MALARSTWO WENECKIE W. XVIII: GŁÓWNE CECHY I TWÓRCY. Weneckie malarstwo późnego baroku Giambattista Tiepolo (1696-1770)
włoski malarz, freskant , rysownik, grafik i rytownik okresu rokoka , ostatni z wielkich mistrzów weneckiego malarstwa dekoracyjnego, malarstwo plafonowe, wpływ Veronesa (kolor), dynamiczne, luźne, swobodne komponowanie, perspektywista, unikanie symetrii, malowidła ścienne i obrazy religijne dla kościołów i pałaców. Malował też sceny mitologiczne i alegoryczne oraz portrety , - Historia cesarza Fryderyka Barbarossy w Sali Cesarskiej w Wurzburgu i na plafonie reprezentacyjnej klatki schodowej alegorie 4 części świata: Europy, Azji, Afryki i Ameryki 1750-53 w - łączy elementy malarstwa historycznego , motywów mitologicznych i alegorii - Historia egipskiej królowej Kleopatry w Palazzo Labia w Wenecji 1757 - szereg fresków w pałacu królewskim w Madrycie:
*Wenus wprowadza Eneasza do nieśmiertelności - plafon w Sali Halabardników
*synteza historii Hiszpanii w formie alegorii - sklepienie Sali Ambasadorów * dekorację plafonu Sali Tronowej Palacio Real - liczne obrazy ołtarzowe w weneckich kościołach
- przyjęcie króla francuskiego Henryka III Walezego przez wenecką rodzinę Contarinich
- jeden z ozdabiających nawę kościoła San Stae 1722
- dekoracja Palazzo Clerici w Mediolanie 1740 - freski w weneckim Palazzo Labia 1746-47
- dekoracje ścienne m.in. w pałacu Ca' Rezzonico , w willi hrabiego Valmarana w Vicenzy oraz w Villa Pisani w Stra k. Padwy - Wiek XVII rozwinął iluzjonizm na wielką skalę! Architektura: Boromini i Bernini
Malarstwo: Pietro da Cortona, Andrea del Pozzo, Tiepolo Trzej weneccy perspektywiści: Antonio Canal zw. Canaletto (1697-1768)
wenecki malarz, rysownik i rytownik okresu rokoka , wedutysta , odtwarzanie architektury w sposób dokumentarny, weduty, działał gł. w Wenecji, potrafił oddać w swych obrazach powietrze, światło, atmosferę, specyficzny nastrój, Dla realistycznego i dokładnego oddania detali architektury korzystał też z techniki camera obscura , od 1746 przebywa w Londynie stąd angielskie krajobrazy, zwłaszcza widoki Londynu Bernardo Belotto zw. Canaletto (1720-1780)
Siostrzeniec Antonia Canala, odtwarzanie architektury w sposób dokumentarny, weduty, działał w różnych miastach włoskich, w Londynie, Wiedniu, Monachium, Dreźnie, Warszawie (w służbie Stanisława Augusta), wpływ Antonia Canala, lecz potem rysunek stał się suchy, techniczny, tward, koloryt lokalny pozbawiony perspektywy powietrznej, posługiwał się ciemnią optyczną (camera obscura) i wykresami geometrycznymi, klasyk; także obrazy o teamtyce hisotrycznej
(…)
… w odtwarzaniu światła łamiącego się, przez mgły i opary na obrazach tracą one charakter ściśle dokumentarny i zyskują na wierności w oddaniu nastroju krajobrazu i na wartościach czysto malarskich, epigon rokoka i zwiastun romantyzmu, topograficzna dokładność i perfekcyjne posługiwanie się światłem i kolorem
Giovanni Battista Piranesi (1720-1778)
Grafik, architekt, widoku Rzymu, akwaforty, odtwarzał wiernie…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)