To tylko jedna z 13 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
MEDIA NIEMIECKIE Na początek - podstawa prawna, z tego, co zdążyłam się zorientować, jedyna wymagana przez profesora A.: Art. 5 Ustawy Zasadniczej gwarantuje swobodę wyrażania opinii oraz wolność prasy. Cenzura nie istnieje, kraje związkowe posiadają prawo do wydawania własnych ustaw medialnych, o ile konstytucja RFN nie powierza Federacji kompetencji ustawodawczych. Niemcy z 350 gazetami i 100 odbieralnymi stacjami telewizyjnymi należą do krajów o największej gęstości mediów i największej różnorodności pr asy. Filozofia mediów w Niemczech Po drugiej wojnie światowej obowiązywała w Niemczech norma obiektywności. Równocześnie w większości przypadków dość jednoznacznie można było umiejscowić prasę codzienną na skali poglądów politycznych; "Die Welt" i "Frankfurter Allgemeine Zeitung" reprezentowały na płaszczyźnie ponadregionalnej pozycje raczej mieszczańsko-konserwatywne, natomiast "Süddeutsche Zeitung” i "Frankfurter Rundschau” - raczej lewicowo-liberalne. Być może w związku z ogólną zmianą kultury politycznej trudniej jest dzisiaj o dalszą jednoznaczną klasyfikację prasy pod względem partyjnopolitycznym. Ze względu na konkurencję na pierwszy plan wysuwają się najczęściej inne kryteria niż zbliżenie do określonych ugrupowań, takie jak przeważająca wśród ludności opinia, możliwość skierowania danego tematu do poszczególnych grup, a często także emocjonalna zawartość wydarzenia. Przede wszystkim w środkach przekazu o charakterze informacyjnym obowiązuje zasada stworzenia równowagi pomiędzy tzw. trzema M: samym poszukiwaniem faktów i ich przekazem (mere facts), oceną społeczno - polityczną i zawartym przesłaniem (mission) oraz wymaganiami ekonomicznymi (market), idącymi często w parze z nadawaniem wydarzeniom silniejszego zabarwienia emocjonalnego i wiązaniem ich z konkretnymi osobami. Z natury rzeczy takie rozłożenie akcentów odnosi się w jeszcze większym stopniu do prasy bulwarowej niż gazet wysokiej jakości. Ale dzisiaj dochodzi między nimi do znacznie mniejszej polaryzacji niż dawniej. "Bild” jako organ bulwarowy o zdecydowanie największym nakładzie jest obecnie traktowany poważnie także przez elitę opiniotwórczą, być może jako barometr "głosu ludu”, i na odwrót - w prasie poważnej można znaleźć także tematy bulwarowe. Obowiązującą przy tym zasadą jest na przykład różnicowanie w przypadku polityków pomiędzy życiem prywatnym a publicznym, o ile nie ma między nimi wyraźnych powiązań - chociaż granice między nimi stale ustala się od nowa. Może się to stopniowo zmieniać. Wraz z coraz surowszą konkurencją zwiększa się konieczność zamieszczania drażliwych tematów, a zatem stanowiących do tej pory swego rodzaju tabu. Jednocześnie ze względu na coraz większą prędkość przekazu i coraz większe powiązania krajobraz medialny zyskuje coraz bardziej międzynarodowy charakter, a rozrywka miesza się z informacją; coraz więcej polityków ma swoich "spin doctors” (od ang. spin - pisać, opowiadać), dla których wszystkie dziedziny życia, a zatem także sfera prywatna, są częścią strategii osiągania sukcesów. W końcu także sama publiczność reaguje spokojniej, nie różnicując tak bardzo pomiędzy sferą prywatną i publiczną. Przede wszystkim młode pokolenie nie odbiera dyskrecji jako wartości samej w sobie. Zwracanie publicznej uwagi nawet w ramach skandalu zasługuje nawet na wyróżnienie.
(…)
… do szerokiego grona odbiorców oraz czasopisma specjalistyczne (czołowe magazyny opiniotwórcze i tygodniki (społeczno-) polityczne, np. "Der Spiegel”, "Focus”, "Der Stern”, "Die Zeit”, "Bunte”, "Gala”, „ Quest”, "Spe”. Gazety codzienne jako środki reklamy nadal mają największy udział w rynku reklamowym wśród mediów, wynoszący prawie jedną czwartą.
W Niemczech ukazuje się około 135 dzienników. Średni jednorazowy…
… regionalne (np. wydawana w Essen „Westdeutsche Allgemeine Zeitung”) z nakładami niekiedy wyższymi niż prasa ponadregionalna. Jedyny ogólnoniemiecki dziennik „Bild” ma mutacje regionalne.
Bogate czasopiśmiennictwo:
tygodniki - wyglądem i tematyką przypominające gazety: „Die Zeit”, „Bayern Kurier”, „Rheinischer Merkur/Christ und Welt”
magazyny informacyjno-polityczne (najważniejszy „Der Spiegel”)
czasopisma…
… nadawanie programu tv (od 25 grudnia 1952 - dwugodzinny program ogólnokrajowy, codzienny).
Od I listopada 1954 r. otrzymał on nazwę ARD, a 1 lipca 1962 r. pojawił się ZDF. Rozgłośnie krajowe od 1964 r. nadają trzecie, regionalne programy tv. Federalny Trybunał Konstytucyjny w latach 80. ub. wieku dopuścił do dualizmu mediów elektronicznych; wtedy to właśnie pojawiły się prywatne stacje tv: RTL i SAT 1…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)