To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
. Mahomet i jego poglądy polityczne i religijne - (570-632). Urodził się w Mekce. Po utracie rodziców jako sierota wychowywany był przez stryja, który w swych podróżach handlowych wykorzystywał bratanka. Dzięki temu, Mahomet mógł poznawać życie i wierzenia sąsiednich krajów. Poczynione tam obserwacje obudziły w nim pragnienie zreformowania stosunków panujących wśród Arabów i powrotu do skażonej przez potomnych religii Abrahama. Małżeństwo z bogatą wdową zapewniło Mahometowi niezależność materialną i pozwoliło poświęcić się w całości rozważaniom religijnym i w małej jaskini za Mekką spędzał długie godziny. Mahomet zaczął doznawać objawień, w czasie których rozmawiał z archaniołem Gabrielem. Mahomet głosił, że został wyznaczony do szerzenia prawdziwej wiary przez jedynego wszechmogącego boga Allacha oraz, że jedyna droga do zbawienia prowadzi przez całkowite poddanie się woli bożej (Islamu - czyli poddania się). Głosił, że Allach przesądza z góry o losach każdego człowieka i nic tego przeznaczenia nie odwróci. W Mekce Mahomet zgromadził wokół siebie niewielu zwolenników, zaostrzał się natomiast niechętny stosunek miejscowych bogaczy, dlatego w obawie o własne bezpieczeństwo Mahomet porzucił w 622 roku Mekkę i uciekł do Jatribu - była to Hidżara, czyli początek nowej ery. Jatribu zamieszkiwała ludność trudniąca się rolnictwem, wśród której Mahomet zdobył ogromną popularność. Zorganizował tam gmin wyznaniową i stanął na jej czele, będąc jednocześnie w niej prorokiem, przywódcą, prawodawcą, sędzią. Zdolności organizacyjne Mahometa przekształciły jego grono wyznawców w karną grupę ludzi ślepo mu oddanych, udało mu się również rozszerzyć swe wpływy poza mury Jatribu i podporządkował sobie okolicznych koczowników. Wszedłszy w sojusze z plemionami beduińskimi, Mahomet zaczął napadać na karawany kupców mekkauskich, co znacznie podniosło jego prestiż wśród ludów (bogate zdobycze). Jego głównym celem politycznym pozostawało jednak opanowanie najważniejszego centrum, więc zaczął prowadzić otwartą walkę z Mekką, która głównie dzięki geniuszowi politycznemu Mahometa, zrezygnowała z oporu i skapitulowała w 630 roku (w ślad za tym faktem poszło przejęcie islamu przez większość plemion arabskich). Nowy triumf oraz zręczne wykorzystanie świętości ogólnoarabskiej - czarnego kamienia, który znajdował się w murach Kaaby, zapewnił Mahometowi zdecydowaną przewagę wśród plemion arabskich. Plemiona te wchodziły w skład utworzonego przezeń państwa teokratycznego. Nauka głoszona przez proroka była uważnie zapisywana przez słuchaczy. Jej całość została uznana za ostatnią księgę objawioną i nazwano ją Koran. Podstawą Koranu jest wiara w: a) jedność i jedyność Boga Allacha; b) misję proroczą Mahometa - posłańca Boga; c) w życie przyszłe i sąd ostateczny; d) wypowiada się w kwestiach prawnych, regulując takie spawy jak: karanie za wszczynanie zamieszek i cudzołóstwo, zabójstwo, kradzież, okrutna zemsta, testamenty, prawo do dziedziczenia spadków, kodyfikuje niektóre zależności pomiędzy panem a niewolnikiem. Religia muzułmańska to konserwatywny monoteizm, odrzucający pojęcie Trójcy Świętej islamu. Bóg działa przez swych służebników lub proroków - Abraham, Mojżesz, Mahomet. Według Mahometa ludzie odpowiadają za swoje czyny przed Bogiem, który rozstrzygnie o ich losie w dniu sądu ostatecznego. Aby uzyskać zbawienie potrzebna jest wiara w Allacha i posłannictwo Mahometa oraz wypełnianie obowiązków religijnych 5 razy dziennie: modlitwa, post, jałmużna. Pielgrzymka do Mekki. Islam sankcjonował wielożeństwo i bardzo silnie ograniczał wolę kobiet. Mahomet jest twórcą religii muzułmańskiej oraz jest niekwestionowanym autorytetem w świecie arabskim.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)