To tylko jedna z 11 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Kontrakty konsensualne. Rodzaje i charakter. Prawo rzymskie zna 4 rodzaje takich kontraktów:
emptio- venditio( kupna- sprzedaży) Locatio- conductio( Najmu) Wszystkie dochodziły przez samo porozumienie stron Societas ( spółki) ( consensus) i wszystkie były dobrej wiary( bona fidei ) Mandatum (kontrakt zlecenia) Rys historyczny: Ukształtowały się za czasów stosunków handlowych Rzymian z peregrynami. stąd ochrona prawna pretora ( w zakresie jego zadań opieki nad peregrynami). Ich podstawą wtedy= Ius gentium . Po czasie wciągnął je pretor miejski( ze względu na doniosłe znaczenie tych kontraktów) w sferę czynności prawnych zawieranych pomiędzy Rzymianami. Emptio- venditio ( Kontrakt kupna- sprzedaży)- jedna ze stron= sprzedawca,( venditor) zobowiązuje zapewnić trwałe posiadanie i spokojny używanie towaru( merx ) stronie drugiej zwanej kupującym( emptor ), która wzajemnie zobowiązuje się przenieść na własność sprzedawcy ceną oznaczoną w pieniądzach( pretium ) 3 fazy kontraktu: jako kupno gotówkowe( z ręki do ręki)- przeniesienie własności za pomocą mancypacji. Sankcja= powództwo służące do ochrony mancypacji- actio auctoritas oraz actio de modo agri. W późniejszym czasie zmiana na kupno kredytowe. Dochodzi do skutku za pomocą 2 odrębnych stypulacji.- między którymi nie ma żadnego związku.= jedna strona może żądać wykonania zobowiązania drugiej, nawet jak sama nie wykonała swojego.
Wreszcie kupno- sprzedaż jako kontrakt konsensualny . - dochodzi do skutku bez formy, na podstawie samego porozumienia stron- rodzi to ochronę prawną. Powództwo= dobrej wiary( nie istniało przed postępowaniem formułkowym) ta faza nie może być wcześniejsza od lex Aebutia - usankcjonowała postępowanie formułkowe. Do zaistnienia kontraktu= potrzebna jest zgodne porozumienie się stron, co do towaru i ceny. Zgoda stron- dokładne oznaczenie przedmiotu, i ceny= wystarczy+ ewentualna modyfikacja- uzależnienie kontraktu od pewnych formalności pisemnych- np. zadatek Towar (merx)- każda rzecz o wartości majątkowej, zmysłowa lub nie (np. służebność)+ będąca w obiegu. Sprzedawca może sprzedać cudze rzeczy- bo zapewnia tylko trwałe posiadanie i spokojne używanie , a nie własność! . Mogą być też rzeczy przyszłe- (np. zbiory przyszłego roku)- emtio rei speratae .= kupno pod warunkiem zawieszającym, w odróżnieniu od emtio spei- (np. kupno losu)= bezwarunkowe, bo przedmiotem jest istniejąca obecnie nadzieja uzyskania przyszłej rzeczy. Cena( pretium ) - Wymogi: Wyrażona w pieniądzach( Pretium in numerata pecunia consistere debet) -inaczej zachodzi tylko zamiana. Spór między Sabinianami
(…)
… (dare) dlatego:
kupujący nie może żądać więcej niż przeniesienie na niego posiadania rzeczy!(wystarczy, bo miał to zapewnione= zdobywał własność przez zasiedzenie)
Gdy sprzedał rzecz cudzą, a kupujący nie wiedział= kupujący ma prawo obrony od sprzedawcy, gdy prawy właściciel żąda od niego zwrotu.
Przy pozbywaniu res mancipi= sprzedawca ma obowiązek przenieść na kupującego własność rzeczy…
…- c operarum)
3.Dzieła(l- c operis faciendi)
3 fazy rozwojowe:
1.Najem= kontrakt gotówkowy( oddanie zwierzęcia jucznego z wynagrodzeniem)Mogło być wymuszone przez pignoris capio- Najpierw- zwierząt, później: niewolników, domów(insulae- po wojnach punickich) dla cudzoziemców. Później, ponieważ cenzorzy oddawali publiczne grunty- powstaje najem o dzieło. Na końcu usług. 2.Najem za pomocą 2 odrębnych…
…= niepodzielna własność majątkowa po śmierci ojca rodziny. Później też inne osoby, formalne poza rodziną, a zawierały przed pretorem consortium.
Tak powstały:
societas omnium bonorum- wspólnicy składają cały swój majątek dla osiągnięcia celów w kontrakcie
societas alicuius negotiationis- (pod koniec wojen punickich) =spółka handlowa- wspólnicy prowadzą wspólne przedsiębiorstwo( np. między bankami dla handlu…
… kupującego.
Pactum displicentiae- Na podstawie tej umowy kupujący może albo zatrzymać rzecz, albo ją zwrócić- zależy czy mu się spodobała!= Ten warunek= emptio ad gustum
Pactum protimeseos-( prawo pierwokupu)- Sprzedawca zastrzega sobie, że jeżeli kupujący kiedyś będzie sprzedawał rzecz to on ma prawo pierwokupu! Różnica między pactum de retrovendendo- tu nie ma oznaczonego terminu+ musi być chęć sprzedaży…
…. (diligentia quam suis rebus). =odpowiedzialność za culpa levis in concreto.
Złożenie rachunków i wyjaśnień z interesów
Dopuszczenie innych wspólników do udziału w zyskach. Prowadzenie spółki przysługuje wszystkim wspólnikom.
Powództwo pro socio
pociąga infamię, bo oparte na stosunkach zaufania(fraternitas) w razie zasądzenia -actio famosa Ale takie zasądzenie nie mogło pozbawić wspólnika środków…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)