Materiały na kolokwium z fizyki

Nasza ocena:

3
Pobrań: 42
Wyświetleń: 973
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
Materiały na kolokwium z fizyki - strona 1 Materiały na kolokwium z fizyki - strona 2 Materiały na kolokwium z fizyki - strona 3

Fragment notatki:

Moment bezwładności -iloczyn masy cząstki przez kwadrat jej odległości od osi obrotu nazywamy  momentem bezwładności cząstki. Możemy powiedzieć że dwie cząstki są równoważne ze względu na  obrót dookoła osi gdy ich momenty bezwładności są równe.  I=mr2  Jeżeli wokół wspólnej osi porusza  się układ n cząstek o masach m1,m2,...mn znajdujących się odpowiednio w odległościach r1,r2,...rn od  osi to moment bezwładności całego układu nazywamy sumę momentów bezwładności  poszczególnych cząstek              I= Σ miri2   Dla całego układu rozkładu masy w ciele sztywnym moment  bezwładności definiowany jest wzorem całkowym:  I=V ∫ρ r2dV  ρ-funkcja opisująca gęstość ciała; V- obiętość ciała; dV-element objętości;          r-odłegłość elementu dV od osi Twierdzenie Steinera:  moment bezwładności I ciała sztywnego względem dowolnej osi obrotu SS  równa się momentowi bezwładności tego ciała I0 względem osi równoległej do poprzedniej  przechodzącej przez środek masy tego ciała plus iloczyn masy ciała M przez kwadrat wzajemnej  odległości d obu osi:  I=I0+Md2  Twierdzenie to pozwala określić jak zmienia się moment  bezwładności przy przemieszczeniu równoległym osi obrotu. P-płaszczyzna; SS,OO-osie; d-wzajemna odległość obu osi; Najstalszą osią obrotu jest oś względem której moment bezwładności ciała jest największy. Przy  wszelkiego rodzaju szybko wirujących częściach maszyn jak wirniki w maszynach elektrycznych,  prądnicach, turbinach parowych i innych, bardzo ważną jest rzeczą, aby ich osie obrotu schodziły się  jak najdokładniej z jedną ze stałych osi obrotu. W przeciwnym razie niezrównoważone siły  odśrodkowe powodują drgania które mogą szybko zniszczyć łożyska i całą maszynę. Ruchy -linię, jaką zakreśla punkt podczas ruchu nazywamy jego torem, a długość zakreślonego toru- drogą przebytą przez pkt. Drogę będziemy zwykle oznaczać literą S. Ruch prostoliniowy jednostajny: Droga w ruchu jednostajnym jest funkcją liniową czasu.  S=Vt  Ruchem jednostajnym nazywamy ruch, w którym w równych czasach przebywane są równe drogi, ale  tylko wtedy gdy dodamy zastrzeżenie, że te równe przedziały czasu mogą być dowolnie wybrane.  Ruch niejednostajny. Prędkość i przyspieszenie w dowolnym ruchu prostoliniowym.  Gdy droga  przebyta przez pkt nie jest funkcją liniową czasu, ruch jest niejednostajny.  Prędkość średnia- nazywamy stosunek przyrostu drogi do przyrostu czasu.  VŚr= ∆ S/ ∆ t   Miarą  prędkości chwilowej  albo  wprost prędkością ruchu zmiennego nazywamy granicę do której dąży stosunek przyrostu drogi do 

(…)

… za pomocą tego relatywistycznego wzoru nigdy nie otrzymamy prędkości
większej od prędkości światła.
Ciało doskonale czarne to takie wyidealizowane ciało, które pochłania całkowicie nań
promieniowanie tzn zdolność absorbcyjna tego ciała A(λ, T)=1 a jego zdolność emisyjna E(λ, T) w
danej temperaturze jest maksymalna.
2
C
Rozkład natężenia promieniowania ciała doskonale czarnego w zależności od długości fali (2a), i od
częstotliwości (2b). Na obu rysunkach widać przesunięcie maksimów w zależności od temperatury.
Mechanizm ciała doskonale czarnego w oparciu o teorię Plancka: wg tej teorii (światło rozchodzi się
jako zbiór fotonów) dało się wyjaśnić kształt krzywej z powyższych wykresów. Analityczna postać
krzywych:
E(ν, T)=[(2πν2c -2 )]*[hν/(exp(hν/kT)-1)] gdzie: h-stała Plancka; T-temp w skali bezwzględnej;
Różniczkując ten wzór otrzymamy prawo Wiena: λmax=b/T gdzie: b=2898*10 –6 [m*K]
natomiast prawo Stefana-Boltzmana otzymamy po obliczeniu pola pod krzywą daną wzorem
Plancka:
E=σT4 gdzie:σ=5,67*10 –8 [W/m2K4]
Rozkład Boltzmana:
Jeśli mamy zbiór atomów w stanie równowagi termodynamicznej to liczba atomów w stanie
wzbudzonym podlega prawu Boltzmana, które ma postać: N=Noexp-(E-Eo)/kT…
… jednostki, zależne od wyboru
układu jednostek (np. w MKS i SI a=1= b, w układzie Gaussa a=1/c, b=4 , gdzie c - prędkość
światła w próżni).
Wnioski:Podstawowym wnioskiem z powyższych równań jest istnienie fal elektromagnetycznych.
Na równaniach Maxwella opiera się cała nauka o elektryczności oraz dziedziny techniki związane z
wytwarzaniem, przekazywaniem i wykorzystaniem energii elektrycznej i fal elektromagnetycznych.
Prawa Maxwella:II prawo-zmienne pole magnetyczne wytwarza wirowe i także zmienne pole
elektryczne.
Przemiany gazu doskonałego. Równanie stanu gazu doskonałego. Równanie Clapeyrona.
Przemiana izotermiczna: T=const. Prawo Boyle’a-Mariotte’a: w izotermicznej przemianie stałej
masy gazu ciśnienie jest odwrotnie proporcjonalne do objętości p=p1*V1/V
pV=const.
Przemiana izohoryczna:V=const
Prawo…
... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz