Koszty w krótkim okresie i długim

Koszty w krótkim okresie:
Koszty stałe a koszty zmienne: Koszty stałe - to elementy kosztów, które nie ulegają zmianie wraz ze zmianami wielkości produkcji; ponoszone są nawet wtedy, gdy przejściowo zostanie zawieszona produkcja. Np. płace pracowników administracyjnych, ochrony, itp., amortyzacja maszyn, urządzeń i budynków, czynsze, …. Przeciętny koszt stały - to całkowity koszt stały podzielony przez wielkość produkcji. Koszty zmienne - to elementy kosztów, które ulegają zmianie wraz ze zmianami wielkości produkcji, Np. płace pracowników, produkcja, koszty zakupu surowców, materiałów itp.
Koszt krańcowy, prawo malejących przychodów: Koszt krańcowy - to przyrost kosztów całkowitych spowodowanych zmniejszeniem produkcji o jedną jednostkę dodatkową.
W krótkim okresie zmienia się tylko koszt zmienny, więc inaczej koszt krańcowy - to przyrost kosztów zmiennych spowodowany zwiększeniem produkcji o jednostkę. Jak się zmienia koszt krańcowy?  Najpierw maleje wraz ze wzrostem produkcji, osiąga minimum, a następnie rośnie.
Dlaczego?  Wynika to z praw malejących przychodów ( prawa malejącego produktu krańcowego ). Krańcowy produkt czynnika zmiennego - to przyrost produkcji uzyskany dzięki zwiększeniu nakładu czynnika zmiennego (np. pracy) o jeden, przy założeniu stałości pozostałych czynników (kapitału rzeczowego). Prawo malejących przychodów - od pewnego poziomu nakładu czynnika zmiennego jego produkcyjność krańcowa stale się zmniejsza, czyli uzyskujemy coraz mniejsze przyrosty produkcji. Np. zwiększamy liczbę pracowników przy stałej liczbie maszyn; osoby zbierają pomidory na pewnym kawałku ziemi i dodaje się pracownika. Kiedy krańcowy produkt czynnika zmiennego wzrasta, wytworzenie każdej kolejnej jednostki produktu, wiąże się z coraz mniejszym kosztem. Gdy krańcowy produkt czynnika zmiennego zaczyna maleć koszty krańcowe rosą. Techniczne optimum produkcji:
Techniczne optimum produkcji - to wielkość produkcji, którą można wytworzyć przy najniższym przeciętnym koszcie wytwarzania. Graficznie jest ona wyznaczana przez punkt przecięcia się rosnącego fragmentu kosztu krańcowego z krzywą przeciętnego kosztu krańcowego w jej minimum.
Uwzględnia jedynie wewnętrzne warunki i koszty wytwarzania, natomiast nie uwzględnia ceny sprzedaży danego dobra.
Dla przedsiębiorstwa ważniejsze jest jednak optimum ekonomiczne , - czyli określenie takiej wielkości produkcji, która maksymalizuje jego zysk, ewentualnie w przypadku strat minimalizuje straty.
Koszty w długim okresie:
W długim okresie w przedsiębiorstwie możliwe są wszelkie typy dostosowań i wszystkie czynniki produkcji należy traktować jako zmienne.

(…)

… produkcyjnego, do których przedsiębiorstwo będzie dążyć.
Jeżeli długookresowe koszty przeciętne maleją wraz ze wzrostem produkcji, przedsiębiorstwo osiąga korzyści ze skali produkcji (rosnące).
Źródła korzyści ze skali produkcji:
Możliwość lepszego wykorzystania niektórych niepodzielnych zasobów (rzeczowych i ludzi).
Lepsza specjalizacja i w związku z tym możliwość zatrudnienia bardziej wąsko…
... zobacz całą notatkę