To tylko jedna z 11 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Kolor w architekturze
Barwa - wrażenie psychiczne wywoływane w mózgu ludzi i zwierząt, gdy oko odbiera promieniowanie elektromagnetyczne z zakresu światła. Główny wpływ na to wrażenie ma skład widmowy promieniowania świetlnego, w drugiej kolejności ilość energii świetlnej, jednak niebagatelny udział w odbiorze danej barwy ma również obecność innych barw w polu widzenia obserwatora, oraz jego cechy osobnicze, jak zdrowie, samopoczucie, nastrój, a nawet doświadczenie i wiedza w posługiwaniu się zmysłem wzroku. W szerszym znaczeniu barwa jest całościowym pojęciem dotyczącym odbioru opisywanych wrażeń, w węższym zaś jest jakościowym określeniem odbieranego światła zwanym walorem barwy, a wtórują temu pojęcia jasności barwy oraz nasycenia barwy. Nauką badającą wywoływanie wrażeń barwnych oraz sposób ich odbioru jest teoria koloru. Jest ona połączeniem wybranych zagadnień z zakresu fizyki, biologii oraz psychologii.
Polichromia
wielobarwna ozdoba malarska ścian, sufitów, podniebienia sklepień, rzeźb stosowana do dekoracji wewnętrznych i zewnętrznych. Polichromie wykonywano nie tylko na materiałach kamiennych i tynkach, ale także na drewnie, wewnątrz i na zewnątrz pomieszczeń w budownictwie sakralnym i świeckim.
Użycie koloru w architekturze nie jest wynalazkiem ostatnich lat ani nawet czasów średniowiecza. Wiadomo, że już w starożytnej Grecji ściany świątyń pokrywano polichromią lecz z biegiem czasu wszelkie zdobienia uległy zniszczeniu dlatego obecnie budowle te stoją w nagim kamieniu co w żaden sposób nie stanowi ujmy dla ich aparycji czy ogólnego charakteru. Kolorystyczne wykończenie stanowiło wisienkę na torcie a nie główną zaletę budowli. Dekoracje z prawosławnej świątyni w wiosce Gura Humorului na Bukowinie w Rumunii
Polichromia z kościoła pw. Św. Stanisława Biskupa w Kosinie
Partenon
Mimo to, że kolor domu przestał zależeć wyłącznie od użytego materiału nadal stosuje się kolory widoczne w najbliższym otoczeniu. Jeżeli w okolicy występuje żółty kamień, jest duża szansa na to, że dom będzie pomalowany na żółto bądź otynkowany zostanie materiałem uzyskanym z miejscowego żółtego piasku. Jakaś skandynawska wioska
Kolor mógł także być wyróżnieniem obiektów szczególnych. W Pekinie jaskrawe kolory były zarezerwowane dla pałaców, świątyń i innych obiektów związanych z obrzędami. Zwykłe domy musiały być zwykłe, niczym się nie wyróżniać. Sztucznie je pozbawiano barw nadając im kolor kurzu na drodze.
Na całym obszarze Świątyni Nieba w Pekinie wszystkie dachy pokrywano niebieską glazurowaną dachówką, cesarskie pałace w kolorze żółtej ochry a bramy miejskie zielone. Zwykli ludzie nie mogli używać do pokrycia dachów swoich domów dachówek glazurowanych.
(…)
… na skraju ubóstwa. Wielu z nich to rybacy, którzy zajmują się połowem ryb w Morzu Śródziemnym od pokoleń.
Obrzeża Tyru to zbiorowisko byle jakich domów i osiedli, wiele z nich powstało po wyniszczającej wojnie domowej, która toczyła się w Libanie od 1975 roku do 1990. Królują sklecone z byle czego chaty lub obskurne betonowe bloki. Jednak rybacy postanowili wziąć sprawy w swoje ręce i założyli spółdzielnię mieszkaniową Al Baqaa. Do projektu zaprosili uznanego libańskiego architekta - Hashima Sarkisa. Projektant stworzył kwartał zabudowy z wewnętrzną uliczką oraz dziedzińcem, w sumie 9 bloków mieszkalnych.
Architektura obiektów to proste pudełkowate bryły, tym co nadaje im znamiona wyjątkowości jest przemyślana koncepcja kolorystyczna. Sarkis planował początkowo, by budynki pokrywał kolorowy wzór, ale budżet…
… nie pozwalał na zbyt skomplikowane malowidła. Postawił więc na malowanie całych płaszczyzn ścian.
Gradacja natężenia kolorów występuje także w zależności od tego, czy miejsce bywa wystawione na słońce czy znajduje się w cieniu - tam gdzie panuje wieczny półmrok (balkony, ciągi wewnętrznych schodów) kolory są mocniejsze.
Cały zespół mieszkalny mieni się od barw, które w ostrym libańskim słońcu…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)