To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Wybrane metody projektowania betonów zwykłych:
- metoda Paszkowskiego
Metoda ta nazywana jest powszechnie metodą otulania bądź metodą czterech równań, gdyż rozwiązanie problemu polega na poszukiwaniu na ogół czterech niewiadomych odpowiadających czterem głównym składnikom mieszanek betonowych, to jest: cementowi, wodzie, kruszywu drobnemu i kruszywu grubemu. Metody otulania mają wiele zalet, z których najważniejsze to:
duża dokładność i efektywność projektowania,
możliwość stosowania ich do betonów wysokowartościowych,
otwartość, polegająca na możliwości dodawania kolejnych równań pozwalających zwiększać ilość zmiennych, i tym samym określić ilościowy udział w mieszance np. modyfikatorów w postaci dodatków zarówno typu I, jak i II wraz ze składnikami podstawowymi;
możliwość wykorzystania w procesie projektowania popularnych programów komputerowych;
łatwość skojarzenia czynności obliczeniowych ze zjawiskami zachodzącymi w makrostrukturze betonu. Metody otulania występują najczęściej jako jedno - i dwustopniowego otulania. W ujęciu jednostopniowym rozpatruje się ilościowo proces otulania ziaren kruszywa drobnego zaczynem. Zagadnienie można rozszerzyć, wnikając jeszcze bardziej w makrostrukturę betonu, i zająć się dodatkowo np. otuleniem ziaren cementu suspensją dodatków mikrowypełniających. Wielokrotne otulanie staje się zasadne w przypadku projektowania składów betonów wodoszczelnych, hydrotechnicznych czy mających znacznie ograniczyć migrację szkodliwych substancji chemicznych. Betony zwykłe projektowane są zazwyczaj metodą jednokrotnego otulania. Otulanie ziaren kruszywa grubego zaprawą powoduje ich rozepchnięcie na odległość rg a zatem każde ziarno zostało otulone warstwą zaprawy ½ rg . Jako wskaźnik spulchnienia mg przyjmuje się stosunek objętości kruszywa grubego spulchnionego wskutek pokrycia ziaren powłoką zaprawy do początkowej objętości kruszywa grubego w stanie zagęszczonym. Przybliżone wartości wskaźników spulchnienia można przyjmować według tablic. Jednostkowa objętość kruszywa grubego w stanie zagęszczonym zwiększy się zatem do wielkości mg , stanowiącej tym samym obliczeniową objętość mieszanki betonowej. Wzory ? metoda zaczynowa
Metoda zaczynowa jest spośród metod doświadczalnych, w których obliczenia stanowią jedynie niewielki prac projektowych, do najpopularniejszych i najlepiej zweryfikowanych w praktyce w polskich warunkach. Przy doborze składu betonów zwykłych do klasy C25/30 włącznie skuteczność jej jest wystarczająco duża. Niezastąpiona też bywa w przypadku dokonywania korekt składu w warunkach budowy. Obliczenia są niezwykle proste, a niezbędne wskaźniki projektant znajdzie w każdym podręczniku z zakresu materiałoznawstwa budowlanego. Czynności doświadczalne wymagają nieskomplikowanego sprzętu, dostępnego w każdym laboratorium lub możliwego do wykonania w ślusarni na podstawie wytycznych normowych.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)