Ład społeczny
Pojęcie i typy ładu społecznego
Ład społeczny, porządek wynikający z organizacji życia społecznego, oparty na pewnych zasadach, normach i wartościach. Sposób zachowania poszczególnych jednostek i zbiorowości wobec siebie wyznaczony przez prawo, moralność, obyczaje, tradycje, systemy światopoglądowe, ideologiczne, uznawane wartości.
Cztery typy ładu społecznego:
a. ład monocentryczny - przymus, jeden ośrodek kierowniczy, rozwój, ekspansja, dynamika, gospodarka nakazowo-rozdzielcza, asymetria społeczna (dychotomiczna struktura społeczna: jedna strona zyskuje, druga traci), posłuszeństwo wyrasta z zaufania do władzy oraz z zastraszenia, posłuszni, co się osiąga na różne sposoby; czasem ludzie chcą tego, gdyż zwalniają się w ten sposób od ciężaru decyzji. Pojawiają się: rytualizm, wycofanie, innowacja, bunt. Wytwarza się buble, fałszuje informacje kształtuje się etos opozycji i kult kombinatora.
b. ład policentryczny - wielość ośrodków władzy, symetryczność struktury społecznej, porozumienie nie przymus, gradacyjny model struktury społecznej: trzy lub więcej klas, W ładzie policentrycznym występuje zróżnicowanie zachowań: zachowania niezależne, współzawodnictwo lub walka i współdziałanie. Jednostki i grupy rywalizują ze sobą na rynku (gosp.), na arenie (polit.), na estradzie (status i prestiż społ.) i w stosunkach pracy
c. ład porozumień społecznych - oparty na międzygrupowych porozumieniach czy uzgadnianiu interesów, organizacja samorządowa (też gospodarki), pozostaje typem idealnym, przedmiotem aspiracji, pewna forma realizacji to korporacjonizm społeczny, samorządowy charakter instytucji i duża spontaniczność ludzkich zachowań.
d. ład przedstawień zbiorowych - typowy dla społeczeństw preindustrialnych, życie społeczne i zachowania ludzi są regulowane przez tradycyjne wzory, obyczaje i zwyczaje,
2. Przyczyny i skutki zaburzeń ładu społecznego
3. Anomia
Natomiast w ujęciu Roberta K. Mertona anomia odnosi się do sfery działań społecznych. Oznacza sytuację, w której jednostki społeczne nie mają możliwości zrealizowania społecznie narzucanych celów bądź uzyskania społecznie uznawanych wartości za pomocą społecznie akceptowanych środków czyli zgodnie z przyjmowanymi w społeczeństwie normami.
.Mamy do czynienie z sytuacją anomii, kiedy to ludzie umiejscowieni na niższych szczeblach hierarchii społecznej, nie posiadający środków do osiągnięcia ogólnie upragnionych celów, próbują się przystosować w dewiacyjny sposób.
Merton uważał dewiacje za naturalną reakcję jednostek na sytuacje, w jakiej się znajdują. Wyróżnił pięć takich możliwości reakcji na napięcie między społecznie wdrożonymi wartościami a brakiem środków do ich realizacji: Konformizm - jednostki osiągają cel przestrzegając norm społecznych
(…)
… kulturowych i nowych norm instytucjonalnych. Nowo wyłaniające się klasy społeczne, rewolucjoniści
Socjologiczne teorie dewiacji społecznych.
Dewiacja społeczna - odchylenie od reguł działania społecznego, postępowanie niezgodne z normami, a także z wartościami przyjętymi w społeczeństwie lub w grupie społecznej. Zachowania dewiacyjne nie są jednoznacznie interpretowane i ich określenie jest zależne…
…, oraz nieskuteczność kontroli społecznej.
Według Roberta Mertona dewiacja społeczna to wszelkie przejawy zachowania innego niż konformistyczne. Według Roberta Mertona dewiację można uznać za:
dewiacja funkcjonalna: czyn niezgodny z ogólnie przyjętymi normami.
dewiacja normatywna: czyn niezgodny z ogólnie przyjętymi normami, którego dokonanie podlega negatywnej sankcji społecznej.
Koncepcje socjalizacyjno-kulturowe…
… jest silnie zintegrowane, ponieważ jednostka sama w sobie ma podwójną naturę (Homo duplex) - jest zarówno zwierzęciem, kierującym się instynktami jak i ma naturę społeczną, jest jednostką myślącą
Koncepcje konfliktowe W tym ujęciu zakłada się, że o określeniu tego czym jest dewiacja stanowią warstwy posiadające władzę i przymusu. Należy ją rozumieć w kontekście nierówności i konfliktów pomiędzy interesami…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)