MALARSTWO WENECKIE DOJRZAŁEGO RENESANSU POZA TYCJANEM Giorgione da Castelfranco (1476-1510)
Uczeń Jana Belliniego, za swoje zadanie uważał wykonanie pięknego i zrównoważonego obrazu, zagadnienia kolorystki i światłocienia, mistrz koloru i światła, przedstawiciel koloryzmu weneckiego, wnikliwy obserwator chwilowych stanów natury i światła, treści mitologiczne, krajobraz dostosowany do nastroju postaci, żywy, bezpośredni stosunek do natury, wprowadza pejzaż na wielką skalę oraz mitologię do weneckiego malarstwa; portrety i obrazy alegoryczne, krajobraz nie stanowi jedynie tła sceny, ale tworzy wszechogarniającą przestrzeń; zgodnie z duchem renesansu, człowiek pozostaje w idealnej harmonii z naturą, obrazy cechuje harmonijne zespolenie przedstawionych postaci z krajobrazem, miękki modelunek, liryzm i nastrojowość sugerujące treści symboliczne i alegoryczne, dążenie do symbiozy malarstwa, muzyki i poezji. przedstawianie kobiecego aktu
koncepcja przedstawiania wyglądów natury, oparta na kolorze - wyrażenie wszystkich najistotniejszych cech struktury wizualnej przedmiotu, a wiec modelunku bryły i jej umieszczenia w przestrzeni i atmosferze, światła i głębi przestrzennej, za pomocą układu barw o różnym natężeniu barw i różnej temperaturze. Płaszczyzna obrazu zostaje pokryta układem plam barwnych, układy linearne stają się uzupełnieniem kolorystycznej struktury, a w bardziej skrajnych przypadkach stają się zbędne. Taki sposób kształtowania opiera się w większym stopniu na wrażeniach kolorystyczno-świetlnych niż motywie. Wreszcie ten sposób ukształtowania określa się jako ton lub tonację obrazu. - Madonna ze Św. Liberalisem i Franciszkiem z Asyżu - obraz ołtarzowy w katedrze w Castelfranco
- Rodzina Giorgiona w Galerii Giovanelli w Wenecji - nastrojowy pejzaż burzowy
- Śpiąca Wenus - domalowany przez Tycjana; naga kobieta po raz pierwszy w nowoczesnym malarstwie, stała się głównym i jedynym tematem dzieła malarskiego
- Koncert wiejski w Galerii Pitti - przypisywany też Tycjanowi
- Burza
- Judyta, - Wenus odpoczywająca
- Trzech filozofów
Palma Vecchio (Giacomo d'Antonio de Negretti) 1480-1528
Wyraziciel kolorystycznych tendencji Wenecji, weneckiego ideału aktu oraz typu kobiecego wenecjanki, uczeń Belliniego, wpływy Giorgione i Tycjana, dzieła o tematyce mitologicznej i religijnej (santa conversazione), kilka dzieł to portrety dworzan.
- tryptyk ołtarzowy w kościele Santa Maria Formosa w Wenecji.
- Adam i Ewa w Brunszwiku - liczne Santa Conversazione Sebastiano del Piombo (Sebastiano Luciani) 1485-1547
del Piombo (ołów) od tego że był pieczętarzem bull papieskich ołowianymi pieczęciami, wpływy Michała Anioła, uczeń Belliniego i Tycjana, portrecista i malarz fresków, malarstwo manierystyczne,
(…)
… zaślubiny Św. Katarzyny - dekoracja kościoła Św. Sebastiana w Wenecji: na sklepieniu historia Estery; na ścianach sceny męczeństwa Św. Sebastiana, Marka i Marcelina
- dekoracja Pałacu Dożów: Porwanie Europy, apoteoza bitwy pod Lepanto, alegorie, apoteoza Wenecji
- Uczta u faryzeusza Szymona z udziałem Chrystusa w do refektarza klasztoru przy kościele San Giovanni e Paolo w Wenecji 1572 - na miejscu…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)