To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Kultura masowa - procesy homogenizacji kultury.
Termin kultura masowa wprowadzony został w 1944r. przez D.Mac Donalda103 który, podobnie jak i późniejsi autorzy analizował kulturę masowanie ze względu na samą formę lecz treści tej kultury. Interesowały go specyficzne treści kultury, które dzięki pojawiającym się technicznym środkom przekazu (prasa, radio, telewizja) znajdowały się w masowym obiegu. Treści te zaś oceniał ( na ogół dość krytycznie) z punktu widzenia kryteriów moralnych, intelektualnych i estetycznych. A-Kłosowska, zajmując się od wielu lat problematyką kultury masowej pisze, iż kultura masowa obejmuje "(...) zjawiska intelektualnej, estetycznej i ludyczno-rekreacyjnej (czyli zabawowe - rozrywkowej) działalności ludzkiej, związane w szczególności z oddziaływaniem tzw. środków masowego komunikowania, a więc treści rozpowszechniane za pomocą tych środków (...). Dzięki masowym środkom komunikowania realizują się najpełniej dwa podstawowe kryteria charakteryzujące masową kulturę: kryterium ilości oraz kryterium standaryzacji. Kultura masowa odnosi się do współcześnie obserwowanych zjawisk przekazywania dużym masom odbiorów identycznych lub analogicznych treści, które są nadawane z nielicznych źródeł przekazu (w Polsce do niedawna występował np. monopol państwowy na przekaz telewizyjny). Owe identyczne bądź analogiczne treści kultury masowej, przygotowane przez nadawcę docierają jednak do mniej lub bardziej zróżnicowanych odbiorców zarówno pod względem intelektualnym jak i zainteresować czy specyficznych gustów. Stąd też nadawcy chcąc osiągnąć taką treść i formę przekazu, która mogłaby ułatwić dotarcie (w sensie percepcyjnym) do jak największej publiczności poszukiwać muszą "wspólnego mianownika". Nadawcy posługujący się środkami masowej komunikacji traktowani są często jako "sprzedawcy postaw społecznych", który za ów wspólny mianownik dla licznych, heterogenicznych zbiorowości uznają homogenizację (ujednolicenie) kultury masowej.
W największym uproszczeniu powiedzieć możemy, iż owa homogenizacja w odniesieniu do treści kultury polega na pomieszaniu elementów różnego poziomu (kultury mniej i bardzie złożonej) i przekazywanie ich w jednolitej postaci, tak jak gdyby były one równie cenne.
Generalnie można mówić o trzech sposobach homogenizacji kultury symbolicznej jako o:
- homogenizacji upraszczającej, polegającej na dokonaniu określonych przeróbek odnoszących się do oryginalnych dzieł sztuki a polegających głównie na uproszczeniu, skrótach i specyficznej adaptacji zgodnej z zasadą wspólnego mianownika. Przykładem mogą być tutaj formy kieszonkowych wydań utworów klasyki światowej (digest, livres de poche) ich wydania komiksowe, aranżacje utworów muzyki poważnej dla muzycznych zespołów kawiarnianych itp.
(…)
…, prezentując obok siebie dzieła ze sfery sacrum i profanum w istotny sposób wpływa na dezorientację odbiorców określonych treści kultury masowej.
homogenizacji immanentnej polegającej na włączeniu do określonego wytworu kultury symbolicznej (dzieła literackiego, utworu muzycznego itp.) elementów popularnych, standardowych, będących często przedmiotem potocznych, zwyczajowych doświadczeń, zdolnych tym samym zainteresować szerszego odbiorcę. W przypadku homogenizacji immanentnej podstawowym elementem wyróżniającym j ą od dwu poprzednich jest to, iż homogenizacji dokonuje sam autor danego dzieła, wytworu kultury symbolicznej nie zaś nadawcy tego dzieła. Niektórzy badacze są zdania, iż W.Szekspir, pisząc początkowo swe wielkie dzieła literackie dla marynarzy z okrętu Drake'a celowo wprowadzał popularne wątki (postać…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)