METODA TAKSONOMICZNA Bezwzorcowa, o wysokich wymaganiach statystycznych, jedna z najbardziej obiektywnych metod.
Metoda taksonomiczna obejmuje cztery podstawowe etapy: Dobór cech typologicznych (podstawowy najważniejszy etap, optymalny wybór mierników powinien zawierać się w przedziale od 3-9. Jest to etap decydujący, jeżeli mierniki będą źle dobrane, niereprezentatywne, to wynik nie będzie rzetelny.)
Etap ten ma kluczowe znaczenie przy wykorzystaniu metody taksonomicznej. Cechy typologiczne musza spełniać następujące warunki:
Możliwie wszechstronnie charakteryzować strukturę społeczno-gospodarczą badanych obszarów
Występować we wszystkich lub prawie wszystkich badanych jednostkach
Charakteryzować się niezbyt wysokimi współczynnikami korelacji
Wyróżniać się wysokimi współczynnikami zmienności V (dyspersji)
Podstawą doboru cech jest zasada, aby w pierwszym etapie zestawiać możliwie obszerny zestaw mierników, cech, aby następnie w drugim etapie wyeliminować cechy uznane za mniej diagnostyczne. Optymalnym układem jest wybór od 3 do 9 cech.
Obejmuje on standaryzację cech, oraz obliczenie tak zwanych sumarycznych różnic pomiędzy badanymi jednostkami terytorialnymi. Podstawą jest tutaj następujący wzór:
Suma różnic cech znormalizowanych dla dwóch porównywalnych jednostek oznaczonych numerami 1.2
X 1j - wartość bezwzględna cechy j w jednostce numer 1.
X 2j - wartość bezwzględna cechy j w jednostce numer 2.
-średnia arytmetyczna cechy j
Ustalenie skali podobieństw dla badanych jednostek terytorialnych . Czynności tego etapu polegają na odpowiednim zakwalifikowaniu sumarycznych różnic pomiędzy poszczególnymi jednostkami do odpowiednich przedziałów klasowych według przyjętej skali konwencjonalnej. Zasadą jest tutaj, aby najmniejsze różnice ujmować w pierwszej klasie, obejmującej jednostki najbardziej podobne. Zaś największe różnice włączamy do ostatniego przedziały klasowego, w którym będą jednostki najmniej podobne. Poprawna skala podobieństw powinna odpowiadać następującej równości:
Gdzie:
n 2 - liczba sumarycznych różnic
f 1 - liczebność podobieństw w pierwszej klasie
f z - liczebność podobieństw w ostatniej klasie
z - liczba przyjętych klas
Wykreślenie diagramu Czekanowskiego . Podstawą do budowy tego diagramu jest tablica sumarycznych różnic. Wartości tych różnic zaliczmy do odpowiednich klas według przyjętej skali konwencjonalnej, zastępując je różnymi znakami graficznymi. I tak a przykład:
R
Klasa I 0-5 Klasa II 6-10
(…)
… powstawanie aglomeracji przemysłowych tworzonych przez ośrodki i okręgi przemysłowe.
Powstawanie dużych skupisk przemysłu ma swój bezpośredni związek z rewolucją przemysłową w Europie na przełomie XVIII/XIX wieku. Skupiska te były wyrazem procesów koncentracji produkcji oraz postępu technicznego. Decydujące znaczenie dla tych procesów miało wykorzystanie energii pary wodnej.
Duże aglomeracje przemysłowe powstawały pierwotnie w oparciu o czynnik surowca, ponadto duże skupiska przemysłowe powstawały na obszarach związanych bezpośrednio z dużymi ośrodkami miejskimi. Oddzielną grupę stanowiły aglomeracje przemysłowe ukształtowane w rejonach dużych miast portowych, gdzie potrzeby gospodarki morskiej wpływały na rozwój gospodarki przemysłowej)
Specyficznymi skupiskami przemysłu są aglomeracje przemysłowe, które rozpoczęły się na bazie tradycji rozwoju rzemiosła i rękodzieła to jest na bazie wykwalifikowanej siły roboczej, istniejącej w tych regionach od setek lat.
Najczęściej stosowanymi pojęciami aglomeracji przemysłowej są pojęcia ośrodka i okręgu przemysłowego.
OŚRODEK PRZEMYSŁOWY to miejscowość, w której istnieje jeden średni lub kilka mniejszych zakładów przemysłowych.
OKRĘG PRZEMYSŁOWY te zespół ośrodków…
…
Klasa I 0-5 Klasa II 6-10 Klasa III 11-15 Klasa IV 15 <… Oznaczenia dla poszczególnych jednostek nanosimy na diagram w formie układu szachownicowego, dokonując jednocześnie skupienia jednostek wykazujących największe podobieństwa wokół przekątnej (klasa I, klasa II) jest to tak zwany UPORZĄDKOWANY DIAGRAM TAKSONOMICZNY. Następstwem tego etapu jest wykreślenie mapy ilustrującej rozmieszczenie poszczególnych grup jednostek oraz szczegółowy ich opis.
Metoda taksonomiczna stosowana jest nie tylko do regionalizacji, ale również do klasyfikacji różnych zjawisk, Np. poziomu uprzemysłowienia powiatów, atrakcyjności turystycznej powiatów etc. Jest to jedna z najprostszych i najczęściej stosowanych metod.
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - REGIONY WĘZŁOWE I AGLOMERACJE PRZEYSŁOWE…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)