Kodeksy karne austriackie
Theresiana między innymi:
nakazywała karanie bluźnierców spaleniem żywcem, przewidywała kwalifikowane kary śmierci, zawierała instrukcje dotyczące stosowania tortur - wraz z odpowiednimi rycinami i stosownym komentarzem. Theresiana ęłęókodeks karny obejmujący prawo materialne i procesowe, nadany krajom austriackim przez cesarzową Marię Teresę w 1768.
ęłęóJosephina - pol. Józefina) - kodeks karny cesarza Józefa II (od jego imienia pochodzi potoczna nazwa), obowiązujący od 1787 w krajach monarchii habsburskiej. Kodeks ten stanowił jeden z etapów rozwoju nowożytnego prawa karnego, wprowadzając wiele reform realizujących postulaty doktryny humanitarnej.
ęłęóW pracach nad kodeksem uwzględniono postulaty, jakie głosiła w prawie szkoła humanitarystów, przez co Josephina stała się kodeksem nowoczesnym.
W zakresie zasad odpowiedzialności karnej Josephina jako pierwszy kodeks na świecie w pełni przyjmowała wprowadzoną w § 1 zasadę nullum crimen sine lege (formalna definicja przestępstwa: przestępstwem jest tylko czyn określony w ustawie). Tym samym kodeks zakazał stosowania analogii w sprawach karnych.
Odstąpiono od różnicowania odpowiedzialności karnej ze względu na stan społeczny, przyjmując zasadę równości wobec prawa. Przyjęto również zasadę powszechności prawa karnego - Josephina obowiązywała wszystkich mieszkańców monarchii.
Kodeks podkreślał subiektywizm oraz indywidualny charakter odpowiedzialności karnej. Jako pierwszy zrównał usiłowania z dokonaniem przestępstwa. Znacząco rozbudowano granice uczestnictwa w cudzym przestępstwie - podżegacz odpowiadał nawet wtedy, gdy podżegany nie popełnił przestępstwa (zerwanie z zasadą akcesoryjności).
Josephina zawierała konstrukcję zamiaru pośredniego (dolus indirectus).
W zakresie typizacji czynów zabronionych po raz pierwszy dokonano rozróżnienia przestępstw (co jest widoczne w strukturze kodeksu) na dwie kategorie: kryminalne (ciężkie, w szczególności przeciw władcy i państwu, przeciw życiu, zdrowiu, wolności; do ich sądzenia właściwe były sądy kryminalne, popełnić je można było tylko umyślnie) i polityczne (mniejszej wagi, podlegające kompetencji organów administracyjnych, wówczas nazywanych policyjnymi; można je było popełnić umyślnie i nieumyślnie).
Zreformowano katalog przestępstw - np. zbrodnia obrazy majestatu została ujęta jako przestępstwo przeciw państwu jako całości, a nie jako wystąpienie przeciw osobie monarchy. Zniesiono karanie za czary.
W zakresie katalogu kar Josephina znosiła arbitralność kar, przewidując, że stosować można tylko takie kary, które są w nim przewidziane (nulla poena sine lege
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)