To tylko jedna z 4 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Laboratoryjne badanie edometrycznego modułu ściśliwości
Laboratoryjne badanie ściśliwości gruntu prowadzi się na próbkach NNS (grunty rodzime) lub NS (grunty nasypowe) poddanych w edometrze (rys. 6.10) jednoosiowemu ściskaniu w warunkach niemożliwej bocznej rozszerzalności (przeważnie przy stopniowym wzroście obciążeń).
Ustalając doświadczalnie zależności h = f(a') (rys. 6.1) i uwzględniając rodzaj i zakres przewidywanych naprężeń w podłożu, określa się na tej podstawie dla badanej warstwy gruntu:
edometryczny moduł ściśliwości pierwotnej M0, charakteryzujący osiadanie podłoża w zakresie naprężeń dodatkowych,
edometryczny moduł ściśliwości wtórnej M, charakteryzujący osiadanie podłoża w zakresie naprężeń wtórnych,
edometryczny moduł odprężania M, charakteryzujący dekompresję podłoża w zakresie odciążenia gruntu wykopem (szczególnie ważny przy głębokich wykopach).
Badania ściśliwości gruntu w edometrze wykonuje się przy projektowaniu budowli posadowionych na słabych gruntach rodzimych oraz na próbkach sztucznie zagęszczanych przy określaniu modułów ściśliwości gruntu w nasypach.
Na ogół istotne jest oznaczenie wartości M0, gdyż w obliczeniach projektowych często pomija się osiadania wywołane naprężeniami wtórnymi, ze względu na ich małą wartość w stosunku do osiadań wywołanych naprężeniami dodatkowymi (M M0, a przy płytko posadowionych fundamentach.
Podamy teraz warunki przygotowania próbek gruntu i sposób przeprowadzenia dalszych badań.
Próbki NNS do badań ściśliwości wycina się za pomocą odpowiedniego pierścienia tnącego (rys. 6.11) bezpośrednio z dna dołów próbnych lub z próbek dostarczonych do laboratorium w odpowiednich cylindrach (pobranych z otworów wiertniczych) lub w foremnych bryłach (pobranych z dołów próbnych). Po wycięciu próbki dokładnie wyrównuje się jej dolną i górną płaszczyznę. Próbki sztucznie zagęszczane ubija się bezpośrednio w pierścieniu edometru do określonej gęstości objętościowej.
Po przygotowaniu próbki gruntu napełnia się edometr wodą (rys. 6.10) do poziomu górnej krawędzi filtra dolnego (3), za pomocą rurki piezometrycznej (15). Następnie układa się na dolnym filtrze krążek z bibuły filtracyjnej, na którym umieszcza się próbkę gruntu (2) z pierścieniem (1) i nakłada na górną płaszczyznę próbki krążek z bibuły filtracyjnej oraz filtr górny (4). Po ustawieniu czujnika zegarowego (13), służącego do pomiaru osiadań próbki, obciąża się próbkę naciskiem 12,5 kPa.
Obciążoną próbkę zalewa się wodą od góry i zakłada uszczelkę gumową (9) zapobiegającą parowaniu wody.
Po zakończeniu osiadań, pod obciążeniem 12,5 kPa, próbkę obciąża się dalszymi stopniami obciążenia, dwukrotnie większymi od poprzednich (25, 50, 100, 200 kPa i więcej), do wartości obciążenia przekazywanego na grunt przez fundament lub podstawę budowli. Następny stopień obciążenia dodaje się po nastąpieniu stabilizacji osiadań. Przyjmuje się, że stabilizacja osiadań następuje wtedy, kiedy zmiana osiadań nie przekracza 0,002 mm w ciągu (od chwili przyłożenia obciążenia):
(…)
…
Laboratoryjne badanie edometrycznego modułu ściśliwości
Laboratoryjne badanie ściśliwości gruntu prowadzi się na próbkach NNS (grunty rodzime) lub NS (grunty nasypowe) poddanych w edometrze (rys. 6.10) jednoosiowemu ściskaniu w warunkach niemożliwej bocznej rozszerzalności (przeważnie przy stopniowym wzroście obciążeń).
Ustalając doświadczalnie zależności h = f(a') (rys. 6.1) i uwzględniając…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)