To tylko jedna z 14 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
KONKURENCJA DOSKONAŁA I MONOPOL
JAKO SKRAJNE STRUKTURY RYNKU
Rynek - całokształt transakcji kupna i sprzedaży oraz warunki, w jakich one przebiegają
Rodzaje rynków:
klasyfikacja w/g przedmiotu obrotu:
rynek dóbr konsumpcyjnych
rynki czynników produkcji:
rynek pracy
rynek kapitału
rynek ziemi
podział w/g zasięgu rynek lokalny
rynek regionalny
rynek krajowy
rynek międzynarodowy
rynek światowy
rynek sprzedawcy i rynek nabywcy
Cechy charakterystyczne
rynek sprzedawcy
rynek nabywcy
Nadwyżka
popytu
podaży
Uprzywilejowana pozycja
sprzedawcy
nabywcy
rynek homogeniczny (jednorodny) - rynek heterogeniczny
rynek doskonały - rynek niedoskonały
3 warunki rynku doskonałego:
przejrzystość jedna cena dla
racjonalność aktów kupna i sprzedaży → towarów o tej samej
jednorodność wartości użytkowej
Funkcja rynku jako regulatora procesów gospodarczych
Model konkurencji doskonałej
W modelu konkurencji doskonałej występuje wielu producentów (sprzedawców) i wielu nabywców. Każdy z nich ma minimalny udział w produkcji (podaży) całej gałęzi i odpowiednio w konsumpcji (popycie), a tym samym znikomy wpływ na rynek i kształtowanie się ceny rynkowej.
W warunkach konkurencji doskonałej każde przedsiębiorstwo ma do czynienia z poziomą krzywą popytu na swoje wyroby. Oznacza to, że po obowiązującej na rynku cenie, producent może sprzedać dowolnie dużą ilość swego towaru, ale po cenie wyższej od ceny rynkowej nie sprzeda nic.
Cena ustala się na rynku, przedsiębiorstwo nie ma wpływu na jej kształtowanie -jest cenobiorcą.
Krzywa popytu na produkty przedsiębiorstwa
funkcjonującego w warunkach doskonałej konkurencji
Aby funkcja popytu na produkty przedsiębiorstwa miała taki kształt, muszą być spełnione następujące warunki:
istnienie wielu przedsiębiorstw, z których każde ma znikomy udział w produkcji całej gałęzi
homogeniczny (jednorodny) produkt
rynek w pełni przejrzysty
(…)
…, przedsiębiorstwo osiąga maksimum zysku w punkcie przecięcia funkcji kosztów krańcowych z funkcją utargu krańcowego. W warunkach konkurencji doskonałej funkcja utargu krańcowego pokrywa się z funkcją ceny i jest funkcją stałą. Punkt ten wyznacza optymalne rozmiary produkcji przedsiębiorstwa (optimum ekonomiczne).
W warunkach równowagi całej gałęzi optimum ekonomiczne pokrywa się z optimum technicznym (przy założeniu konkurencji doskonałej) - na rys. punkt E. Wówczas cena rynkowa kształtuje się na poziomie przeciętnych kosztów całkowitych. Zysk nadzwyczajny każdego przedsiębiorstwa będącego w równowadze jest równy 0. Osiąga on zysk normalny równy kosztom alternatywnym (procentowi od kapitału oraz możliwemu wynagrodzeniu przedsiębiorcy za pracę menedżera).
Dla warunków równowagi:
W sytuacji, gdy cena C nie jest ceną równowagi - optimum ekonomiczne i techniczne różnią się. Występuje zysk nadzwyczajny (lub strata nadzwyczajna):
Równowaga przedsiębiorstwa wolnokonkurencyjnego w krótkim okresie.
W warunkach równowagi (cena równowagi rynkowej = CE) w przedsiębiorstwie wolnokonkurencyjnym optimum techniczne oraz optimum ekonomiczne pokrywają się. Zysk nadzwyczajny nie występuje, jest równy zero. Oznacza…
… zmniejsza produkcję
Warunki przeciętne
Kryterium decyzyjne
Decyzje przedsiębiorstwa
C > KPC cena przekracza przeciętne koszty całkowite
Przedsiębiorstwo produkuje osiągając zysk nadzwyczajny
C = KPC cena równa przeciętnym kosztom całkowitym
Przedsiębiorstwo produkuje osiągając zysk nadzwyczajny = 0
KPZ < C < KPC cena przekracza przeciętne koszty całkowite, ale pokrywa przeciętne koszty zmienne
Przedsiębiorstwo produkuje ponosząc straty nadzwyczajne
C < KPZ cena nie pokrywa przeciętnych kosztów zmiennych
Przedsiębiorstwo zaprzestaje produkcji
Długookresowe decyzje przedsiębiorstwa wolnokonkurencyjnego
Odcinek krzywej długookresowych kosztów krańcowych na prawo od punktu minimum długookresowych przeciętnych kosztów całkowitych jest jednocześnie długookresową krzywą podaży produkcji.
Cena odpowiadająca…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)