To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Łuki stalowe.
Dwa rodzaje łuków stalowych mają większe zastosowanie w budownictwie podziemnym - łuki podatnych obudów górniczych (ŁP) i łuki z dwuteowników szerokostopowych. Łuki obudów podatnych są produkowane jako gotowe elementy ze stali profilowanej w kształcie litery V. Obudowa składa się z trzech lub czterech łuków o określonych wymiarach, podawanych w asortymencie produkcji hutniczej lub wytwórni. Elementy łuków są łączone w nakładkę specjalnymi strzemionami, które umożliwiają wzajemny podłużny poślizg tych elementów, zapewniając obudowie upodatnienie po osiągnięciu krytycznej wartości podłużnej siły wewnętrznej. Wielkość siły krytycznej zależy od siły dokręcenia strzemion i może ona być regulowana w zależności od potrzeb tak, aby obudowa nie uległa zniszczeniu. Obudowa podatna w warunkach obciążeń statycznych jest więc doskonałym zabezpieczeniem wyrobiska przed jego nagłym zniszczeniem. Może nastąpić jedynie jego stopniowe zaciskanie.
Łuki z dwuteowników szerokostopowych są wyginane na zamówienie w specjalnych wytwórniach. Elementy tych łuków są łączone na stałe nakładkami i śrubami, Wygięte profile szerokostopowe nie ulegają zwichrzeniu i są bardziej stateczne niż normalne, wąskostopowe.
Łuki ustawione natychmiast po wykonaniu wyrobiska służą jako obudowa tymczasowa, a następnie są wtapiane w beton obudowy stałej i stają się elementem powstałej obudowy zespolonej. Obudowa stalowa jest kosztowna, ale bardzo skuteczna i bywa często używana do zabezpieczenia wyrobisk w słabym górotworze.
Górotwór jako miejscowy materiał konstrukcyjny. Właściwości górotworu w wielu przypadkach są zbieżne z właściwościami materiałów budowlanych, z których wykonywane są konstrukcje podziemne, toteż wykorzystanie górotworu jako materiału miejscowego, daje duże szanse na obniżenie kosztów budowy obiektu. Górotwór jako monolit skalny jest wykorzystywany do wykonywania budowli bez dodatkowej obudowy. Skały spękane wymagają ponownego powiązania w ośrodek ciągły przez scementowanie torkretem lub iniekcję zaprawy czy innych środków wiążących. Skały rozdrobnione mogą być zespolone bardziej złożonymi zabiegami kotwienia i iniekcji różnych środków, materiałów i zapraw wiążących, które wypełniają pustki rumoszu skalnego. Grunty naturalne mogą być wzmacniane zabiegami technicznymi, takimi jak zeskalanie, osuszanie, stabilizacja itd Nośność górotworu w dobrym stanie naturalnym lub po odpowiednim jego wzmocnieniu tylko nieznacznie ustępuje nośności obudowy murowanej z kamienia lub cegły, czy nawet nośności betonu. Podobnie można ocenić szczelność górotworu, zwłaszcza po zastosowaniu iniekcji uszczelniającej.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)