To tylko jedna z 3 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Ludność w prawie międzynarodowym. Obywatelstwo - pojęcie, nabycie, utrata, podwójne lub wielorakie obywatelstwo. Obywatelstwo - szczególny węzeł łączący jednostkę z państwem. Wynika z niej obowiązek wierności i lojalności w stosunku do państwa oraz jurysdykcja nad własnymi obywatelami. Każde państwo samo określa, kto jest jego obywatelem. Opieka dyplomatyczna - państwo może występować na forum międzynarodowym w imieniu swoich obywateli w stosunku do innych państw oraz przed sądami międzynarodowymi i komisjami arbitrażowymi. Nabycie obywatelstwa: urodzenie (prawo krwi, prawo ziemi) nadanie (naturalizacja), trzeba tu pamiętać że aby uzyskać nowe obywatelstwo trzeba zrzec się starego. zamążpójście, w Polsce jeśli cudzoziemka wyjdzie za Polaka i w 3 miesiące złoży odpowiednie dokumenty a organ się zgodzi to uzyskuje ona obywatelstwo polskie. adopcję opcję repatriację Utrata obywatelstwa - decyduje prawo wewnętrzne poszczególnych państw i ich władze. Utrata obywatelstwa może nastąpić przez zwolnienie z obywatelstwa pozbawienie obywatelstwa, opcję, zamążpójście. Podwójne i wielorakie obywatelstwo - jest stanem uważanym za niepożądany i może doprowadzić do konfliktów np. jeśli chodzi o służbę wojskową, opiekę dyplomatyczną. Może do niego dojść w wyniku rozbieżności między prawami wewnętrznymi poszczególnych państw już w chwili urodzenia dziecka albo później kiedy jednostka nabywa obywatelstwo nie tracąc starego. Aby wyeliminować taki stan stosuje się prawo opcji, lub umowy Bancrofta. Bezpaństwowcy i uchodźcy. Bezpaństwowcy - osoby które nie posiadają obywatelstwa żadnego państwa. Znajdują się w gorszej sytuacji niż inni ludzie, nie mają praw politycznych. Może powstać np. gdy dziecko urodzi się z rodziców bezpaństwowców, lub gdy ustawodawstwo państwa ojczystego kobiety, która wychodzi za mąż za cudzoziemca przyjmuje zasadę „żona idzie za mężem” i pozbawia ją swego obywatelstwa a ona nie nabywa obywatelstwa państwa męża. Uchodźca - osoba która na skutek uzasadnianej obawy przed prześladowaniem z powodu swojej rasy, religii, narodowości i przynależności do określonej grupy społecznej lub z przekonań politycznych przebywa poza granicami państwa którego jest obywatelem i z tego tytułu nie może korzystać z ochrony tego państwa. Cudzoziemcy i ich traktowanie. Systemy traktowania cudzoziemców: traktowanie narodowe - przyznawanie takiego samego zakresu praw cywilnych cudzoziemcom co obywatelom, traktowanie specjalne - przyznanie cudzoziemcom tylko ściśle określonych uprawnień, przewidzianych w prawie wewnętrznym lub umowach międzynarodowych.
(…)
… człowieka. Z formalnego punktu widzenia jest to tylko zalecenie ale wywarła ona duży wpływ na dalszy rozwój ochrony praw człowieka.
Pakty praw człowieka - po przyjęciu powszechnej deklaracji z 1948 r. Komisja Praw Człowieka ONZ zajęła się opracowaniem paktów praw człowieka które zostały chwalone 1966 r. W pakcie praw cywilnych i politycznych strony przyjmują na siebie obowiązek natychmiastowego…
… się osób połączone z przekroczeniem granicy lub granic państwowych.
emigracja
czasowe migracje pracownicze
mały ruch graniczny
turystyka.
Paszport: dokument stwierdzający tożsamość osoby i upoważniający do przekroczenia granicy państwowej.
zwykły,
dyplomatyczny,
służbowy
blankietowe
Wizy: adnotacja dokonana w paszporcie lub innym dokumencie podróży , stwierdzający udzielenie zezwolenia na przekroczenia…
… ludobójstwa.
Rozwój ochrony praw człowieka - początkowo była to kwestia wyłącznie danego, państwa po I wojnie główne mocarstwa sprzymierzone i stowarzyszone oraz Liga Narodów nałożyły na nowo powstałe państwa oraz na część państw zwyciężonych zobowiązania w zakresie ochrony mniejszości. Zobowiązania te miały charakter jednostronny i pozwalały do ingerencji państwo zwycięskim na terenie państw pokonanych…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)