EKSPRESJONIZM
Wpływy: symbolizm, sztuka ludów prymitywnych, symboliczno-ekspresyjna twórczość Gauguina, Redona, Toulouse-Lautreca, Hodlera, Ensora, Muncha i van Gogha
Ekspresjonizm podobnie jak symbolizm rozwinął się jako bunt i protest przeciwko istniejącemu porządkowi moralno-obyczajowemu społecznemu i politycznemu. Był reakcją przeciw impresjonizmowi.
Ekspresjonizm rodzi się w Niemczech w pierwszych 30 latach XX wieku. Cechuje go uleganie subiektywnym impulsom, wyrażanie własnego wnętrza psychicznego w sposób gwałtowny i agresywny, stosowanie nasyconych i czystych barw, uproszczenie formy, perspektywa, poprawność anatomiczna i zgodny z rzeczywistością kolor mniej znaczą od wyrażenia wewnętrznych doznań artysty, deformacja, odrealniona wizja świata, swoboda w dobrze środków, kontrastowe zestawienia barw, silnie zaznaczony kontur, celem odziaływanie na widza
Niemcy
Die Brucke 1905-13
Ugrupowanie propagujące nowe tendencje w sztuce. Inspirowali się sztuką Gauguina, Hodlera, van Gogha, Muncha, sztuką egzotyczną, murzyńską, polinezyjską, fowistyczną. Cechy: płaskie plamy jaskrawych barw, kontrastowe zestawienia, , silnie zaznaczony kontur, uproszczona, syntetyczna forma, brak modelunku, płaskość, nacisk na treści psychologiczne i symboliczne (co odróżnia grupę od dekoracyjnych fowistów), postać ludzka traktowana symbolicznie jako reprezentant uniwersalnego typu, brak cech indywidualnych
Dominują portrety, scen z cyrku, kawiarni, ulic, kompozycje religijne. Artyści chętnie uprawiają grafikę zwłaszcza drzeworyt
W latach 1906-12 co roku wydawano tekę graficzną z pracami członków grupy
1906 dwie wystawy w fabryce lamp Seiferta przeszły niezauważone
1907 wystawa w drezdeńskiej Galerie Richter wywołała skandal Grupa początkowo działa w Dreźnie, jednak w okresie berlińskim następuje pełny rozkwit jej twórczości W 1913 rok grupa rozpada się
Założyciele:
Ernst Ludwig Kirchner
Erich Heckel
Karl Schmidt-Rottluff
Fritz Bleyl
Inni członkowie
Emil Nolde
Max Pechstein
Akseli Gallen-Kellela - fin
Cuno Amiet - szwajcar
Kees van Dongen Otto Muller
Ernst Ludwig Kirchner
Tworzy manifest grupy, maluje sceny rodzajowe, sceny z ulicy, nocnych lokali, akty na tle pejzażu, sceny alegoryczne, przechodzi od pointylizmu do linearyzmu, po 1907 dominuje płaska, jaskrawa plama barwna obwiedziona konturem, od 1911 przebywa w Berlinie, linie stają się ostre, kanciaste, barwy abstrakcyjne dysonansowe, przygaszone, wydłużone sylwetki ludzkie, od 1917 przebywa w Szwajcarii, maluje pejzaże górskie i sceny z życia chłopów - harmonijne współżycie człowieka z naturą, ekspresyjne formy, jaskrawe, nasycone barwy; zajmuje się też rzeźbą i drzeworytem
(…)
… przy toalecie 1912
Dziewczyna przed lustrem 1915
Kąpiące się 1913
Trzy akty 1913
Kobiety nad morzem 1914
Zasmucone kobiety 1914
Wazon z daliami 1912
Faryzeusz 1912
Kobieta z rękawiczką 1915
Martwa natura z figurką murzyńską 1914
Seria grafik o tematyce religijnej 1915
Melancholia 1919
Rozmowa o śmierci 19120
Rybacy na wydmie 1921
Ostatnia fura 1922
Erich Heckel
Ekspresja koloru, dynamizm, psychologiczne…
… też bajeczne potwory, wiedźmy, sceny taneczne, aktorów, arlekinów, motywy kabaretowe, martwe natury z maskami, obrazy pełne magicznych treści, cielesnej ekstazy i demonicznego nastroju, cechuje go deformacja, groteskowa i karykaturalna stylizacja, w romantycznym nastroju maluje pejzaże, widoki marynistyczne, kwiaty i ogrody, uprawia grafikę
Przed wschodem słońca 1901
Wiosna w pokoju 1904
Żniwa 1904
Ogród Anny…
… nie odpowiadającego naturze, podporządkowanego wymogom kompozycji, schematyczne formy, jak sam mówił jego celem była gł. ekspresja; ok 1913 pod wpływem kubizmu ogranicza paletę, przytłumia barwy, geometryzuje formy, po 1918 zwraca się w kierunku sztuki bardziej realistycznej i zmysłowej, stosuje żywe barwy, płynne linie; zaczyna bawić się kolorem, dominuje martwa natura, postać kobieca we wnętrzu, obrazy emanują…
… 1902
Przepych spokój i rozkosz 1905
Kobieta w czerwonym kapeluszu Portret z zieloną pręgą
Radość życia 1906
Przepych
Niebieski akt - wspomnienie z Biskry
Deser - harmonia czerwona 1908
Deser - harmonia błękitna 1908
Czerwone rybki i statuetka z czerwonej terakoty 1909
Taniec 1909
Muzyka 1910
Czerwone atelier 1911
Szal z Manilli 1911
Modlący się Marokańczycy 1916
Lekcja gry na fortepianie 1916-17
Seria…
… elementy abstrakcyjne, szuka maksymalnej ekspresji, w 1908 roku odchodzi od fowizmu
Mężczyzna z czerwonym szalem 1900
Powódź w Irvy 1910
Kees van Dongen
Holender, przenosi się do Paryża, cechuje go sensualizm, dążenie do solidnej konstrukcji obrazu, uproszczenie rysunku, 1906-12 fowistyczny etap twórczości, maluje gł. tancerki kabaretowe, klownów, akty kobiece, cechuje go syntetyczna forma, płaskość…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)