Konserwatyzm umiarkowany a tradycjonalizm

Nasza ocena:

5
Pobrań: 441
Wyświetleń: 1386
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
Konserwatyzm umiarkowany a tradycjonalizm - strona 1 Konserwatyzm umiarkowany a tradycjonalizm - strona 2 Konserwatyzm umiarkowany a tradycjonalizm - strona 3

Fragment notatki:


12. Sens ideowy przeciwieństwa: konserwatyzm umiarkowany – tradycjonalizm TRADYCJONALIZM  – określenie wskazujące usposobienie, zespół nawyków i obyczajów, albo  przekonań lub nawet spójnej i kompletnej doktryny, którego precyzyjniejszy sens odczytać można  dopiero identyfikując jego zakres przedmiotowy (sferę religijną, filozoficzną, społeczno-polityczną,  kulturalną, artystyczną etc.) bądź – w wypadku tradycjonalizmu społeczno-politycznego – sposób  rozumienia tego terminu w różnych ujęciach szeroko rozumianej postawy i doktryny  konserwatywnej; w każdym wypadku sens tradycjonalizmu uzależniony jest też od adekwatnego dla  danego użycia zakresu i sensu słowa „tradycja”. KONSERWATYZM UMIARKOWANY -     Burke zarzucał rewolucjonistom naruszenie pewnego  rytmu   zmian,   przerażała   go   gwałtowność   rewolucji   i   jej   kompleksowy   charakter.   Krytykuje   on  rewolucjonistów za to, że kierują się jedynie rozumem, nie zwracając uwagi na złożoność procesów  społecznych. Nie jest on całkowitym przeciwnikiem zmian, uważa on jednak że powinny one być   umiarkowane i ostrożne. Uważał, że każdemu politykowi powinny przyświecać dwie zasady: „zasada  zachowania” oraz „zasada naprawy.  Pierwsza z nich narzuca troskę o tradycję, dużą wagę Burke  przywiązuje również do religii. Natomiast druga powinna składać do działań reformatorskich , jednak  ograniczonych   tylko   do   wadliwych   elementów   ustroju   oraz   mających   na   uwadze   mądrość   i  doświadczenie poprzednich pokoleń. 13. Główni przedstawiciele myśli konserwatywnej /powszechnej/ Edmund   Burke:   reprezentant   konserwatyzmu   politycznego   Sprzeciwiał   się   kolejno   filozofii  oświecenia, rewolucyjnemu jakobinizmowi, liberalizmowi, socjalizmowi.  Uważał,   że   zmiana   jeśli   już   musi   nastąpić,   to   nie   jest   ona   rezultatem   intencjonalnego   myślenia  racjonalnego, lecz wyrasta w sposób oczywisty i naturalny z przekonań społeczności. E. Burke był   zdania,   ze   hierarchia,   autorytet   i   przywództwo   są   również   oczywiste   i   naturalne.   Wychodził   z  założenia, że posłuszeństwo Władzi i prawu objawia się w sposób tak naturalny jak głód człowieka  łaknącego   chleba.   Konstytucji   nie   uznawał   za   jednorazowy   akt   normatywny,   ale   osadzoną  długotrwałym   doświadczeniu   społecznym.   Według   Burke   oczywistość   rozwiązań   politycznych  określała, a zarazem utrwaliła tradycja. 

(…)

…, porządek, cel, dobro wspólne, legitymizm, suweren
polityczny, decyzja), stał się niezrozumiały w splebeizowanym, stechnicyzowanym, zlaicyzowanym i
poddanym dominacji ekonomii nad polityką, religią i kulturą świecie; od Soboru Watykańskiego II k.
katolicki stracił też oparcie w nauczaniu społecznym Kościoła.
12. Sens ideowy przeciwieństwa: konserwatyzm umiarkowany – tradycjonalizm
TRADYCJONALIZM…
… takie jak liberalizm moralny, socjalizm były też celem jego ataków. Ponieważ uważał, ze
świat pod ich wpływem ulega gruntownemu zepsuciu. Nie mógł się również pogodzić z decyzjami
Soboru Watykańskiego II, które zmieniły stosunek Kościola do wolności religijnej, a także
przedstawicieli innych wyznań.
14. Ewolucja historyczna konserwatyzmu /powszechnego/
K. w swojej klasycznej postaci i w głównym nurcie był reakcyjny…
… zepsuciu. Nie mógł się również pogodzić z decyzjami
Soboru Watykańskiego II, które zmieniły stosunek Kościola do wolności religijnej, a także
przedstawicieli innych wyznań.
14. Ewolucja historyczna konserwatyzmu /powszechnego/
K. w swojej klasycznej postaci i w głównym nurcie był reakcyjny, tradycjonalistyczny, feudalnoarystokratyczny i rojalistyczny; wiążąc się często z kulturowym prądem romantyzmu…
…:
konserwatyści, sprawujący przemiennie z liberałami władzę, ograniczali się do powstrzymywania
przypływów radykalizmu; w połączeniu z charakterystycznym dla umysłowości angielskiej
empiryzmem nadało to k. brytyjskiemu rys umiarkowania i praktycyzmu, niechętnego tworzeniu
teorii, wyjąwszy filozofujących poetów romantycznych
Dalsza
ewolucja:
W drugiej połowie XIX w. filozofia polityczna k. wyraźnie słabła…
… w splebeizowanym, stechnicyzowanym, zlaicyzowanym i
poddanym dominacji ekonomii nad polityką, religią i kulturą świecie; od Soboru Watykańskiego II k.
katolicki stracił też oparcie w nauczaniu społecznym Kościoła.

… oddziaływania pozytywizmu; chociaż jego promotorzy gardzili
demokratycznymi „Kalibanami”, a ich poszukiwania trwałych elementów „statyki” i „fizyki”
społecznej zainspirowały następne pokolenie kontrrewolucjonistów, ogólny wydźwięk recepcji
pozytywizmu był antytradycjonalistyczny, samych zaś konserwatystów infekował on agnostycyzmem;
łączyło się to z oddziaływaniem tzw. darwinizmu społecznego, wprowadzonego…
... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz