Komunikacja międzykulturowa - wykład

Komunikacja międzykulturowa dr Aleksandra Nizielska
Wykład 3
Komunikacja międzykulturowa
proces porozumiewania się między członkami reprezentującymi różne kultury. nieuprawnione jest utożsamianie komunikacji międzykulturowej z komunikacją międzynarodową, gdyż narody mogą także być zróżnicowane kulturowo. Komunikacja międzykulturowa
odnosi się do interpersonalnych interakcji ludzi należących do różnych kultur Nieodłącznym składnikiem procesu interakcji jest definiowanie sytuacji oraz interpretowanie zachowań partnera. Każda ze stron procesu interakcji przyjmuje pewne założenia na temat partnera (np. kim jest, do czego zmierza), które w trakcie przebiegu interakcji mogą okazać się błędne i mogą wymagać modyfikacji. Ponadto jednostka stara się antycypować przebieg interakcji, a zwłaszcza przewidywać reakcje partnera na własne zachowania Wspólnota doświadczeń
pojęcia, idee i symbole podzielane przez nadawcę i odbiorcę.
Wspólnota doświadczeń
Odpowiednie dotarcie do adresata działań komunikacyjnych wymaga używania znaków, symboli, obrazów, które są znane adresatowi, ponieważ ułatwia to proces percepcji przekazywanych treści. Z drugiej strony, odbiorca, który może w bardzo różny sposób wyrażać reakcję na przekaz, także używać będzie różnego rodzaju symboli, znaków itp., które (aby zostały odebrane przez pierwotnego nadawcę informacji) muszą zawierać się w jego „polu doświadczeń.” W przeciwnym razie przekaz nie zostanie odpowiednio zrozumiany. Pola doświadczeń nadawcy i odbiorcy informacji muszą (w procesie komunikacji) zazębiać się - warunkuje to (ale nie determinuje) skuteczność komunikacji.
Warunki powodzenia komunikacji międzykulturowej/ cechy odbiorcy i nadawcy
silna osobowość;
umiejętność nawiązywania kontaktów społecznych;
umiejętności komunikacyjne (werbalne i niewerbalne);
umiejętność dostosowywania się do nowych sytuacji;
zrozumienie dla czynów i sposobu myślenia ludzi reprezentujących różne kultury;
tolerancję i akceptację innych;
poczucie własnej wartości i samoakceptacja.
Bariery procesu komunikacji międzykulturowej
napięcie towarzyszące międzykulturowym zderzeniom, które można określić szokiem kulturowym, któremu towarzyszą uczucia dyskomfortu i niepewności. oczekiwanie podobieństw, a nie różnic w kontakcie z przedstawicielami różnych kultur;
etnocentryzm czyli skłonność do wydawania negatywnych sądów o obcej kulturze przy odwoływaniu się do standardów obowiązujących w kulturze rodzimej;
stereotypy czyli konstrukcje myślowe zawierające uproszczony i często zabarwiony uczuciowo obraz rzeczywistości, przyjęty przez jednostkę w wyniku jej osobistych doświadczeń oraz procesów socjalizacji, podobny w treści do konstrukcji uznawanych przez członków grupy, do której jednostka należy;

(…)

…, mało wyraźnie demonstrowana „mowa ciała” Język - ekwiwalencja tłumaczenia
Brak ekwiwalencji słownictwa występuje, gdy nie istnieje odpowiednie słowo w danym języku, które precyzyjnie koresponduje z określonym słowem w innym języku
Ekwiwalencja leksykalna
zapewniona jest poprzez proste słownikowe tłumaczenie słów i całych zdań. Ekwiwalencja idiomatyczna
Jest związana z występowaniem problemów z tłumaczeniem…
… wyrażeń zbliżonych, co do znaczenia i oddających możliwie wiernie istotę wyrażenia. Ekwiwalencja gramatyczna
związana jest z zapewnieniem typowej dla danych języków składni zdań. W większości języków zdanie rozpoczyna się od podmiotu (rzeczownik), po czym następuje orzeczenie (czasownik), są jednak i takie, w którym szyk zdania jest przestawiony. Język angielski, w stosunku do francuskiego i niemieckiego charakteryzuje się mniejszą ilością zdań złożonych. Ekwiwalencja konceptualna
Określone koncepcje, sytuacje mają odmienne znaczenie i są inaczej odbierane w różnych kulturach
Przykładowo dwa słowa w języku polskim „ciepło” i gorąco” tłumaczone są na język francuski jako „chaud”. Nieco żartobliwie można więc powiedzieć, że Francuzi nie doświadczają „ciepłoty” na dwa sposoby, jak Polacy, Brytyjczycy, Niemcy…
... zobacz całą notatkę