To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
KONCEPCJA ŁADU ORGANICZNEGO - WARIANT LIBERALNY
Przeniesienie pojęcia organizmu w sferę rozważań o społeczeństwie - obrazowość oraz podbudowa argumentu o „naturalnej konieczności” pewnych rozwiązań czy stanu rzeczy
Charles Darwin (1809 - 1882) : „O pochodzeniu gatunków”; „O pochodzeniu człowieka” --- jego koncepcje wsparły liberalizm w jego najbardziej radykalnej odmianie
- założeniami jego teorii wykorzystanymi w rozważaniach politycznych były „przetrwanie najlepiej przystosowanych” co oznaczało przegraną gorzej przystosowanych ---- uzasadniało hasła zaciętej rywalizacji jako dźwigni rozwoju - w końcu człowiek na drodze ewolucji, zaprawiony w walce z klimatem, dzikimi zwierzętami itd. wysforował się na najlepiej rozwinięta istotę panującą nad światem
Herbert Spencer (1820 - 1902): „Jednostka przeciw państwu”):
- z jednej strony podkreśla istnienie państwa jako organicystycznej wspólnoty; z drugiej mówi o istnienie człowieka tylko i wyłącznie jako bytu jednostkowego
- „zadowolenie jest czynnikiem, który najskuteczniej skłania do działania”
- jest to tendencja gatunkowa a więc naturalna stąd też nie można dławić żywotnych skłonności człowieka do rywalizacji i zaspokajania swych pragnień nawet jeżeli miało by się to odbywać kosztem „gorzej przystosowanych”
- walka w obrębie społeczeństwa zapobiega „wynaturzeniom, jakie wynikałyby z rozmnażania się osobników niższych”
- dlatego trzeba przeciwdziałać wszelkim próbom narzucenia jakiś dziwnych projektów społecznych mających realizować abstrakcyjną koncepcję sprawiedliwości - dlatego trzeba zapobiec wszelkim przejawom protekcjonizmu
- wspaniałomyślne są wszelkie działania mające na celu „pobudzenie działalności prywatnej lub współdziałalności dobrowolnej, [gdyż] przyczyniają się daleko więcej do rozwoju społecznego, niż te które powołanymi zostały do działania wskutek interwencji rządowej”
HEGEL Georg Wilhelm Friedrich Hegel (1770 - 1831): „Fenomenologia ducha”; „Nauka logiki”; „Wykłady z filozofii dziejów”; „Filozofia prawa” - uznany za przełomowego myśliciela - coś o przekraczaniu granic metafizyki - chaotycznych kombinacji efemerycznych pryncypiów determinujących neutralną cynitatywę absolutu itd. Głównym zagadnieniem była wolność (indywidualizm w pewnych granicach) zderzana nieustannie z ideą zespolenia ---- wyrazem kompromisu pomiędzy tymi wartościami miało być prawo
Dzieje postrzega jako konflikt („dzieje powszechne nie są krainą szczęścia. Okresy szczęścia to puste karty historii, ponieważ są to okresy zgody, okresy wolne od przeciwieństw”) ---- historia to ciągła walka dwóch przeciwstawnych żywiołów (dialektyzm) - nic nigdy nie w pełni ukształtowane - nosi w sobie swoje własne przeciwieństwo które jest potencją następnych przemian
(…)
… oznacza negacje istniejącego porządku (burzenie) - jednak wolność którą osiągniemy nigdy nie będzie doskonała, stąd niedosyt i uczucie goryczy
Neguje oświeceniową koncepcję wolności jako stanu natury - w związku z tym odrzuca wizję człowieka jako ahistorycznej istoty
Rozum jest Absolutem który dąży do samorealizacji (jest myślą i sam siebie myśli) - to dążenie oznacza rozwój rozumności na przestrzeni…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)