To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Kocioł z Gundestrup, dania, ok. 200 r. p. n. e. i Illerup Adal. Zwierciadło archeologii
Z bagien wydobywano również pozostałości kultury celtyckiej. W 1891 r. w Gundestrup (północna dania) natrafiono na olbrzymi srebrny kocioł, który okazał się niezwykłym odkryciem archeologicznym. Kocioł ma średnicę 97 cm i jest wspaniałym przykładem rzemiosła celtyckiego. Uważa się że pracowało przy nim co najmniej 3 artystów. Wnętrzne kotła zdobią płaskorzeźby o tematyce mitologicznej, a zewnętrznej stronie - postaci różnych celtyckich bóstw. Kocioł z Gundestrup jest najcenniejszym z dzieł sztuki zdobniczej Celtów, jakie kiedykolwiek odkryto. Kocioł stanowił ważny instrument w obrzędowości celtyckiej. Illerup Adal. Zwierciadło archeologii
Stanowisko archeologiczne w Ilerup Adal pochodzą sprzed 1800 lat. Są bowiem datowane na III wiek n. e. i należą do środkowego okresu rzymskiego. Na całość wykopalisk z Ilerup składa się, najkrócej mówiąc, ofiara wotywna z wojennych trofeów. Miejscowi obrońcy pokonali obcych najeźdźców, a zebrane z pola bitwy łupy zatopili podczas ofiarnego obrzędu w nieistniejącym już jeziorze we wschodniej części Jutlandii. W latach 1950 - 56 oraz 1975 - 85 wydobyto z tego miejsca w sumie 15 tyś. elementów uzbrojenia i innych przedmiotów należących do wyposażenia wojowników z okresu rzymskiego. Stąd też stanowisko z Illerup można zaliczyć do najzasobniejszych stanowisk tego typu. Stanowisko w Illerup należy do tej specyficznej grupy odkryć, którym archeolodzy w XX wieku poświęcili mnóstwo gorących debat. Ale historia najstarszych wykopalisk bagiennych zawierających elementy uzbrojenia i wyposażenia wojowników, a także prób objaśniania przyczyn ich obecności, jest znacznie dłuższa. Liczne informacje na temat przypadkowych znalezisk dokonywanych podczas wydobywania torfu pochodzą z początku XIX wieku. Wielkie czasy dla tych stanowisk nastały w 1860 r. wtedy to przeprowadzono systematyczne, zakrojone na szeroka skalę, badania w Thorsbergu (połu. Szlezwik) i nydam (połud. Jutlandia). Przebogatym odkryciom dokonanym podczas przeprowadzonych niezwykle profesjonalnie wykopalisk towarzyszyły pierwsze opinie na temat charakteru, ilości i wartości znalezisk. Stało się jasne, że dokumentują one istnienie jakiejś społeczności wojowników. Jednak nadal pozostało wielką niewiadomą okoliczności, w jakich te cenne przedmioty znalazły się w bagnie. Zarówno broń, jak i widoczne na niej uszkodzenia w sposób oczywisty wskazywały na pochodzenie z pól bitewnych. Przypuszczano też, że natrafiono na skład częściowo zniszczonego oręża, który po bitwie, w jakimś bliżej nieokreślonym czasie, miał być z ukrycia wydobyty. W 1865 r. duński archeolog J. J. A. Worsaae stwierdził, że wyposażenie deponowane w bagnach będących wcześniej jeziorami było niszczone celowo. On jako pierwszy wysunął teorię, że bagienne zbiory sprzętu wojennego to nic innego, jak ofiara dla lokalnego boga wojny w podzięce za wygraną bitwę. Uważał, że wszystkie przedmioty trawiły do bagna w tym samym czasie.
(…)
… melioracyjnych, realizowanych wtedy wyłącznie siłą ludzkich mięśni, za pomocą łopaty, natrafiono na wiele elementów uzbrojenia. Pracę kopiącym utrudniały liczne pogięte miecze, groty włóczni, oszczepów i strzał. O znalezisku natychmiast powiadomiono archeologów. Ustalono, że odkryto nowe, nieznane dotąd stanowisko bagienne. Odkrycie Illerup Adal miało stać się 5 co do wielkości duńskim depozytem broni…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)