To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Kontrakty literalne( pisemne) Expensilatio- Kontrakt pisemny znany w dawnym prawie rzymskim, a zanika za czasów cesarstwa- na jego miejsce kontrahenci pisemni. Za czasów Justyniana= nie istnieją już, tylko jest zobowiązanie pisemne. Początek= z rejestrów handlowych( codices )- z jednej strony dochody, z drugiej wydatki.= codices accepti et expensi . Wpisy te podawały podstawę uprzednio zaciągniętych zobowiązań= nomina arcaria tylko znaczenie dowodowe.
II w.p.n.e.- Niektóre zapisy zaczynają rodzić zobowiązania= nomina transcripta . Niezależnie czy wpis zgodny z prawdą, i niezależnie od przyczyny( causa ) Nomen transcripticium ( wpis dłużnego roszczenia)- przez wpisanie do rejestru wierzyciela sumy dłużnej za zgodą dłużnika. Ale wpis wierzyciela był tylko fikcyjny .- Bo waluty pożyczkowej wierzyciel nie wypłacał. Powstawało zobowiązanie przez sam wpis( niezależnie od zgodności z rzeczywistością, etc.) Aby rejestr odzwierciedlał prawdziwy stan majątkowy wierzyciela= przy expensilatio wpisuje sumę w rubryce wydatków(bo ją komuś daje) i dochodów( bo te pieniądze zarabiają).
Rodzi zobowiązanie abstrakcyjne i służy do przekształcenia istniejącego zobowiązania kauzalnego na abstrakcyjne. Wg. Gajusa 2 rodzaje wpisów dłużnego roszczenia- nomina transcripta : transcriptio a re in personam- Powoduje zmianę istniejącego zobowiązania na pisemne bez zmiany osoby dłużnika. Przez wierzyciela wpis do jego codex accepti et expensi - dłużnik zwolniony z poprzedniego zobowiązania, ale powstaje nowe pisemne i abstrakcyjne. = Nowacja stosunku obligacyjnego . Transcriptio a persona in personam- zmiana osoby dłużnika w zobowiązaniu. W rubryce acceptio - wpisuje nazwisko dłużnika, którego zwalnia z zobowiązania, a w rubryce expensa - Tego który przejmuje dług na siebie. Przedmiot- zawsze oznaczona suma pieniężna dlatego ochronie służyła w procesie legisakcyjnym - legis actio sacramento in personam , a od czasu lex Silia = nowe powództwo legis actio per conditionem . W epoce prawa klasycznego= proces formułkowy = powództwem chroniącym kontrakt pisemny jest actio certae creditae pecuniae . Chirographa i syngrapha- Wytworzone przez peregrynów w prowincjach rzymskich kontrakty pisemne. Ponieważ nie mogli oni zaciągać kontraktów na podstawie expensilatio - tylko dla Rzymian. Chirographa- gdy jednostronne zobowiązanie na piśmie Syngrapha- Gdy obie strony wzajemnie.
Pojawiło się to w prowincjach wschodnich imperium i wchodziły do praktyki, bo expensilatio - zanikało zupełnie. W prawie Justyniańskim posługiwano się tylko cautio - znaczenie dowodowe. Instytucje Justyniańskie- pewne zobowiązania mogą powstać na piśmie - scriptura
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)