Rzeźba przełomu wieków XIX i XX August Rodin
Dzięki niemu rzeźba zdobywa sobie autonomię jaką cieszy się malarstwo, staje się środkiem niezależnej osobistej wypowiedzi artysty, pracuje w manufakturze porcelany w Sevres i w Brukseli; rzeźba sztuką wypukłości i zagłębień, forma ukazuje się w grze świateł i cieni, Rodin zbliża się do impresjonizmu, podejmuje problem światła, dematerializacji formy, Rodin rozbija formę rzeźbiarską poprzez nadanie jej chropowatej faktury na plamki świateł i cieni, formę rzeźb Rodina charakteryzuje zmienność, ciągłe przeobrażenia, znikomość, przemijalność, niepokój, teatralność, Rodin przechodzi od naturalizmu i sensualizmu do symbolizmu i ekspresjonizmu; ceni gotyk i renesans florencki
Mieszczanie z Calais 1885-88 - grupa rzeźbiarska, scena samopoświęcenia się kroczących na dobrowolną śmierć pięciu zakładników, głęboko zbrużdżone fałdy szat, gra światłocienia wzmaga dramturgię, ekspresja postaw i twarzy
Balzac 1893-98 - ekspresja, studium twórczej woli i determinacji, Brama piekieł 1889 - miała pełnić funkcję portalu w Musee des Art. Decoratifs; powstał jedynie model i poszczególne fragmenty: Adam, Myśliciel, Ugolino, Paolo, Francesca, Trzy cienie; dantejskie inspiracje, symboliczna wymowa
Człowiek ze złamanym nosem 1864 - manifest niezależności, naturalizm
Wiek spiżowy 1877 - zarzucano mu odlew żywego człowieka
Św. Jan Chrzciciel 1878
Człowiek idący 1888 - nagi kroczący tors pozbawiony głowy i rąk, tematem problem rozwijającego się ruchu
Studia portretowe
Wierny idol 1889
Ręka Boga 1895
Katedra 1908
Akty kobiece i miłosne pary - wyraz muzyczny, liryzm, sensualizm
Impresjonistyczne innowacje w rzeźbie
Edgar Degas
Malarz, rzeźbiarz, przebywał we Włoszech, modeluje w wosku figurki koni, nagie tancerki, kobiety przy codziennej toalecie, porusza problem ruchu, ekspresji, faktury
Czternastoletnia tancerka 1881 - wymodelowana w wosku i odziana w autentyczny strój; skrajny naturalizm; jedyna wystawiona publicznie rzeźba
Auguste Renoir pod koniec życia również interesuje się rzeźbą, co wiązało się z jego tęsknotami klasycystycznymi.
Meandro Rosso
Malarski pogląd na rzeźbę, traktował ją jako światłocieniowy obraz o zróżnicowanej fakturze, oglądany tylko frontalnie, modeluje w wosku, uogólnia formę do granic możliwości, , wydobywa sam ruch, płynny rytm postaci
Rozmowa w ogrodzie 1893
Yvette Guilbert 1894
Paweł P. Trubieckoj
Rzeźbiarz rosyjski, rzeźbę sprowadza do gry refleksów
Polacy:
Teodor Rygier - Bachantka 1887
(…)
… płynność i ruchliwość form
Loi Fuller przed 1900
Aristide Maillol
Twórca nowej, oryginalnej wersji klasycyzmu, początkowo malarz z kręgu nabistów, rzeźbi od 1893 drewno i ceramika, od 1900 kamień i brąz, zwartość bryły, prawie wyłącznie akty kobiece o pełnych kształtach i łagodnym konturze, tytuły dzień świadczące o uogólniającym, metaforycznym zamyśle twórcy
La Mediterranee 1901
Noc 1902-1906
Pomnika…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)