Produkt Krajowy Brutto ( PKB , ang. GDP - Gross Domestic Product) - pojęcie ekonomiczne , oznaczające jeden z podstawowych mierników dochodu narodowego stosowanych w rachunkach narodowych . PKB opisuje zagregowaną wartość dóbr i usług finalnych wytworzonych na terenie danego kraju w określonej jednostce czasu (najczęściej w ciągu roku ).
Wartość wytworzonych usług i dóbr finalnych oblicza się odejmując od produkcji całkowitej wartość dóbr i usług zużytych do tej produkcji. W skali przedsiębiorstwa jest to więc wartość dodana , a PKB jest sumą wartości dodanej wytworzonej przez wszystkie podmioty gospodarujące. Zgodnie z tym od strony produkcyjnej:
PKB = produkcja globalna kraju - zużycie pośrednie = suma wartości dodanej ze wszystkich gałęzi gospodarki narodowej.
PKB nominalny oblicza się według bieżącej wartości pieniądza, PKB realny natomiast według realnej wartości pieniądza, a więc oczyszczony z wpływu inflacji . Przeliczenie polega na podzieleniu PKB nominalnego przez indeks cen. W zestawieniach statystycznych PKB realny najczęściej przedstawiany jest w cenach stałych z wybranego roku bazowego.
PKB jest miarą wielkości gospodarki. Wzrost lub spadek realnego PKB stanowi miarę wzrostu gospodarczego .
PKB per capita ( ang. GDP per capita) to jeden z najczęściej stosowanych na świecie mierników zamożności państwa (społeczności w nim mieszkającej). Sposób jego obliczania jest bardzo prosty - wartość P roduktu K rajowego B rutto danego państwa dzielimy przez liczbę jego mieszkańców. Pojęcie PKB per capita pojawiło się na świecie ze względu na niespójność w podawaniu dochodu narodowego państw jako niepodważalnej miary ich zamożności. PKB nie uwzględnia kwot amortyzacyjnych. Toteż wzrost PKB nie przekłada się automatycznie na wzrost stopy życiowej. (Pierwsze trzy państwa: Katar, Luksemburg, Norwegia).
PPP ( ang. purchasing-power parity) - parytet siły nabywczej opiera się na teorii jednej ceny , która mówi, że za określoną liczbę jednostek danej waluty można kupić w każdym kraju w tym samym czasie dokładnie tyle samo dóbr . Jeśli np. 1 kg ziemniaków byłby tańszy w Polsce niż w Niemczech, to bardziej opłacałoby się kupować ziemniaki w Polsce i sprzedawać je w Niemczech. To powodowałoby wzrost popytu w Polsce (a zatem i wzrost ceny ziemniaków w Polsce) i wzrost podaży w Niemczech (a zatem spadek ceny w Niemczech), co w konsekwencji prowadziłoby do wyrównania się cen, zgodnie z teorią jednej ceny. Jest to możliwe tylko wtedy, gdy spełnione są założenia teorii jednej ceny, m.in. brak barier między poszczególnymi rynkami , dobra powinny być doskonałymi substytutami i powinny być doskonale mobilne.
Parytet siły nabywczej pozwala na rozwiązanie problemu dokonywania porównań międzynarodowych
(…)
… jak:
różne ceny towarów i usług w porównywanych krajach,
różny stopień pomocy publicznej i jej zakres.
Zasadniczą sprawą jest zebranie danych o cenach z zagregowanej listy towarów, która zawiera towary porównywalne i reprezentatywne dla analizowanych krajów. Parytet siły nabywczej jest właściwszym wskaźnikiem od kursu walutowego, gdyż uwzględnia siłę nabywczą.
…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)