Socjologia Comte'a August Comte (1798-1857) to najważniejszy z punktu widzenia historyka myśli socjologicznej przedstawiciel wczesnego pozytywizmu. Studiował matematykę, ale nie dokończył tych studiów, zajmowała się nieco dyletancką filozofią, czego rezultatem był obszerny system pomyślany jako dopełnienie całej dostępnej wiedzy przez ukonstytuowanie się socjologii. Dzieła: - „Kurs filozofii pozytywnej” - „Rozprawy o duchu filozofii pozytywnej - „Rozprawy o całokształcie pozytywizmu” System Comta jest systemem obejmujący wszystko, co tylko mogłoby zainteresować wykształconego człowieka tamtych czasów, zbudowany bardzo dokładnie, każdy szczegół rozwinięty i odpowiednio powiązany z całością Comte zajmuje w dziejach myśli dwuznaczną pozycję nieoczytanego klasyka: prawie każdy coś o nim słyszał, ale nikt poza specjalistami go nie studiuje. Jego system stanowi przedziwne połączenie minimalizmu z maksymalizmem. Przyczyną tej dwoistości jest z jednej strony to, że usiłował ustanowić ideał wiedzy sprawdzalnej i niezawodnej, a z drugiej walczył o ocalenie jedności wiedzy w dobie postępującej specjalizacji nauki. Chciał zebrać nauki pozytywne w jedną całość, uzupełnić i oprzeć na nich światopogląd ludzi nowego społeczeństwa, olny zarówno od mistycyzmu, jak i od empiryzmu, jednak było to przedsięwzięcie równie ambitne, co niewykonalne. Kryzys społeczny a nauka Filozofia Comta jest filozofią nauki, ale jej punktem wyjścia nie były trudności nauki ówczesnej. Wieszcząc wejście w epokę pozytywną bardzo optymistycznie oceniał stan i perspektywy wiedzy naukowej oraz jej możliwość oddziaływania na rzeczywistość. Źródło niepokoju stanowiło natomiast społeczeństwo, które znalazło się w kryzysie. Podstawowe pytanie dotyczyło tego, czy nauka jest już na tyle zdolna, żeby je z tego kryzysu wyprowadzić. (Comte był przekonany, ze jest do tego powołana). Za główny czynnik zmiany społecznej uważał Comte świadomość . W rezultacie trwającej od początku ery nowożytnej działalności krytycznej i postępów wiedzy pozyt. Rozpadł się dawny, teologiczny system wierzeń i odpowiadający mu militarny, czy feudalny ustrój społeczny. Społeczeństwo pozostało bez żadnej dyscypliny moralnej, uległo dezintegracji, rozpadło się na egoistyczne „atomy”. Powstające nowe instytucje okazały się prowizoryczne i niezdolne do wytworzenia trwałych więzi między swymi członkami. Sytuacje pogarsza przedłużająca się walka między dwiema wielkimi „partiami” , na które podzieliło się społeczeństwo porewolucyjne: obrońcami dawnego ustroju i jego burzycielami usiłującymi w nieskończoność przedłużać rewolucję. Pierwsi pogłębiają kryzys, starając się cofnąć bieg historii i odmawiając społeczeństwu prawa do postępu, drudzy robią to samo niszcząc wszelkie ostoje ładu społecznego. To paraliżuje społ i grozi mu zagładą, bo tam gdzie nie ma wartości wspólnych, społeczeństwo nie może istnieć.
(…)
…
Statyka społeczna
Mniej archaiczna od dynamiki
Bada porządek społeczny, czyli wzajemne związki między różnymi częściami społecznego organizmu i warunki kształrtowania się konsensusu społecznego
Na pierwszym planie znajduje się problematyka rodziny, podziału pracy, państwa,języka i religii, rozpatrywane pod kątem wpływu każdej z tych instytucji na utrzymanie się całego systemu społ
Pomiędzy…
… społeczeństwa.A więc Kościół to trzecia forma zrzeszenia.
Kolejny ważny temat statyki społecznej to język - bez niego nie byłoby możliwe wytwarzanie wspólnoty uczuć.
Comte bardzo niechętnie odnosił się do psychologii społ, nie mniej jednak nie mógł obejść się bez jej pewnych założeń, dotyczących natury człowieka, przewagi uczuć nad intelektem i uczuc egoistycznych nad altruistycznymi. Jedną z przesłąnek…
… co nowego, w porównaniu ze swoimi poprzednikami Comte wniósł do wiedzy o społeczeństwie. Nie należał o n wbrew swojemu przekonaniu, do myślicieli odkrywców, którzy wytyczają nowe drogi, ale do tych, którzy umieją pracowicie kontynuować i łączyć elementy w pewną całość. Przede wszystkim był kontynuatorem Saint- Simona, z którym współpracował przez 7 lat jako sekretarz. To S-S sformułował ważne idee uważane…
… psychologicznych, ale na przekonaniu, że nie wystarcza one do wyjaśniania zjawisk społecznych.
Dynamika społeczna
Jest to „teoria postępu”, której podstawowe założenia to:
ewolucja społeczeństw ma charakter prawidłowy i ukierunkowany
najważniejszym jest prawo trzech stadiów, przez które przechodzi rozwój świadomości: teolog,metafiz i pozytyw.
zgodnie ze stwierdzeniam o wzajemniej zależności wszystkich części…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)