62 ROZDZIAŁ 9. INSTRUKCJE STERUJĄCE Break i pętle nieskończone W przypadku pętli for nie trzeba podawać warunku. W takim przypadku kom- pilator przyjmie, że warunek jest stale spełniony. Oznacza to, że poniższe pętle są równoważne: for (;;) { /* ... */ } for (;1;) { /* ... */ } for (a;a;a) { /* ... */} /*gdzie a jest dowolną liczba rzeczywistą różną od 0*/ while (1) { /* ... */ } do { /* ... */ } while (1); Takie pętle nazywamy pętlami nieskończonymi , które przerwać może jedynie instrukcja break 1(z racji tego, że warunek pętli zawsze jest prawdziwy) 2. Wszystkie fragmenty kodu działają identycznie: int i = 0; for (;i!=5;++i) { /* kod ... */ } int i = 0; for (;;++i) { if (i == 5) break; } int i = 0; for (;;) { if (i == 5) break; ++i; } Instrukcja continue W przeciwieństwie do break, która przerywa wykonywanie pętli instrukcja conti- nue powoduje przejście do następnej iteracji, o ile tylko warunek pętli jest spełniony. Przykład: int i; for (i = 0 ; i 40) continue ; printf ("Koniec\n"); } 1Tak naprawdę podobną operacje, możemy wykonać za pomocą polecenia goto. W praktyce jednak stosuje się zasadę, że break stosuje się do przerwania działania pętli i wyjścia z niej, goto stosuje się natomiast wtedy, kiedy chce się wydostać się z kilku zagnieżdżonych pętli za jednym zamachem. Do przerwania pracy pętli mogą nam jeszcze posłużyć polecenia exit() lub return, ale wówczas zakończymy nie tylko działanie pętli, ale i całego programu/funkcji. 2Żartobliwie można powiedzieć, że stosując pętlę nieskończoną to najlepiej korzystać z pętli for(;;)\\, gdyż wymaga ona napisania najmniejszej liczby znaków w porównaniu do innych kon- strukcji.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)