66 ROZDZIAŁ 10. PODSTAWOWE PROCEDURY WEJŚCIA I WYJŚCIA Funkcje wyjścia Funkcja printf W przykładzie “Hello World!” użyliśmy już jednej z dostępnych funkcji wyjścia, a mianowicie funkcji printf(). Z punktu widzenia swoich możliwości jest to jedna z bardziej skomplikowanych funkcji, a jednocześnie jest jedną z najczęściej używanych. Przyjrzyjmy się ponownie kodowi programu “Hello, World!”. #include int main(void) { printf("Hello world!\n"); return 0; } Po skompilowaniu i uruchomieniu, program wypisze na ekranie: Hello world! W naszym przykładowym programie, chcąc by funkcja printf() wypisała tekst na ekranie, umieściliśmy go w cudzysłowach wewnątrz nawiasów. Ogólnie, wywołanie funkcji printf() wygląda następująco: printf(format, argument1, argument2, ...); Przykładowo: int i = 500; printf("Liczbami całkowitymi są na przykład %i oraz %i.\n", 1, i); wypisze Liczbami całkowitymi są na przykład 1 oraz 500. Format to napis ujęty w cudzysłowy, który określa ogólny kształt, schemat tego, co ma być wyświetlone. Format jest drukowany tak, jak go napiszemy, jednak niektóre znaki specjalne zostaną w nim podmienione na co innego. Przykładowo, znak specjalny \n jest zamieniany na znak nowej linii 2. Natomiast procent jest podmieniany na jeden z argumentów. Po procencie następuje specyfikacja, jak wyświetlić dany argument. W tym przykładzie %i (od i nt) oznacza, że argument ma być wyświetlony jak liczba całkowita. W związku z tym, że \ i % mają specjalne znaczenie, aby wydrukować je, należy użyć ich podwójnie: printf("Procent: %% Backslash: \\"); drukuje: Procent: % Backslash: \ 2Zmiana ta następuje w momencie kompilacji programu i dotyczy wszystkich literałów napisowych. Nie jest to jakaś szczególna własność funkcji printf(). Więcej o tego typu sekwencjach i ciągach znaków w szczególności opisane jest w rozdziale Napisy.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)