Na 8 stronach treści opracowania poruszono takie zagadnienia jak: zasady relacji instytucjonalnych, zasada równouprawnienia związków wyznaniowych, zasada bezstronności władz państwowych wobec przekonań religijnych, zasady poszanowania autonomii i niezależności państwa i związków wyznaniowych oraz współdziałania między nimi, zasada poszanowania autonomii i niezależności kościoła i państwa, zasada współdziałania kościoła i państwa dla dobra wspólnego, zasady dotyczące formy regulacji stosunków między państwem a Kościołem katolickim i innymi związkami wyznaniowymi, gwarancje wolności sumienia i religii, zakres podmiotowy i przedmiotowy wolności sumienia i religii, granice i ochrona sądowa wolności religii i sumienia.
SPIS TREŚCI
Zasady jakie obowiązują w Polsce między państwem a kościołem uregulowane są obecnie Konstytucją RP z dnia 2 kwietnia 1997 roku (Dz.U.97.78.483). Określone w niej zasady powstały w wyniku długiej i burzliwej, często publicznej dyskusji dotyczącej między innymi systemu państwa świeckiego. Podstawy prawa wyznaniowego w konstytucji zostały zawarte już w preambule, gdzie możemy znaleźć odniesienie do Boga „...zarówno wierzący w Boga będącego źródłem prawdy, sprawiedliwości, dobra i piękna...”, w rozdziale II traktującym o wolnościach, prawach i obowiązkach człowieka i obywatela (art. 30, 48, 53, 54), wolnościach i prawach politycznych (art. 57 i 58), wolnościach i prawach ekonomicznych, socjalnych i kulturalnych w art. 70 oraz środkach ochrony wolności i praw w art. 85.
I. Zasady relacji instytucjonalnych
Do artykułu 25 Konstytucji wpisane zostały zasady relacji instytucjonalnych między państwem a Kościołem katolickim i innymi związkami wyznaniowymi. Do wspomnianych zasad zalicza się:
1. Zasadę równouprawnienia związków wyznaniowych
Art. 25 ust. 1 „ Kościoły i inne związki wyznaniowe są równouprawnione”
Autorzy Konstytucji na oznaczenie wszystkich kościołów i związków wyznaniowych posłużyli się ogólnym terminem związki wyznaniowe. Zasada równouprawnienia związków wyznaniowych i kościołów wobec państwa stanowi podstawowy element demokratycznego państwa świeckiego. Równouprawnienie kościołów jest konsekwencją równości ludzi co do godności. W ustalaniu znaczenia równouprawnienia związków wyznaniowych zgodnie z wymogiem sprawiedliwości rozdzielczej należy wziąć pod uwagę cechy wspólne wszystkich kościołów i związków wyznaniowych oraz występujące różnice. Idąc takim torem, równouprawnienie kościołów w aspekcie pozytywnym oznacza, że kościoły i inne związki wyznaniowe mają być traktowane przez prawo identycznie tam, gdzie każdy z nich w identycznym stopniu posiada określoną cechę oraz ze względu na nią. To znaczy, iż tam gdzie więcej niż jeden z podmiotów posiada określoną cechę prawo nie powinno dokonywać ich zróżnicowania, na przykład gdy jeden kościół posiada prawo do publicznego wyznawania kultu to należy takowe prawo przyznać i pozostałym kościołom/związkom. Jednakże tam gdzie między kościołami zachodzą znaczne różnice, należy każdy z nich potraktować w sposób odmienny. Zawarcie konkordatu nie tylko nie narusza zasady równouprawnienia kościołów i związków wyznaniowych, ale stwarza dla państwa demokratycznego zobowiązanie rozszerzenia na inne kościoły i związki wyznaniowe gwarancji, jakie zostały wpisane do konkordatu z uwzględnieniem zróżnicowania.
(…)
… do Trybunału Konstytucyjnego o zbadanie zgodności z obowiązującą Konstytucją ustawy lub innego aktu normatywnego, na podstawie którego sąd lub organ administracji publicznej orzekł ostatecznie o jej wolnościach lub prawach, co wynika z art. 79. W ostateczności takie zagadnienie może stać się również przedmiotem badania Europejskiego Trybunału Praw Człowieka, w związku z ratyfikowaną przez Polskę 20 listopada 1991 roku Europejską Konwencją Praw Człowieka, a wyrok taki wiąże wnoszącego skargę i państwo.
Reasumując można powiedzieć, iż obecnie obowiązująca konstytucja, pomimo bardzo długiej i burzliwej debaty na tematy związane z ujęciem problemu wiary, kościoła i innych związków wyznaniowych w polskim systemie prawnym, należy pod tym względem do liberalnych i bardzo elastycznych. Jest unormowaniem na tyle…
…. 4 i 5 naszej Konstytucji wyraża dwie obowiązujące w Polsce zasady, to jest kolejno formy konkordatu i formy ustawy. Ustęp 4 stanowi, iż sytuację prawną Kościoła katolickiego w Polsce reguluje konkordat ze Stolicą Apostolską oraz ustawy (forma mieszana). Konkordat, jako umowa międzynarodowa będący źródłem prawa powszechnie obowiązującego musi być zgodny z konstytucją, ale ma on pierwszeństwo…
…, aczkolwiek powinno ono uwzględniać stopień dojrzałości dziecka, a także wolność jego sumienia i wyznania oraz jego przekonania (wiąże się z tym również artykuł 70 gwarantujący prawo do nauki). Pełną autonomię uzyskują z chwilą osiągnięcia pełnoletniości czyli wraz z ukończeniem 18 roku życia, natomiast w sytuacjach konfliktowych między decyzją rodziców a wolą dzieci w sprawie spełniania praktyk religijnych, a w szczególności…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)