To tylko jedna z 8 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Koprocesor arytmetyczny
Jest wyodrębnioną częścią procesora, nie jest w stanie pełnić funkcji procesora
podstawowego.
Procesor jest odpowiedzialny za wykonanie programu, koprocesor śledzi
wykonanie programu i pozostaje „w gotowości”. Koprocesor posiada własną
listę rozkazów, niemożliwych do wykonania przez procesor podstawowy.
Koprocesor „wkracza do akcji”, gdy procesor podstawowy napotyka rozkaz
koprocesora.
Rozkaz jest pobierany do rejestru IR dekodowanie rozkazu wykrycie, że
jest to rozkaz dla koproc. „ciało” rozkazu przesłane do koproc. (do
odpowiednika rejestru IR koproc.).
Koproc. jest pozbawiony możliwości:
- pobrania adresu czerpania danych, wysłania rezultatów (wyznaczenie adresu
efektywnego)
- pobrania rozkazu.
Koproc. wywalcza dostęp do magistrali i pobiera argumenty rozkazów, które
ma wykonać. Oba procesory „walczą” o magistralę – koproc. pracuje w trybie
„wykradania taktów”.
Rejestr znaczników – 2 bity:
00 – liczba zwykła
01 – liczba zero
10 – zawartość specjalna
11 – rejestr „pusty”
Procesory mogą pracować na liczbach stałoprzecinkowych.
Formaty liczb stałoprzecinkowych:
a)
b)
c)
d)
słowowy całkowity (word integer) – U2, 16 bitów
krótki całkowity (short integer) – U2, 32 bity
długi całkowity (long integer) – U2, 64 bity
BCD upakowany (packed BCD) – 16 bitowy BCD. BCD – 18
cyfr+znak zajętych 80 bitów (cały rejestr)
21
Formaty zmiennoprzecinkowe:
e) format krótki rzeczywisty (short real). 1 bit na znak, 8 bitów na
część wykładniczą, 24 bity na cz. ułamkową
f) format długi rzeczywisty. 11 bitów na wykładnik, 53 bity na cz.
ułamkową – lepsza precyzja
g) format rzeczywisty rozszerzony – 16 bitów na wykładnik, 64 bity
na część ułamkową – maksymalne wykorzystanie 80 bitów
Formaty danych:
znak
(0=+)
S
0
0
0
0
wykładnik ułamek
E
F
MAX
MAX
0
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)