To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Kontrakt niepełny
Większość kontraktów rzeczywistych to kontrakty niepełne:
nie biorą pod uwagę całkowitej dostępnej informacji
są krótkoterminowe
są często negocjowane
są interpretowane lub uzupełniane przez sąd.
Przedsiębiorstwo jest typowym przykładem kontraktu niepełnego.
Najważniejsze założenia (urealnienie założeń kontraktu doskonałego):
Pokusa nadużycia (Moral hazard) - po podpisaniu kontraktu obie strony mają niejednakowy dostęp do informacji (asymetria informacji), co stawia partnerów w niejednakowej sytuacji i daje możliwość dodatkowych korzyści jednej ze stron;
Oportunizm - jest forma dążenia do realizacji własnych interesów poprzez wykorzystanie różnych środków, w tym niezgodnych z zasadami moralnymi i etycznymi (partnerzy oszukują, przekupują, kłamią, zatajają informacje, itp.);
Niepełna racjonalność - zachowanie aktorów (podmiotów, jednostek ludzkich) nie jest w pełni racjonalne;
Specyfika zasobów - w procesach gospodarczych mamy do czynienia ze szczególnymi umiejętnościami i zdolnościami jednostek (np. rzemieślników) i wyspecjalizowanym aparatem produkcyjnym; Niepewność - jest zjawiskiem trwale towarzyszącym gospodarowaniu i realizacji kontraktów;
Koszty transakcji - stanowią dużą część kosztów ogółem. Biznes musi znaleźć sposoby obrony przed niebezpieczeństwami wynikającymi z uwarunkowań towarzyszących niepełnemu kontraktowi.
W niepełnym kontrakcie istnieją luki, które nie są uzupełniane przez prawo.
Kontrakt ten zakłada, że nie jest możliwe ex ante sformułowanie wszystkich przyszłych ewentualności, które wpływają na wyniki i realizację kontraktu. Wniosek: Konieczność „osadzenia” kontraktu względnego w instytucjonalnym systemie społecznych relacji kontraktowych.
We współczesnych gospodarkach porządek prawno-sądowniczy jest zastępowany przez porządek realizowany prywatnie.
Dlaczego nie można w pełni uregulować i wyegzekwować realizację kontraktu przy pomocy prawa?
Postępujące komplikowanie się stosunków gospodarczych;
Trudność skodyfikowania złożonej problematyki;
Koszty transakcji (np. koszty przewodów sądowych) są bardzo wysokie.
Reakcje na niezadowolenie z przebiegu transakcji:
wycofać się
negocjacje: sąd (długie i kosztowne)
pozasądowo
przejęcie przez jedną ze stron zasobów wyspecjalizowanych (hierarchizacja, integracja pionowa) - np. jak spółka matka nie jest zadowolona z pracy spółki zależnej, może przejąć jej zadanie.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)