To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
109.LEGALISTYCZNA KONCEOCJ APOLSKIEGO PAŃSTWA PODZIEMNEGO I POWOŁANIE SĄDÓW Organizację PP Podziemnego rozpoczęto jeszcze w trakcie kampanii wrześniowej. Główna inicjatywa konspiracyjna wyszła od Michała Kraszewicza Tokarzewskiego, który po konsultacjach z przedstawicielami głównych partii powołał w nocy z 26-27 września 1939 roku tajną organizację wojskowo- polityczna pod nazwą SZP, której został głównym dowódcą. Koncepcja ta nie uzyskała poparcia Władysława Sikorskiego, który postanowił podporządkować tworzenie i działalność konspiracyjnego podziemia w kraju rządowi emigracyjnemu. W związku z tym powołano w Paryżu Komitet Ministrów dla Spraw Kraju pod przewodnictwem K. Sosnowskiego. Jednocześnie premier rozwiązał SZP i na początku grudnia 1939 roku powołał ZWZ. Jej komenda główna miała siedzibę w Paryżu, a na jej czele stał K. Sosnowski. W kraju przewidywano osobne dowództwa dla okupacji niemieckiej i radzieckiej. Ostatecznie po klęsce Francji zdecydowano, że Komendantem Głównym na cały kraj zostanie gen. Grot- Rowecki. W organizacji ZWZ przyjęto jednocześnie, że będzie to wyłącznie org. wojskowa oddzielona od pionu wojskowego i politycznego. Istnienie obok ZWZ licznych innych organizacji zmusiło naczelne dowództwo do scalenia podziemia 14.02.1942 rok. I zmianę ZWZ na AK. Na czele AK stali Bór- Komorowski, Leopold Okulicki. Organem dowodzenia AK była Komsenda Główna. Terenowa organizacja AK była oparta na przedwojennym podziale adm II RP. Kraj podzielono na obszary, które dzieliły sie na okręgi odp. woj., a te na obwody pokrywające sie z powiatami, a te na placówki odp. gminowe. Podstawową jednostką organizacji taktyczną AK był pluton, liczący około 50 żołnierzy. Oprócz walki zbrojnej do kierowania oporem społecznym Komendant Główny ZWZ (AK) powołali 04.1941 wspólnego pomocnika, którym został Korboński. W grudniu 1942 roku utworzył on Kierownictwo Walki Cywilnej, którego głównym zadaniem było rozpowszechnianie i egzekwowanie zasad walki cywilnej w całym kraju. Temu służyły sądy podziemne KWC. W lipcu 1943 delegat rządu na kraj, Komendant Główny AK połączyli KWC z Kierownictwem walki Konspiracyjnej w Kierownictwo Walki Podziemnej, które koordynowało odtąd wszystkie akcje AK.
Druga strukturę państwa podziemnego stanowił pion cywilny. Pierwotnie w lipcu 1940 roku powołano osobnego delegata na ziemie wcielone do Rzeszy, którym został Alfred Bniński, a w grudniu 1940 roku delegata rządu w Warszawie w osobie Cyryla Ratajeckiego. Z czasem utworzono Głównego Delegata Rządu Na Kraj, któremu podlegali 3 zastępcy, delegaci okręgowi i powiatowi. Kolejno byli nim: Rataj, Piekatckiewicz, Jankowski i Korboński. Zadaniem delegatów było budowanie struktur adm podziemnej. Dekretem z 26.04.1944 roku przyznano delegatowi rangę ministra sprawującego w kraju funkcję wicepremiera. Organem pomocniczym delegata była delegatura rządu na kraj. Dzieliła sie na 4 departamenty: spraw wewnętrznych, informacji i prasy, oświaty i kultury i pacy i opieki społecznej. Kierowały one przydzielonymi im sprawami resortowymi. W 1942 roku rozbudowano sieć delegatów wojewódzkich i powiatowych. Odrębną organizacje uzyskała Warszawa. Działalność delegatury obejmował szeroki zakres zagadnień. Minister spraw wew. powołał do życia specjalne sądy karne, które rozpatrywały sprawy osób cywilnych dopuszczających sie działań skierowanych przeciwko organom władz podziemnych. Sądy mogły orzekać karę śmierci, przekazania sprawy sądom po wojnie lub uniewinnienie. Istniały sądy obywatels
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)