To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Logika nauk społecznych Milla John Stuart Mill (1806-1873) - teoretyk liberalizmu, ekonomista, etyk i logik, wsławił się przede wszytkim opracowaniem tzw. logiki eliminacyjnej. Najwybitniejszy w Anglii przedstawiciel pozytywizmu. Nazywał naukę społeczną -ekonomia społeczną, -etologia polityczną, -socjologią, -polityką - po prostu nauką społeczną. Najważniejszy tekst to szósty tom „Systemu logiki dedukcyjnej i indukcyjnej” poświęcony przystosowaniu metod nauk przyrodniczych do nauk społecznych i moralnych, które nie osiągnęły jeszcze takie poziomu wiedzy naukowej. Problematyka socjologiczna jest obezna we wszystkich jego dziełach: jako teoretyk literatury dostrzegał zależnośc jednostki od środowiska, a jako ekonomista zdawał sobie sprawę z tego, ze homo oeconomicus to tylko fikcja teoretyczna, ale przydatna do pewnych celów Poszukiwanie ekonomii społecznej Najważniejsze źródło socjologicznych zainteresowań Milla to krytyczna ocena utylitarystycznej antropologii w jej wersji Benthamowskiej. Mill uważał, że uczy ona jedynie jak organizować czysto gospodarczą część struktur społecznych, pomija natomiast tak ważny dla zbiorowości „charakter narodowy” W inym eseju natomiast polemizuje z filozofami Oświecenia, a chwali myśliciel,i ze „szkoły reakcyjnej” z podwodu ich wkładu do filozofii ludzkości. Sformułował podstawowe warunki trwałego społeczeństwa politycznego: wychowanie kształtujące dyscyplinę istnienie czegoś, co wszyscy uważają za święte sia i aktywny charakter związków między członkami zbiorowości Konieczne warunki ładu społ wg Milla ujawniła właśnie „szkoła reakcyjna”. Nigdy nie uważał historii za postawę nauk o społeczeństwie, choć nie negował jej znaczenia całkowicie. Pisał o ekonomii społecznej, którą interesują wszystkie części ludzkiej natury. Ma ona wykrywac prawa społeczeństwa, czyli prawa natury ludzkiej w stanie społecznym. Ekonomia społ miała by wypełnić lukę powstałą na skutek skoncentrowania uwagi na abstrakcyjnym człowieku ekonomicznym, którego cechy zasadnicze są niezależne od stanu społecznego. Mill nie kwestionował jednak osiągnięć ekonomii poltycznej. Przeciwnie - to jej przedstawicieli uważał za pierwszych uczonych, którzy zblizyli się do sformułowania idei nauki społecznej. Jego zainteresowanie „szkołą reakcyjną”, historykami, doktryną Saint-Simona i socjologią Comta dało w rezultacie koncepcję nastawiona na przezwyciężenie zarówno „metody abstrakcyjnej,czyli geometrycznej”charakterystycznej dla teoretyków natury ludzkiej i „ekseprymentalnej, czyli chemicznej” reprezentowanej przez odmiany historyzmu.
(…)
… i konieczne od tego, co szczególne i przypadkowe. Takiego sposobu dostarcza jedynie statystyka.
Deklarowanie zainteresowania nie jednostkami, a masami przybiera u Milla postac inna niż u większości autorów. Tu, masy nie sa podmiotami Ludzkości, narodu,ludu czy klasy, ale wielkimi zbiorowościami jednostek, do których można zastosowac prawo wielkich liczb. Zamiast mas ludzkich mamy masy statystyczne…
….
Potrzeba socjologii nie wynika z istnienia swoistej kategorii faktów, ale stąd, że człowieka nie można obserwować w stanie czystym. Socjologia nie ma dostarczać tylko samoistnej wiedzy, ma nas chronić przed błędami, do których prowadzi rozciąganie wyników badań empirycznych na wszystkie sytuacje i spekulowanie na temat pewnych zachowań ludzkich na podstaiwe wiedzy o naturze. Mill twierdził, że socjologia…
… koncepcji historycznych.
Socjologia potrzebna jest tam, gdzie inne sposoby myślenia zawodzą.
Nauką społeczną, która systematycznie zajmował się Mill była ekonomia polityczna, sprawiająca najmniej kłopotów metodologicznych. Szczególnie interesujące są 2 punkty millowskiej metodologii nauki o społeczeństwie:
Podjęcie rozważań nad mozliwością zastosowania w socjologii swych sławnych kanonów indukcji…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)