhedryn
- ukamienowanie zawsze poza murami miasta
- Dolina Cedronu
Ukrzyżowanie - rzymska kara o charakterze hańbiącym, nie można było jej stosować wobec obywateli Rzymu. W Jerozolimie krzyżowano przy starym kamieniołomie, za każdym razem wymieniano drzewo od krzyża. Golgota - Miejsce Czaszki, gdyż żydzi twierdzili, że tam znaleźli szczątki Adama. Stosowano ją też w innych krajach zajętych przez Rzym, np. w Damaszku krzyżowano na murach miasta.
Spalenie na stosie przeprowadzano ze względów przeciwpożarowych przy akwenach wodnych (w mieście Turek po egzekucji na rynku spaliło się całe miasto), np. w Jerozolimie obok potoku Cedron.
Śmiertelna chłosta była to kara hańbiąca o charakterze niejawnym. Przeprowadzono ją np. na terenie koszar kohorty jerozolimskiej na gabbata („kamienna poduszka”, „litostratos”)
W średniowieczu i czasach nowożytnych:
Była to epoka odtwórcza w stosunku do starożytności. Karano przy drogach publicznych (narzędzia przy drogach to pale, koła, szubienice). W Żywcu był krzyż koło kościoła. Na Kremlu karano na Placu Czerwonym. Wymyślono jednak specyficzne kary:
UTOPIENIE - w fosie (np. Hradczany), w rzece (np. Wełtawa), w jeziorze (Jadwiga Ciemna oskarżona o czary, utopiona w połowie XVII w.), w morzu (np. w Nowym Świecie, u Arabów i Turków, w Wenecji). Topienie w Europie odbywało się zawsze w jakieś święto kościelne. W XVII w. w Lipowej urodziło się cielę z dwiema głowami i utopiono 2 kobiet oskarżone o czary.
OBCIĘCIE KOŃCZYN - jest to jedyna forma kary mutylacyjnej, jaka przetrwała (np. Arabia Saudyjska). Zawsze obcinano w miejscach publicznych. W Anglii - na dziedzińcu Tower lub przed ratuszem londyńskim (za lichwę obcinano rękę i jądra), w Krakowie - koło księgarni Matras na Rynku, koło Bramy Floriańskiej, w Prowansji - po obcięciu dłoni skazywano na wyświecenie, czyli banicję z miasta. „Stawiać kogoś u pręgi” tzn. upokorzyć kogoś, obciąć członki i wychłostać.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)