Konwencja wiedeńska o stosunkach dyplomatycznych - wykład

Nasza ocena:

3
Pobrań: 126
Wyświetleń: 756
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
Konwencja wiedeńska o stosunkach dyplomatycznych - wykład - strona 1 Konwencja wiedeńska o stosunkach dyplomatycznych - wykład - strona 2 Konwencja wiedeńska o stosunkach dyplomatycznych - wykład - strona 3

Fragment notatki:

KONWENCJA WIEDEŃSKA
O STOSUNKACH DYPLOMATYCZNYCH,
sporządzona w Wiedniu dnia 18 kwietnia 1961 r.
(Dz. U. z dnia 8 września 1965 r.)
 
W Imieniu Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej
RADA PAŃSTWA POLSKIEJ RZECZYPOSPOLITEJ LUDOWEJ
podaje do powszechnej wiadomości:
 
W dniu 18 kwietnia 1961 r. została sporządzona w Wiedniu Konwencja wiedeńska o stosunkach dyplomatycznych.
 
Po zaznajomieniu się z powyższą Konwencją Rada Państwa uznała ją i uznaje za słuszną zarówno w całości, jak i każde z postanowień w niej zawartych; oświadcza, że wymieniona Konwencja jest przyjęta, ratyfikowana i potwierdzona, oraz przyrzeka, że będzie niezmiennie zachowywana.
Na dowód czego wydany został Akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej.
Dano w Warszawie, dnia 26 lutego 1965 r.
 
 
 
(Tekst konwencji zamieszczony jest w załączniku do niniejszego numeru).
 
ZAŁĄCZNIK
 
KONWENCJA WIEDEŃSKA O STOSUNKACH DYPLOMATYCZNYCH
 
Państwa będące Stronami niniejszej Konwencji,
Pomne, że od najdawniejszych czasów ludy wszystkich krajów uznają status przedstawicieli dyplomatycznych,
Świadome celów i zasad Karty Narodów Zjednoczonych, dotyczących suwerennej równości państw, utrzymania międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa oraz rozwoju przyjaznych stosunków między narodami,
Przeświadczone, że międzynarodowa konwencja o stosunkach, przywilejach i immunitetach dyplomatycznych przyczyni się do rozwoju przyjaznych stosunków między państwami bez względu na różność ich systemów ustrojowych i społecznych,
Rozumiejąc, że celem tych przywilejów i immunitetów nie jest zapewnienie korzyści poszczególnym osobom, lecz zabezpieczenie skutecznego wykonywania funkcji przez misje dyplomatyczne reprezentujące ich państwa,
Potwierdzając, że normy międzynarodowego prawa zwyczajowego powinny nadal obowiązywać w sprawach, które nie zostały wyraźnie uregulowane postanowieniami niniejszej Konwencji,
Uzgodniły, co następuje:
 
Artykuł 1
 
Dla celów niniejszej Konwencji następujące wyrażenia mają niżej określone znaczenie:
a)            wyrażenie "szef misji" oznacza osobę powołaną przez państwo wysyłające do działania w tym charakterze;
b)            wyrażenie "członkowie misji" oznacza szefa misji oraz członków personelu misji;
c)            wyrażenie "członkowie personelu misji" oznacza członków personelu dyplomatycznego, personelu administracyjnego i technicznego oraz personelu służby misji;


(…)

…, które może ją cofnąć w każdym czasie.
3. Państwo przyjmujące może zastrzec sobie to samo prawo w odniesieniu do obywateli państwa trzeciego, którzy nie są zarazem obywatelami państwa wysyłającego.
 
Artykuł 9
 
1. Państwo przyjmujące może w każdym czasie i bez obowiązku uzasadnienia swej decyzji zawiadomić państwo wysyłające, że szef misji bądź którykolwiek z członków personelu dyplomatycznego misji jest persona non
… stanowiących część misji w miejscowościach innych niż te, w których ustanowiona została sama misja.
 
Artykuł 13
 
1. Uważa się, że szef misji objął swoje funkcje w państwie przyjmującym, gdy złożył swoje listy uwierzytelniające bądź gdy notyfikował o swoim przybyciu, a wierna kopia jego listów uwierzytelniających została złożona w Ministerstwie Spraw Zagranicznych państwa przyjmującego lub w innym…
…, do której powinni należeć szefowie ich misji.
 
Artykuł 16
 
1. Szefowie misji korzystają z pierwszeństwa w obrębie swojej klasy w kolejności dat i godzin objęcia swych funkcji zgodnie z artykułem 13.
2. Zmiany w listach uwierzytelniających szefa misji nie powodujące zmiany klasy nie wpływają na jego pierwszeństwo.
3. Niniejszy artykuł nie stoi na przeszkodzie w stosowaniu praktyki, która jest lub mogłaby być przyjęta…
… traktowanie się przez państwa, na podstawie zwyczaju lub umowy, bardziej korzystne niż to, jakie jest wymagane przez postanowienia niniejszej Konwencji.
 
Artykuł 48
 
Dla wszystkich państw będących członkami Organizacji Narodów Zjednoczonych lub jakiejkolwiek organizacji wyspecjalizowanej lub też będących stronami Statutu Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości, jak również dla każdego państwa…
... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz