Wstęp Celem niniejszej pracy jest próba ukazania w jaki sposób kształtowały się stosunki serbsko - albańskie w Kosowie, która stanowi część Federacji Serbskiej tworzącej wraz z Czarnogórą - Federalną Republikę Jugosławii. Na tym tle będę chciał też omówić stanowisko sojuszu północnoatlantyckiego (NATO) i innych organizacji i rządów europejskich , którzy za główny cel postawili sobie zaprowadzić spokój w tej części świata. Interesować nas będzie, w jakich warunkach dochodziło do rozmów pokojowych i czym kierowały się poszczególne strony chcąc drogą, nie tylko pokojową , zakończyć ten "problem", a także zwrócić uwagę na stanowisko Rosji, która nie zamierzała pełnić tylko roli obserwatora w tym konflikcie. Praca obejmuje okres od roku 1989, kiedy to Zgromadzenie Serbii odebrało Kosowu konstytucję, aż do zakończenie rozmów w miejscowości Rambouillet pod Paryżem, we Francji (18 marca 1999 r.). O wyborze daty końcowej zadecydowały przede wszystkim problemy techniczne, gdyż w czasie pisania tej pracy nastąpiła agresja wojsk sojuszu na Jugosławię i mimo, że jest to bardzo ważne dla tematu, musieliśmy z tego zrezygnować. Trzeba więc było zakończyć tą pracę na jakimś znaczącym wydarzeniu, którym niewątpliwie była konferencja pokojowa w Rambouillet. Praca podzielona została na cztery podstawowe części, które powinny pozwolić czytelnikowi na zorientowanie się w temacie. W pierwszej części przedstawiony został krótki zarys konfliktu z nastawieniem na XX wiek, poprzez wojny bałkańskie i światowe, nadanie Kosowu autonomii w konstytucji z 1974 roku, przejęcie władzy przez Slobodana Miloszevicia i wydarzeniach 1989 roku do zawarcia pokoju w Dayton ( 1995 r.) kończącego wojnę w Jugosławii . Następnie zostanie pokazany przebieg zbrojnego konfliktu serbsko - albańskiego w Kosowie i przedstawione zostaną najważniejsze próby zawarcia pokojowego porozumienia, do 13 października 1998 r., gdy takie porozumienie zostało zawarte . Trzecia część jest jakby uzupełnieniem poprzedniej, i poświęcona jest próbom mediacji ze strony organizacji europejskich, państw zrzeszonych w NATO i Rosji. Kończy się ona także na 13 października. Ostatnia część omawia przyczyny dzięki którym doszło do spotkania się w Rambouillet delegacji serbskiej i albańskiej, które miały podjąć próby uzgodnienia kompromisu, kończącego konflikt w Kosowie. Podstawowym materiałem źródłowym pozwalającym na napisanie tej pracy była prasa, ponieważ temat ten jest jeszcze "świeży" i brak jest literatury poświęconej wydarzeniom w Kosowie w ostatnich paru latach. Jako główną bazę źródłową do napisana tej pracy potraktowaliśmy dziennik Rzeczpospolita opierając się na latach 1996- 1999 . Bardzo pomocne okazały się też tygodniki Polityka i Wprost. Ogólny zarys wiadomości dotyczących historii Jugosławii (Serbii) do roku 1945 uzyskałem z książki Wacława Felczaka, Tadeusza Wasilewskiego, Historia Jugosławii. Szczegółowe informacje dotyczące ustroju państwa jugosłowiańskiego od jego powstanie do roku 1980 można znaleźć w książce Tadeusza Szymczaka, Jugosławia- państwo federacyjne. Bardzo dobrym uzupełnieniem do ogólnej wiedzy o historii Albanii i stosunkach albańsko - serbskich okazała się pozycja Adama Koseckiego, Albania, krótki zarys dziejów. Dane dotyczące poszczególnych organizacji międzynarodowych zapożyczyłem z Leksykonu współczesnych międzynarodowych stosunków politycznych, pod red. Czesława Mojsiewicza. . Przekrój wydarzeń w Jugosławii w latach 1989-90 można naleźć w pozycji Encyklopedia, świat w p
(…)
… tej grupy była kontrola wypełniania przez Jugosławie warunków rezolucji Rady Bezpieczeństwa ONZ z 23 września 1998 roku. Członkowie misji otrzymali gwarancje bezpieczeństwa , prawo do swobodnego poruszania się oraz status dyplomatyczny. Misja otrzymała wsparcie lotnicze w skład którego wchodziło również lotnictwo wojskowe. Miloszević zgodził się też wycofać z Kosowa oddziały wojska i policji oraz umożliwić…
… się w sytuacji pod kątem ewentualnego rozmieszczenia tam nowych oddziałów sojuszu. Sojusz ostrzegł też, że jeśli nie uzyska on zgody na interwencje w Kosowie od Rady Bezpieczeństwa ONZ, to jeżeli będzie taka konieczność, sojusz rozpocznie działania wojskowe w tym regionie na "podstawie innych rozwiązań prawa międzynarodowego". Podstawa prawna ewentualnej interwencji NATO w Kosowie była bardzo ważna…
… sojuszu zostały postawione w stan gotowości. Sytuacja ta trwała do 13 października kiedy to Slobodan Miloszević przyjął żądania społeczności międzynarodowej odwlekając planowany atak NATO. Jednak od przyjęcia warunków sojuszu do ich realizacji droga była daleka i mimo wstrzymania walk wojska serbskie nadal nie opuszczały Kosowa. Zaczęły je opuszczać dopiero po ogłoszeniu rezolucji Rady Bezpieczeństwa ONZ…
… rację. Armia Wyzwolenia Kosowa, kontrolowała faktycznie obszar kilkudziesięciu kilometrów kwadratowych w okolicach Drenicy , prowadziła walkę partyzancką i często porównuje się ją w metodach działania do Irlandzkiej Armii Republikańskiej (IRA) . Było to jednak ugrupowanie słabe, nie mogące liczyć na znaczne poparcie z zewnątrz. Mimo to belgradzcy politycy odwracają kolejność przyczyn i skutków…
… zamieszkałych przez Albańczyków. O sytuacji w Kosowie i ewentualnych operacjach wojskowych rozmawiali nieformalnie 7 sierpnia w Brukseli ambasadorowie sojuszu. Uzyskali oni poparcie ze strony Unii Zachodnioeuropejskiej (UZE) i jej przewodniczącego Lluisa Marii de Puig. Spotkali się oni jednak ze zdecydowanym sprzeciwem Rosji, która o żadnym ataku bez zgody Rady Bezpieczeństwa Narodów Bezpieczeństwa…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)