Logistykę, w szerokim rozumieniu, traktujemy jako zintegrowany system kształtowania i kontroli procesów fizycznego przepływu towarów oraz ich informacyjnych uwarunkowań, zmierzających do osiągnięcia możliwie najkorzystniejszych relacji między poziomem świadczonych usług (poziomem obsługi odbiorców) a poziomem i strukturą związanych z tym kosztów.
Do gospodarki pojęcie to zostało wprowadzone w latach pięćdziesiątych. Nie znaczy to jednak, że procesy i zjawiska typowe dla logistyki nie występowały już wcześniej w poszczególnych ogniwach gospodarki.
W polskiej literaturze ekonomicznej termin „logistyka” został upowszechniony dopiero na przełomie lat osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych. Wiele elementów logistyki było jednak poruszanych wcześniej. Szczególnie szeroko omawiano w literaturze problemy sterowania zapasami. Zdefiniowanie pojęcia kosztów zapasu, badanie ich poziomu i struktury nastąpiło jaszcze na początku lat siedemdziesiątych.
W ówczesnych warunkach logistykę łączono z gospodarką materiałową jako całokształtem gospodarowania materiałami (przedmiotami pracy) w sferze produkcji i obrotu.
W krajach o gospodarce rynkowej nastąpiła ewolucja zakresu i funkcji logistyki, a także jej wykorzystania w procesach zarządzania. Można stwierdzić, że dopiero dzisiaj stanowi ona rozwiniętą dyscyplinę wiedzy ekonomicznej, mającą swe praktyczne zastosowanie w większości przedsiębiorstw.
W rozwoju logistyki można wyodrębnić kilka etapów ważnych dla rozumienia istoty i teorii logistyki, a także wykorzystania jej instrumentów w procesach praktycznego działania.
Pierwszy etap przypada na lata pięćdziesiąte. Charakteryzuje się on nie zintegrowanymi działaniami logistycznymi, nie opartymi na jednolitej koncepcji. W praktyce oznaczało to wyraźne wyodrębnienie samodzielnych, fragmentarycznych działań w sferach:
zakupu (prognozowanie popytu, planowanie potrzeb, wybór źródeł dostawy, organizacja zakupu, zapasy),
magazynowania (manipulacje transportowe, składowanie, gospodarka opakowaniami),
dystrybucji (obsługa zamówień odbiorców, zapasy wyrobów gotowych, transport, obsługa klienta).
Drugi etap przypada na lata sześćdziesiąte i początek lat siedemdziesiątych. Można tu wyodrębnić dwa podstawowe kierunki działań logistycznych. Pierwszy, do którego przywiązywano w tym okresie dużą wagę, to dystrybucja towarów, a więc dotarcie z produktem do konsumenta. Opierano niewątpliwie na marketingowych koncepcjach zarządzania przedsiębiorstwem, zorientowanych na odbiorcę. Fizyczna zaś dystrybucja wspierała działania marketingowe. Jej funkcją było przede wszystkim dostarczenie wyrobów do klienta we właściwym czasie i miejscu, we właściwej ilości i po odpowiedniej, konkurencyjnej cenie.
(…)
… funkcji i obszarów oraz przeniesieniu ich do wyspecjalizowanych agend i przedsiębiorstw. Następuje udoskonalenie elementów infrastruktury logistycznej, co przyspiesza przepływ produktów w skali globalnej, umożliwiając realizację nowych koncepcji zarządzania zapasami (Just-in-Time)
Logistyka w dawnych czasach miała określone miejsce i była związana z transportem wojsk w taki sposób i takimi środkami wraz…
….
Natomiast drugim jest podział fazowy, a należą do niego:
logistyka zaopatrzenia,
logistyka produkcji,
logistyka dystrybucji,
logistyka części zamiennych,
logistyka powtórnego zagospodarowania.
Trzecim jest podział instytucjonalny uwzględniający:
logistykę globalną,
eurologistykę,
makrolgistykę,
mazalogistykę,
mikrologistykę.
W celu analizy gospodarki materiałowej, przedmiotem moich rozważań staną się elementy…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)