To tylko jedna z 4 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
KRAJOWA RADA RADIOFONII I TELEWIZJI KRRiT jest organem konstytucyjnym, kolejną, obok NIK i Rzecznika Praw Obywatelskich, instytucją służącą realizacji zasady praworządności.
STATUS KRRiT
Jest to organ wykonawczy do spraw radiofonii i telewizji.
Jak stanowi art.213 Konstytucji RP Krajowa Rada stoi na straży wolności słowa, prawa do informacji oraz interesu publicznego w radiofonii i telewizji. Chodzi tu nie tyle o czuwanie, co gwarantowanie określonych praw i wolności obywatelskich, a więc działalność bardziej nadzorczą niż kontrolną.
Artykuł 6 ustawy konsekwentnie utrzymuje, że Rada stoi na straży wolności słowa w radiu i telewizji, samodzielności nadawców i interesów odbiorców oraz zapewnia otwarty i pluralistyczny charakter radiofonii i telewizji.
ZADANIA RADY
projektowanie w porozumieniu z Prezesem RM kierunków polityki państwa w dziedzinie radiofonii i telewizji,
podejmowanie, w zakresie przewidzianym ustawą, rozstrzygnięć w sprawach koncesji na rozpowszechnianie i rozprowadzanie programów,
sprawowanie, w granicach określonych ustawą, kontroli działalności nadawców,
określanie opłat abonamentowych, opłat za udzielenie koncesji oraz wpisu do rejestru,
opiniowanie projektów aktów ustawodawczych oraz umów międzynarodowych dotyczących radiofonii i telewizji.
ROLA RADY W KSZTAŁTOWANIU PROGRAMÓW RADIOWYCH I TELEWIZYJNYCH
Krajowa Rada określa, w drodze rozporządzenia, minimalny udział w programie, nie mniejszy jednak niż 30% rocznego czasu nadawania programu, z wyłączeniem czasu przeznaczonego na dzienniki, transmisje sportowe, reklamy, teleturnieje i przekazy tekstowe, audycji wytworzonych przez producentów krajowych, z uwzględnieniem charakteru poszczególnych nadawców i ich programów.
OKREŚLENIE ZASAD DZIAŁALNOŚCI REKLAMOWEJ
Stosowne rozporządzenie Rada wydała 20 maja 1993 r. Zawiera ono wzorce normatywne dla nadawcy programu dotyczące nie tylko parametrów czasowych związanych z emisją reklam, ale i określone nakazy i zakazy postępowania. Na przykład zakazane jest wykorzystywanie w reklamie wizerunku lub głosu pracowników nadawcy występujących w audycjach informacyjnych lub programach dla dzieci.
DZIAŁALNOŚĆ KONCESYJNA
Organ koncesyjny, czyli udzielający zezwoleń na rozpowszechnianie programów radiowych i telewizyjnych. Przewodniczący Krajowej Rady podejmuje decyzje w sprawie koncesji na podstawie uchwały Krajowej Rady.
NADZÓR WERYFIKACYJNY
W stosunku do niepublicznych nadawców Rada wykonuje typowy nadzór weryfikacyjny ingerując w ich działalność objętą koncesją. Koncesja może być cofnięta, jeżeli rozpowszechnianie programów powoduje zagrożenie interesów kultury narodowej, bezpieczeństwa i obronności państwa oraz narusza normy dobrego obyczaju. Decyzję w sprawie cofnięcia koncesji podejmuje przewodniczący Krajowej Rady na podstawie jej uchwały. Decyzja w tej sprawie jest ostateczna, co nie oznacza, że nie przysługuje stronie skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego.
(…)
…, co nie oznacza, że nie przysługuje stronie skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego.
Organ nie ma cenzorskich kompetencji. Jest jednak wykonawcą ustawy o radiofonii i telewizji, a spoczywający na niej obowiązek ochrony wolności słowa napotyka na granice wynikające z zasady legalności, z moralności i dobra społecznego.
ŚRODKI PRZYMUSU
Odnośnie do niepublicznych nadawców byłoby to cofnięcie koncesji. Jakie uprawnienie zachowuje Rada wobec publicznej radiofonii i telewizji? Ustawa milczy w kwestii sankcji przewidując jedynie w odniesieniu do naruszenia zasad rozpowszechniania audycji zagrażających rozwojowi dzieci i młodzieży karę pieniężną w wysokości do 50% rocznej opłaty za używanie częstotliwości.
OPŁATY ABONAMENTOWE
Krajowa Rada określa, w drodze rozporządzenia, wysokość opłaty abonamentowej za użytkowanie…
… racją stanu oraz podstaw i poglądów sprzecznych z moralnością i dobrem społecznym w szczególności zawierających treści dyskryminujące ze względu na rasę, płeć lub narodowość.
Wolność słowa i prawo do informacji stwarzają każdemu możliwość przekazywania informacji oraz idei; zapewniają odbiorcy informacji prawo swobodnego wyboru źródła.
…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)