To tylko jedna z 3 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Korsyka Położenie geograficzne, warunki naturalne, powierzchnia
Korsyka (z fr. Corse) jest czwarta co do wielkości wyspa na Morzu Śródziemnym (po Sycylii,
Sardynii i Cyprze). Położona jest pomiędzy Sardynia (od której oddziela ja cieśnina św.
Bonifacego) na południu a Morzem Liguryjskim na północy. Na Korsyce dominuje krajobraz
górzysty (najwyższy szczyt to Monte Cinto - 2705 m.n.p.m.) Powierzchnia wyspy wynosi 8
680 km2. Wyspę zamieszkuje 275 tysięcy mieszkańców (2005 r.).
Etnogeneza i historia Korsyki
Rdzenna ludność wyspy to Korsykanie (corsi). W ich etnogenezie uczestniczyło wiele grup
etnicznych. Wyspa przeżywała burzliwą historię przechodząc w swoich dziejach z rak jednych państw do drugich. Poniżej przedstawione fakty nakreślają warunki i okoliczności, które wpłynęły na ukształtowanie sie Korsyki jako swoistej wspólnoty terytorialnej, etnicznej i kulturowej, cechującej sie znaczna odrębnością w stosunku do kontynentalnej Francji. Aby
zrozumieć to, co nazywane jest "problemem korsykańskim" i być świadomym podstaw dążeń
separatystycznych tej zbiorowości należy cofnąć sie do czasów starożytnych.
Fundamentem etnicznym Korsykanów były plemiona Iberów i Ligurów. W okresie od VIII w. p.n.e. do I w. n.e. Korsyka po kolei przechodziła w ręce Fenicjan, Kartagińczyków, Greków i Etrusków. W III wieku p.n.e. wyspę zagarnęli Rzymianie. Wtedy te. miedzy III w. p.n.e. a I w. n.e. ludność podlegała stopniowej romanizacji, a od końca starożytności wśród ludności wyspy na stale zadomowił sie katolicyzm jako religia dominująca. We wczesnym
średniowieczu nastąpiło przemieszanie sie latynojęzycznej ludności wyspy z Grekami,
Bizantyjczykami i ludami germańskimi. Zaczęło sie wtedy formowanie korsykańskiej
społeczności etnicznej. W IX wieku Korsykę zajęli Arabowie. W XI wieku piecze nad wsypa
przejął papież, aby później przekazać ja pod zwierzchnictwo arcybiskupa Pizy. W XIV wieku
Piza wyspę ustąpiła dla Genui. W 1553 r. wyspę zajęli Francuzi. Dowodem na to, że
mieszkańcy wyspy zawsze dążyli do niepodległości był fakt, że już wtedy na arenie politycznej pojawił sie Pasquale Paoli, drugi obok Napoleona najsłynniejszy Korsykanin. Paoli jest bohaterem narodowym Korsyki, przywódca pierwszego i jedynego niepodległego państwa Korsykańskiego (powstało 30 stycznia 1735 roku). Pod jego przewodnictwem zwołano w 1755 roku Zgromadzenie Narodowe, które opracowało i uchwaliło najbardziej demokratyczną konstytucje w ówczesnej Europie. Przyjęto wtedy rozwiązania legislacyjne, które w swym założeniu miały derogować niezwykle destrukcyjne, lecz obowiązujące od wieków prawo wendety (wendeta nakazywał zemstę za poniesiona krzywdę, co prowadziło do krwawych konfliktów miedzy rodzinami a nawet wioskami). Korsykanie nie mogli sie jednak cieszyć długo swa niepodległością gdy. już w 1768 roku na mocy postanowień wersalskich wyspa przeszła pod panowanie francuskie. Tym samym Genua zrzekła sie Korsyki, a Francuzi dostali dokument, na który powołują sie do dnia dzisiejszego.
(…)
… dwie najważniejsze obecnie organizacje tego typu, które wsławiły sie brutalnością i spektakularnymi akcjami - Korsykański Front Wyzwolenia Narodowego oraz Armia Korsyki. Sytuacje dodatkowo komplikuje fakt, że mimo wydawałoby sie tego samego głównego celu (którym jest chęć uzyskania niepodległości) organizacje te zwalczają siebie nawzajem, pozostając w stanie wojny. Wyrazicielem idei korsykańskiego separatyzmu w najostrzejszym tego słowa znaczeniu jest Korsykański Front Wyzwolenia Narodowego -FLNC (Front de Liberation Nationale de la Corse). Jest on największa organizacja tego typu na wyspie. Powstała ona w 1976 roku. Organizacja ta była w przeszłości inicjatorem wielu zamachów terrorystycznych na instytucje administracyjne i policje, a jej aktywność nadal jest znacząca. Jedna z najczęściej stosowanych przez nią metod…
…, są różne odmiany zależnie od części.
„Wołanie i odpowiedź” korsykański specyficzny pojedynek na poezję śpiewaną-> bez muzyki-> podczas świąt
Dążenia niepodległościowe i stosunki z metropolią
Widoczne jest, że dążenia niepodległościowe oraz separatyzm mają długie korzenie historyczne na Korsyce i niejako wpisują sie na stałe w jej istotę. Rząd Francji sprzeciwia sie przyznaniu wyspie statusu pełnej…
… wyspa przeszła pod panowanie francuskie. Tym samym Genua zrzekła sie Korsyki, a Francuzi dostali dokument, na który powołują sie do dnia dzisiejszego.
Język
Język korsykański (corsu lub lingua corsa) to język z grupy romańskiej. Jest używany obok języka francuskiego, który jest językiem oficjalnym na Korsyce. Posługuje sie nim ok. 275 tys. mieszkańców Korsyki, a także ok. 80 tys. Korsykan mieszkających…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)