ĆWICZENIE IV
W bibliografii i w przypisach ogromne znaczenie mają kropki i przecinki.
Krzysztof Rubacha, Metodologia badań nad edukacją
Przypisy:
I.
System Europejski:
Wiem z jakiej książki są cytaty
Można objaśnić pewne kwestie
1. Odwołanie do książki polskiego autora:
K. Konarzewski, Problemy i schematy. Pierwszy rok nauki szkolnej dziecka,
Warszawa 1995, Żak.
2. Odwołanie do polskiego tłumaczenia książki autora obcego:
E. Durkheim, Zasady metody socjologicznej. Przeł. J. Szacki. Warszawa 2000,
Wydawnictwo Naukowe PWN.
3. Odwołanie do artykułu w czasopiśmie:
K. Konarzewski, Nie Zasze zgoda buduje, a nie zgoda rujnuje, „Studia
Psychologiczne” 1999, 37, 199-229.
4. Odwołanie do tekstu w pracy zbiorowej:
K. Konarzewski, Czym jest schemat płci w świetle poprzedzania kategorialnego?,
W: M. Chomoczyńska – Rubacha (red.), Role płciowe. Socjalizacja i rozwój, Łódź
2006, Wydawnictwo WSHE.
5. Gdy chcemy przywołać jakąś pracę w formie wcześniejszego przypisu (dotyczy tylko
przypisów sąsiadujących) piszemy: Tamże, s.36., bądź Ibidem, należy stosować
jedną wybraną formę w całej pracy.
1. K. Konarzewski, Nie Zasze zgoda buduje, a nie zgoda rujnuje, „Studia
Psychologiczne” 1999, 37, 199-229.
2. Tamże, s.36
Lub
Ibidem, s 36
Jeśli cytowaliśmy danego autora, a nie jest to przypis sąsiadujący wówczas stosujemy
zapis op.cit – literatura już cytowana:
1. K. Konarzewski, Nie Zasze zgoda buduje, a nie zgoda rujnuje, „Studia
Psychologiczne” 1999, 37, 199-229.
2. E. Durkheim, Zasady metody socjologicznej. Przeł. J. Szacki. Warszawa 2000,
Wydawnictwo Naukowe PWN.
3. K. Konarzewski, op. cit., s.15.
6. Daną pracę tłumaczyła więcej niż jedna osoba:
Wtedy możemy napisać Przeł. Zespół.
7. Praca napisana przez więcej niż jednego autora:
Wtedy piszemy pierwszą literę imienia nazwisko pierwszego autora, a potem i in.
8. Przypis ze strony internetowej:
Podajemy adres strony i datę korzystania z niej
www.ukw.edu.pl (07.10.2010)
9. Przypis z pracy nie publikowanej:
K. Morakowski, Zadania rozwojowe młodzieży, 1999, niepublikowana praca
doktorska, Instytut Pedagogiki UMK w Toruniu.
II. Przypisy w systemie amerykańskim
1) Bez względu na to, czy przypis dotyczy książki, artykułu czy tekstu pracy zbiorowej,
zawsze pojawia się na końcu zdania w nawiasie i zawiera tylko nazwisko, rok
wydania oraz jeśli to konieczne, numer strony, której pochodzi cytat
(Konarzewski 2009, s.50)
2) Jeśli nazwisko autora wygodniej jest umieścić w tekście
Korzenieski (2006, s 51) sądzi, że…
3) Jeśli zdarzy się przywoływanie kolejnej pracy danego autora, która została
opublikowana w tym samym roku co cytowana w innym miejscu, trzeba do roku
dodawać kolejne litery alfabetu, zaczynając od „a” . Ponieważ w tym systemie
identyfikatorem obok nazwiska jest rok pracy, należy analogiczną literkę dodać także
w bibliografii
(Korzewski 2010a)
Bibliografia:
Bibliografia to uporządkowany według kryterium spis książek, czasopism, artykułów. Dzięki
temu można spis prac, które cytujemy w tekście od spisów zawierających obok nich także
inne ważne z jakiegoś punktu wiedzenia publikacje.
K. Konarzewski, Problemy i schematy. Pierwszy rok nauki szkolnej dziecka, Warszawa 1995,
Żak.
K. Konarzewski, Nie Zasze zgoda buduje, a nie zgoda rujnuje, „Studia Psychologiczne” 1999,
37.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)