i jest opracowaniem wykładu nr 2 - kultura. Omawia takie zagadnienia jak: przedmiot regulacji społecznej, tj. działania, normy kulturowe, wartości kulturowe, etnocentryzm, relatywizm kulturowy. Podejmuje także tematykę społeczeństwa: typy społeczeństw, tj. społeczeństwo łowców i zbieraczy, społeczeństwo pasterskie, społeczeństwo rolnicze oraz omawia okres epoki nowoczesnej. Wskazuje również na czynniki zmian społecznych, oraz płaszczyzny na podstawie których można analizować każdą kulturę, czyli płaszczyzna materialna, płaszczyzna behawioralna, płaszczyzna psychologiczna. Charakteryzuje rozumienia kultur, tj. wartościujące i opisowe, oraz omawia genezę społeczeństwa obywatelskiego. Szczegółowo tłumaczy zjawisko: globalizacja i procesy z nim związane, oraz przedstawia poglądy sceptyków globalizacji. Wyjaśnia determinanty dobrostanu społecznego oraz pojęcia takie ja: eudajmonia, hedonizm, poświęcenie, zdesperowana alienacja i temat: dobrostan a kapitał społeczny. Dodatkowo omawia koncepcje w kontekście tych zagadnień autorów takich jak: R. Robertson, R.Inglehart i Z. Bauman, Z. Freud, Ryff, Waterman, J. Czapiński
WYKŁAD 2.
Kultura
- odnosi się do sposobów życia jednostek i grup w społeczeństwie
- należą do niej sztuka, literatura i malarstwo
Kultura jest szerszym pojęciem. Inne elementy kulturowe to np. zwyczaje, ceremonie religijne, style pracy, sposób ubierania się...
Różnorodność pojmowania kultury.
łac. colo, colere - pielęgnować, uprawiać
Pierwotnie termin cultura wiązał się z uprawą roli (cultura agri - uprawa ziemi) lub hodowlą i oznaczał przekształcanie poprzez ludzką pracę naturalnego stanu przyrody w stan inny, bardziej pożądany i użyteczny dla człowieka. Światowa kariera łacińskiego terminu cultura zaczęła się jednak od czasów Cycerona. Cyceron w Rozprawach tuskulańskich rozszerza zakres pojęcia i używa słowa cultura w wyrażeniu cultura animi (dosłownie: uprawa umysłu) na określenie filozofii. Od tego momentu terminu kultura zaczęto używać dla oznaczania wszelkich czynności ludzkich mających na celu pielęgnowanie, kształcenie, doskonalenie. Starożytni Grecy wyrażali podobną myśl za pomocą słowa pelomai oznaczającego wewnętrzny wysiłek zmierzający do przekształcenia sfery ludzkiego ducha (myślenia). W tradycji greckiej odpowiednikiem wyrażenia cultura była paideia, oznaczająca kształtowanie w człowieku ideału człowieczeństwa.
Zygmunt Freud traktuje kulturę jako siłę zniewalającą czy ograniczającą naturalne popędy. Większość definicji kultury podkreśla, że wskazuje ona sposób życia właściwy, pożądany, oczekiwany w danej społeczności, jak ludzie powinni postępować. Wielu autorów uważa za trzon kultury reguły czy wzory. Wśród wielu koncepcji człowieka pojawia się taka, że człowiek to istota kierująca regułami, a od zwierząt odróżnia go najbardziej właśnie posiadanie kultury, czyli przede wszystkim bloku reguł dostarczających zewnętrznej, społecznej ramy odniesienia dla własnej indywidualnej aktywności.
Zasięg regulacji kulturowej jest bardzo szeroki. Obejmuje ona trzy elementy definicji kultury: - to co ludzie czynią, myślą i posiadają.
Społeczeństwo narzuca jednostce obowiązujące wzory myślenia. Przykładem może być w zależności od epoki wymaganie myślenia mitycznego, religijnego, naukowego. Wzorem myślenia typowym dla naszych czasów jest afirmacja demokracji (autosugestia), równości, liberalizmu itp. Kultura wskazuje również, co trzeba czytać, jakie filmy oglądać, jakiej muzyki słuchać. Odnosi się również do obiektów kultury mat
(…)
…, że społeczeństwo globalne nie jest jednolite, ale charakteryzuje się ogromną różnorodnością sąsiadujących ze sobą kultur.
6. P. Sztompka uważa, że
- imperializm mediów w coraz większym stopniu przekształca świat w „globalną wioskę”, w której zakres doznań i produktów kulturowych jest wszędzie właściwie taki sam
Ulf Hannerz kreśli cztery scenariusze losów uniformizacji kultury:
1. Scenariusz globalnej…
… to mozaika zamkniętych, odgraniczonych od siebie wspólnot, albo równych i unikalnych pod względem rozwiązań instytucjonalnych i kulturowych, bądź ułożonych hierarchicznie z niektórymi wspólnotami przewodzącymi innym.
2.Globalny „Gemeinschaft II”: podkreśla jedność gatunku i opowiada się za powstaniem w pełni globalnego społeczeństwa lub „globalnej wioski”. Wizja normatywna, a nie opisowa.
Wizje…
… „Gemeinschaft II”: podkreśla jedność gatunku i opowiada się za powstaniem w pełni globalnego społeczeństwa lub „globalnej wioski”. Wizja normatywna, a nie opisowa.
Determinanty dobrostanu społecznego
Dokąd zmierza świat kultury zachodniej?
(R.Inglehart i Z. Bauman): „Ostatnie 200 lat to najpierw przejście od tradycjonalizmu do modernizmu, a następnie ku postmodernizmowi -postmaterializmowi”
Pierwszy etap…
… tradycyjnej kultury
- ukształtowanie się społeczeństwa opiekuńczego
- poczucie sytości, które dało impuls do
samoekspresji i poprawy jakości życia
Problematykę szczęścia i zadowolenia z życia bada się w oparciu o dwa nurty filozoficzne:
1. Eudajmonizm (Artystoteles): kreatywność, poszukiwanie i realizacja sensu życia (samorealizacja), autodeterminacja
2. Hedonizm (Epikur)
Z filozofii hedonizmu wywodzi…
… szczęśliwi, mniej w wolnych
związkach, najmniej rozwiedzeni.
2. Rodzina - korelacja negatywna ze wskaźnikiem
dobrostanu (kolektywizm, obciążenia rodzinne).
3.Przyjaźń - pozytywnie wpływa na dobrostan.
Religia i religijność a dobrostan
1. Od czasu Oświecenia religia stała się
obiektem intelektualnego ataku.
2. Marks traktował religię jako alienację
człowieka, Freud traktował religię jako
zbiorową nerwicę…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)