To tylko jedna z 3 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Konfliktogenne interakcje rodzice-młodzież na tle procesu socjalizacji" Relacje między rodzicami i ich dziećmi znajdującymi się w okresie adolescencji odznaczają się wysokim stopniem złożoności. Kształtują się w długim ciągu interakcji związanych z przebiegiem wychowania, stanowiących właściwie jedną wielką interakcję. Można to porównać do utworu muzycznego, którego wyrazisty temat ( lub jego motywy ) ulega różnym przemianom i modyfikacjom zwanym wariacjami. Okres adolescencji, trwający od 10 do20 roku życia dziecka, jest czasem wielkich zmian - biologicznych, psychologicznych, społecznych - dokonujących się w młodym człowieku nie w izolacji, lecz w procesie wzajemnych interakcji między nim a jego środowiskiem. Owe wzajemne relacje stają się drogą do socjalizacji jednostki i uformowania się jej osobowości. Najważniejszymi elementami środowiska człowieka w okresie adolescencji są rodzice i grupa koleżeńska ( rówieśnicza, szkolna ). Aktywnie wpływają oni na socjalizację młodej osoby, która tworzy wyobrażenia samej siebie i otaczającej rzeczywistości w rezultacie uzyskanego przez interakcję doświadczenia. Każda jednostka w procesie socjalizacji porusza się swą własną niepowtarzalną drogą. Jej interakcje z innymi ludźmi dynamizowane są przez różne czynniki np.: cechy partnerów interakcji, pełnione przez nich role, podobieństwa lub różnice postaw, wartości, norm i wreszcie własne oczekiwania co do rodzaju, wyniku i przebiegu interakcji. Ponadto dodatkową komplikacją jest fakt, iż jednostki pozostające w interakcji z innymi osobami, tak jak one wywodzą się z różnych grup społecznych, które oddziałują na proces socjalizacji. Pomocne okazuje się tu zaproponowane przez A. Incklesa uporządkowanie struktur grupowych. Wprowadza on podział na struktury ekologiczne ( warunki geograficzne, demograficzne, urbanizacyjne ), ekonomiczne ( społeczne formy produkcji i dystrybucji dóbr ), polityczne ( układ sił i władza w grupie ) i system wartości ( religia, ideologia ). W takich to warunkach dokonuje się proces interakcji między różnymi partnerami z różnych środowisk. Wielu badaczy tego zagadnienia uważa, że: „ Jeżeli istnieje zbieżność postaw partnerów interakcji, to z dużym prawdopodobieństwem można twierdzić, że ich wzajemne postawy będą wobec siebie pozytywne i odwrotnie.” Otóż relacje rodzice - młodzież nie zawsze są przykładem zgodności między partnerami interakcji. Rodzice w swych działaniach wychowawczych skłaniają się na ogół bardziej lub mniej świadomie ku systemowi opartemu na autonomii lub konformizmie. Autonomia rozumiana jest jako samokierowanie, samostanowienie. Cechuje ją nastawienie na kreatywność, elastyczność i odpowiedzialność. System wychowawczy oparty na konformizmie ceni zewnętrzne autorytety, kształtuje postawy zgody z obowiązującymi normami, wzorami, wartościami i poglądami.
(…)
…. W procesie wychowania rodzice wchodzą w długotrwałą interakcję z dziećmi stosując wzmocnienia pozytywne i negatywne w celu uzyskania określonych skutków wychowawczych. Udowodniono, iż silne kary skutkują w sposób bezpośredni i krótkotrwały, a silne nagrody powodują zmiany jakościowe i bardziej trwałe. Dotyczy to także okresu adolescencji. Rodzice lepiej wykształceni, o wyższej pozycji społeczno - ekonomicznej, mieszkający w dużych miastach bardziej cenią sobie wartości związane z autonomią. Konsekwencją tego jest stosowanie przez nich w interakcji z dziećmi systemu silnych wzmocnień pozytywnych i słabych wzmocnień negatywnych. Nagradzają samokierowanie i indywidualizm działania, natomiast nisko cenią współpracę w grupie. Szczególnie dotyczy to tzw. rodzin nuklearnych z ośrodków wielkomiejskich, będących przeciwieństwem rodzin wielopokoleniowych. Interakcje rodziców z dziećmi następują tu często skupiając się na dzieciach, lecz jednocześnie oddzielając je od społeczeństwa. Konflikt może pojawić się na skutek zderzenia dwóch sprzeczności - nadmiernej kontroli rodziców i uświadamianej sobie przez dziecko potrzeby przebywania w grupie rówieśniczej. Nadmierne egzekwowanie przez rodziców ich oczekiwań…
… i wartościowania wypracowanych przez np. grupę rówieśniczą i uzyskanie w ten sposób tzw. tożsamości syntetycznej. Przyjęcie do grupy daje poczucie własnej ważności i wartości oraz satysfakcję wynikającą z akceptacji przez członków grupy. Z konformizmem łączy się wymaganie od dziewcząt sumiennego wypełniania obowiązków szkolnych, posłuszeństwa oraz poprawności zachowania zwyczajowo przypisywanego przez środowiska…
… socjalizacji. Red. Mandal E., Stefańska- Klar R. Katowice 1995.
Autor: Andrzej Ganczarczyk "Psychologia i Rzeczywistość" nr 4/2003"
…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)